قرآن کریم به ما ملاک راهبردی می‌دهد، به‌ عنوان‌ مثال به ما نشان می دهد که در هر انتخاباتی که شرکت می‌کنید ابتدا باید تحقیق کنید ببینید که آیا افراد حاضر در انتخابات معاد باور هستند یا خیر؟ درنتیجه فردی که معاد باور نباشد مملکت، اسلام و انقلاب را به دشمن خواهد فروخت.

وقتی عفت در کانون زندگی خانوادگی مورد توجه قرار نمی‌گیرد آن گاه طبیعی است که این بی‌عفتی از درون کانون خانواده به بیرون سرایت می‌کند.

یکی از مسئولان دولت قبل معتقد بود که «ما با مردم اسراییل دشمن نیستیم.» شما با این‌ کسانی‌که با هدف دشمنی و کشتن مسلمانان به غصب اراضی آن‌ها پرداخته‌اند دشمن نیستید؟ شما مسلمانید؟

اگر ما در درگیری با کفار دچار تحریم اقتصادی شدیم و به این دلیل خلأ در زندگی مردم به وجود آمد، حکومت در برابر آن مسئول است و نمی‌توان گفت مردم رنج آن را ببرند.

زن مدیر خانه است و زندگی‌هایی که این‌گونه مدیریت می‌شود، برای اهل آن خانه یک آرامش‌گاه است. خود زن هم از این‌که شوهر و فرزندانش در آرامش خود به او وابسته هستند، لذت خاصی می‌برد.

وقتی یک جوان ازدواج می‌کند، افراد می‌پندارند جریان نفسانی این جوان تحت کنترلی در می‌آید که به وسیله اجرای این میولات غریزی در کانون زندگی خانوادگی، از ولنگاری و افسارگسیختگی مصونیت پیدا می‌کند. در حالی که این یک بخش از مصونیت است.

خداوند کفار را به دو دسته «معاند» و «غیر معاند» تقسیم کرده است، «نفوذ» یکی از دو رویکرد اصلی کفار معاند در قبال جامعه اسلامی است و «زنان کافر» همواره یکی از ابزارهای مهم نفوذ دشمن در حکومت‌های اسلامی بوده‌اند و سه جریان حکومتی «آندلس اسپانیا»، «فاطمیون» و «عثمانی» از همین طریق ساقط شدند.

امروز یک مصداق روشن، شفاف و کاملا مشخص برای «اخرجوکم من دیارکم»، برخورد حکومت بحرین با آیت‌الله شیخ عیسی قاسم است تا مردم تحت تأثیر سخنان ایشان قرار نگیرند؛ این بزرگ‌ترین جنایتی است که دولت بحرین دارد انجام می‌دهد.

مسئله ی ما در سیاست خارجی امروز این است که اعتدال به معنی تنش زدایی نیست و این نیست که ما با هردشمنی که بنای براندازی ما را دارد دست بدهیم و روی خوش نشان دهیم و سعی در تنش زدایی داشته باشیم. تنش زدایی با کسانی که با ما دشمن نیستند نه جریانی مستکبر که به ما میگوید همه ی گزینه ها روی میز است ما با آن تنش زدایی کنیم؟ این اعتدال نیست ذلت و به سمت سراشیبی رفتن است.

خداوند در پاسخ به امکان تبدیل رابطه عداوت با دشمنان، به رابطه مودت، می‌فرماید «والله غفور رحیم»؛ یعنی روزی که این دشمن از عداوتش دست بردارد، هیچ‌کدام از دشمنی‌هایش در دل مسلمانان رسوب نخواهد کرد.

این‌که توطئه‌های دشمنان را «فتنه» می‌نامیم، از همین نظر است که ما آزمایش توسط دشمن می‌شویم. لذا می‌بینید در این فتنه‌ها افرادی ریزش می‌کنند. همان‌طور که در فتنه88، رگه‌های توانمندی از انقلاب که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند.

این منطقی که می‌گوید «عیسی به دین خود، موسی به دین خود»، منطق ضد قرآنی و ضد دینی است. اگر بنا باشد اطرافیان من دقیقا مسیر، جاده و گرایش‌شان به گونه‌ای باشد که با جریان حرکتی من فرق کند، ما نمی‌توانیم راه مشترک داشته باشیم.