بنای خداوند بر تبدیل رابطه با دشمنان، از عداوت به مودت است
خداوند در پاسخ به امکان تبدیل رابطه عداوت با دشمنان، به رابطه مودت، می‌فرماید «والله غفور رحیم»؛ یعنی روزی که این دشمن از عداوتش دست بردارد، هیچ‌کدام از دشمنی‌هایش در دل مسلمانان رسوب نخواهد کرد.
به گزارش alamolhoda.com، سیزدهمین جلسه تفسیر سوره مبارکه ممتحنه توسط آیت‌الله علم‌الهدی، ظهر امروز، همزمان با میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(ع) در محل مهدیه مشهد برگزار شد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی به بیان ادامه نکات تفسیری آیه هفتم این سوره مبارکه پرداخت و گفت: کلمه «عسی» که در ابتدای این آیه آمده است، از ادات ترجی است. یعنی معنای «امید» می‌دهد و جایی که امید تحقق مسئله‌ای وجود دارد، از کلمات «عسی» و «لعل» استفاده می‌شود. این‌جا هم خداوند می‌فرماید «امید است که خداوند بین شما و دشمنان‌تان مودت و مهربانی به وجود آورد.»
آیت‌الله علم‌الهدی افزود: معمولا در ادات ترجی، عنصر تردید وجود دارد و وقتی ما می‌گوییم «امید است فلان مطلب محقق شود» معنایش این است که تحقق آن قطعی نیست. البته اهل ادب معنای دیگری غیر از معنای «امید» هم برای واژه «عسی» معرفی می‌کنند و می‌گویند نشان از «ناتوانی» یا «جهل» فاعل دارد اما تردید، ناتوانی و جهل در مورد خدا معنا ندارد. پس چرا خداوند با تردید می‌گوید «عَسَی اللَّهُ أَنْ یَجْعَلَ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ الَّذینَ عادَیْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً»؟
دریافت
حجم: 11.6 مگابایت
تأثیرگذاری جریان‌های طبیعی بر انسان، تابع اراده اوست
وی در پاسخ به این سؤال، ادامه داد: اصولا طبیعت آن‌جایی که در سرنوشت انسان دخالت دارد، یک حقیقت جامع، قاطع، شدنی و صد درصد نیست. کل نقش طبیعت در سرنوشت انسان، تابع «مشیت و خواست خدا» و «اراده خود بشر» است. یعنی آن‌چه خداوند برای دخالت جریان‌های طبیعی در زندگی ما قرار داده است، به شرطی رخ می‌دهد که خود ما بخواهیم. خدا بشر را «خلیفه الله» آفریده است. خلافت بشر برای خدا در سازندگی و ایجاد سرنوشت خودش است. لذا عنصر تردید موجود در کلماتی مانند «عسی» و «لعل»، تردید در عمل خدا نیست؛ تردید در اراده بشر است.
امام جمعه مشهد مقدس آیه 183 سوره مبارکه بقره که می‌فرماید «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» را مصداق دیگری در این قاعده دانست و اظهار داشت: این‌که خداوند می‌فرماید «لعلکم تتقون» به معنای این نیست که خداوند در این‌که روزه موجب تقوا می‌شود، تردید دارد؛ به این معناست که روزه گرفتن به صورت جبری و قهری منجر به تقوا نمی‌شود. ممکن است ما در ماه رمضان روزه بگیریم، اما بعد از ماه مبارک، بدتر از آن آدمِ قبل از ماه رمضان باشیم. در بین روزه‌گیرها کسانی هستند که پس از ماه رمضان ظلم و جنایت هم کرده‌اند. پس این «لعلکم تَتَّقون» به معنای تردید در اراده انسان است.
بنای خداوند بر تبدیل رابطه با دشمنان، از عداوت به مودت است
آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به نقش اراده انسان‌ها برای تبدیل جریان عداوت به جریان دوستی، تأکید کرد: بنای خدا بر این است که بین ما و دشمنان‌مان مودت را جایگزین عداوت کند. به طور طبیعی جریاناتی پیش می‌آید که این عداوت تبدیل به مودت شود اما اراده بشر در این جایگزینی دخالت دارد و کسی که اراده دوستی نکند، در جریان دوستی هم عداوتش تبدیل به مودت نمی‌شود. وقتی ذات مقدس پروردگار در قرآن می‌فرماید «بدترین دشمنان شما یهود و مشرکین هستند»، به این معنا نیست که این‌ها نمی‌توانند دوست ما شوند، اما قرآن به ما خبر می‌دهد که یهودیان و مشرکین در اراده عداوت‌شان به گونه‌ای هستند که هیچ‌گاه دوست ما نخواهند شد.
وی در پاسخ به این سؤال که «با وجود ظلم‌ها و جنابت‌های کفار، چگونه ممکن است دشمنی آن‌ها تبدیل به دوستی شود؟» تصریح کرد: بیش از نیم قرن است که آمریکا دارد در حق ما دشمنی می‌کند و در این مدت، چه در 25 سال قبل از انقلاب، چه پس از پیروزی انقلاب هیچ لحظه‌ای نبوده که نظام و مردم ما از توطئه او مصون مانده باشند. چطور می‌شود با این همه جنایت، دشمنی او تبدیل به دوستی شود؟ خداوند در پاسخ به این مسئله می‌فرماید «والله غفور رحیم» یعنی آن روزی که این دشمن از عداوتش دست بردارد، هیچ‌کدام از دشمنی‌هایش در دل مسلمانان رسوب نخواهد کرد.
دریافت
حجم: 39.1 مگابایت
امام حسن مجتبی(ع) نخستین رهبر قیام کریلا هستند
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در پایان با اشاره به فرارسیدن سالروز میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(ع)، اظهار کرد: امام حسن(ع) نماد مظلومیت هستند و یکی از ابعاد مظلومیت ایشان، این است که شخصیت قدرت‌مدارانه ایشان به درستی شناخته نشود. ما درست نتوانسته‌ایم ایشان را بشناسیم، در حالی که رهبر اولیه انقلاب کربلا، ایشان بودند.
وی در تبیین سخن خود افزود: قیام عاشورا سه رهبر داشت. یک رهبر زمینه‌ساز، یک رهبر اجرایی و یک رهبر نهادینه‌ساز. امام مجتبی(ع) مقدمات انقلاب را قراهم کردند و سیدالشّهدا(ع) و حضرت زینب(س) رهبران اجرایی و نهادینه‌سازی این قیام بودند. عظمت امام حسن(ع) از نظر شیعه نادیده گرفته شده و در دنیای اسلام کسی به این عظمت پی نبرده است. در جنگ صفین، آن‌جایی که امیرمؤمنان(ع) به میدان نمی‌رفتند، امام مجتبی(ع) را می‌فرستادند و وقتی ایشان به میدان می‌رفتند، لشگر معاویه از هم می‌پاشید.
گفتنی است، در سیزدهمین جلسه از تفسیر سوره مبارکه ممتحنه، مولوی توکلی زاده، امام جمعه شهرستان تایباد نیز حضور پیدا کرد.
