انسان وقتی در عرصه دفاع از خدا افتاد، از هیچ چیز وحشت ندارد. چرا که مرجع همه قدرت‌ها خداوند است و او بر تمام اسباب، علل و لوازم دنیا، از جمله دل‌های آدم‌ها مسلط است.

انسان نمی‌تواند بگوید «من می‌خواهم علاوه بر داشتن یک زندگی عادی، در عرصه بحران‌ها نیز برای دگرگون‌سازی اجتماعی حرکت کنم.» جهادی بودن و انقلابی بودن با این سبک از زندگی شدنی نیست.

دشمنان، دینی را می‌خواهند که با سلطه آن‌ها منافات نداشته باشد اما دین شما، دینی است که به واسطه آن با دشمن جنگیده‌اید و آن‌ها را از کشور خود بیرون کرده‌اید.

مقام معظم رهبری در تمام سخنان‌شان خطر نفوذ دشمن را گوشزد می‌کنند. با وجود اینکه خطر نفوذ دشمن همیشه وجود داشته، ایشان اخیرا روی آن تأکید دارند. چرا که امروز خطر نفوذ دشمن فراهم شده است.

برخی صراحتا می گویند «ما اسلام و قرآن را قبول داریم اما قائل به لیبرالیسم هستیم.» در حالی‌که ما لیبرال مسلمان نداریم و لیبرال، کافر و مشرک است.

دریافت
مدت زمان: 55 ثانیه

اگر کسی ضد امریکا شد، «تندرو» نامیده می‌شود و اگر طرفدار تعامل با غرب باشد، «معتدل». (البته) مقام معظم رهبری با فرمایشات محکم خود ریشه این تفکر را زده‌اند. این همان پندار غلطی است که می‌گوید ما با دین افراد کار نداریم؛ در حالی که خداوند در آیه شریفه «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ» می گوید هرکسی که دشمن من است، دشمن شما هم هست.

از آنجا که دشمن ابتدا سعی می کند با زرق و برق صلابت خود را به مؤمنین ثابت کند و در بین مسلمانان نیز همیشه افرادی بوده‌اند که ایمان‌شان ضغیف بوده و صلابت دشمن چشم آن‌ها را پر می‌کرد، خداوند ابتدا در سوره «حشر»، نمایی از دشمن در ذلت و خزی و نابکاری نشان داده و سپس در سوره «ممتحنه» روش برخورد با دشمن را نشان می‌دهد.