ایجاد دو قطبی «تندرو - معتدل» بر اساس نوع رابطه با غرب، پنداری غلط است
اگر کسی ضد امریکا شد، «تندرو» نامیده میشود و اگر طرفدار تعامل با غرب باشد، «معتدل». (البته) مقام معظم رهبری با فرمایشات محکم خود ریشه این تفکر را زدهاند. این همان پندار غلطی است که میگوید ما با دین افراد کار نداریم؛ در حالی که خداوند در آیه شریفه «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ» می گوید هرکسی که دشمن من است، دشمن شما هم هست.
به گزارش alamolhoda.com، آیتالله علمالهدی ظهر امروز در ادامه سلسله جلسات تفسیر روزانه سوره مبارکه «ممتحنه» که در ایام ماه مبارک رمضان در مهدیه مشهد برگزار میشود، به تفسیر آیه اول این سوره پرداخت.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی گفت: خداوند میفرماید «لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُم أَولِیاء» یعنی دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید. اگر خداوند فقط میگفت »دشمن مرا دوست نگیرید»، همین برای کسی که خدا را باور دارد، کافی بود. چرا «عدوّکم» را هم اضافه کرد؟ یکی از وجوه اعجاز قرآن، دقت و نکتهسنجی آن است.
وی افزود: قرآن کتاب هدایت است و خداوند هدایت را به وسیله قرآن کامل کرده است. خدا به گونهای حرف میزند که تمام مسائل، مشکلات، پندارها و تخیلاتی که ممکن است در آینده پیش بیاید و انسانها از همان ناحیه بسیار کوچک دچار انحراف شوند، در آموزه هدایتی خود تمام آن منافذ و روزنههای کوچک را میبندد. یکی از مشکلات برخی بینشهای سیاسی امروز، «جدا کردن حساب دین انسانها از دنیای آنها» است.گاهی اوقات افراد در ارتباطات مادی و اجتماعی به دین طرف مقابل خود کار ندارند و ولو آن فرد بیدین و کافر باشد، در معامله، داد و ستد و ارتباطات فقط با سرمایه او کار دارند.
آیتالله علمالهدی ادامه داد: گاهی این پندار غلط آنقدر توسعه می یابد که برخی افراد ناآگاه در مسائل حساسی مثل وصلت و تشکیل خانواده نیز به همین نقطه متوسل میشوند و به تدین افراد کار ندارند. خانوادهها گاهی از اوقات به مواردی بر میخورند که میبینند از شئون مادی در سطح بالایی است؛ اینجا میگویند «به دین او چه کار داریم؟»
امام جمعه مشهد مقدس با بیان این که مشکل «بیتوجهی به دیانت افراد» گاهی در ارتباطات سیاسی نیز نمود پیدا میکند، اظهار داشت: عمده مشکلی که ما در روابط بیالملل و سیاست خارجی جامعه خودمان داریم، همین مسئله است. این بلوکبندی و تفاوت و اختلافی که بر سر نوع ارتباط با جریان استکبار و غرب به وجود آمده که اگر کسی ضد آمریکا شد، «تندرو» شناخته شود و اگر کسی طرفدار تعامل با آمریکا شد، «معتدل» نام میگیرد، پندار غلطی است که مقام معظم رهبری با فرمایشات محکم خود ریشه آن را زدهاند. اما این انحرافی که امروز در جامعه ما به وجود آمده که با هر جریان کفر و استکباری رابطه برقرار کنیم، ناشی از همین پندار غلط است که «با دین افراد چه کار داریم.» خدا میخواهد بگوید «نه؛ هرکس دشمن من بود، دشمن شما هم هست».
وی خاطرنشان کرد: این پندار غلط و جریان انحرافی مربوط از قدیم هم بوده است. محمدعلی فروغی یک جاسوس به تمام معنای انگلیسی است و عامل اجرایی بسیاری از رذالتهایی بود که در زمان رضاخان برای توسعه قدرت انگلیس صورت گرفت و در تاریخ این کشور، از جمله خائنان درجه یک، همین آقایی است که به او «ذکاءالملک» میگفتند و صاحب کتاب «سیر حکمت در اروپا» است. فروغی به سعدی ایراد میگیرد که «سعدی به اشتباه «گبر» و «ترسا» را دشمن ما خطاب کرده. چرا که «گبر»ها ایرانیان اصیلی هستند که با ما زندگی میکنند و به نژاد ایرانی علاقمندند. «ترسا» هم این اروپاییها و غربیها هستند و ما علم و صنعتمان را از آنها گرفتهایم و دوست و ارباب ما هستند.» این بینش انحرافی یک جاسوس انگلیسی است که حتی در برخوردهای ادبی و عرفانی و برهانی هم پیش آمده. خدا میخواهد با جمله «لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُم أَولِیاء» همه این حرفها را باطل کند.
آیتالله علمالهدی تأکید کرد: نمیشود کسی دشمن خدا باشد اما دشمن مسلمانان نباشد. خدا که یک چیز خیالاتی نیست. مظهر اجرایی عبودیت خدا، بندگانش هستند و آنچه اصل ثبوت ذات مقدس حق را در دنیا تثبیت میکند، انسانهایی هستند که به خدا معتقدند و او را عبادت میکنند و اگر اینها براندازی نشوند، اعتقاد به خدا براندازی نمیشود. به همین دلیل است که (در آیه مذکور) «عَدوّی» بر «عَدُوّکم» مقدم شده است.
تبیین نحوه تشخیص دشمنان بر اساس آیات قرآن کریم
عضو مجلس خبرگان رهبری در تبیین نحوه تشخیص دشمن گفت: برخی میگویند «از کجا معلوم آمریکا دشمن ماست؟ مگر همین آمریکا با عربستان سعودی دوست نیست در حالی که در عربستان مکه و مدینه هست و حج برگزار میشود؟» ما آیاتی در قرآن داریم که خداوند در آنجا دشمن را مشخص میکند. اولا در آیه 82 سوره مائده که خداوند دشمنان را با دو عنوان «یهود» و «مشرکین» معرفی میکند و می فرماید از نظر دشمنی با خدا، این دو دسته شدیدترین دشمنان هستند. لذا شما میبینید جریان استکبار برای جنگ با اسلام، جبهه را از یهود درست میکند و اسراییل را در منطقه به وجود میآورند چرا که هیچ رگهای از محبت در جریان دشمنی آنها با مسلمانان وجود ندارد.
وی با اشاره به آیات شریفه 105 سوره بقره و 9 سوره قلم، «ممانعت از نزول خیر بر امت اسلامی» و «تلاش برای سازش با مسلمانان» را شاخصه های دیگری برای تشخیص دشمنان خدا دانست و اظهار کرد: امروز میبینید که توسعه فناوری و حرکتهای دانشبنیان برای ما خیر دارد اما دشمن جلوی آن را میگیرد و نمیگذارد که ما از این نظر پیشروی و رشد داشته باشیم. از طرف دیگر دشمن میخواهد شما را به سازش بکشاند و در هر اختلافی که با جریان بیگانه داشتید، اگر او سعی کرد به عنوان دوستی با شما سازش کند، این یکی از شاخصههای عداوت اوست.
آیتالله علمالهدی «خشنودی دشمن از به زحمت افتادن مسلمانان و غفلت آنها از امکانات داخلی» را از دیگر شاخصه های تشخیص دشمن دانست که از آیات 118 سوره آل عمران و 102 سوره نساء استخراج میشود و گفت: شما دقیقا این شاخصهها را در غرب، آمریکا و جریان استکبار می بینید که هر مشکلی برای ما ایجاد شود، آنها دوست دارند و نمیخواهند شما بفهمید چه امکاناتی دارید. ما اگر به ثروتهای داخلی خودمان تکیه کنیم و استعدادهای جامعه 80 میلیونی خود را شکوفا نماییم، همه چیزمان تأمین است و کشورمان برجستهترین کشورها خواهد شد اما دشمن میخواهد از این امکانات غفلت کنیم.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان این که بر اساس آیات شریفه «إِنَّهُم یَکِیدُونَ کَیْدًا» و «یَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَ یُریدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبیلَ»، دو شاخصه «فتنه انگیزی» و «تلاش برای گمراهی کردن جامعه اسلامی» برای تشخیص دشمنان استخراج میشود، افزود: کاری نیست که جریان استکبار انجام دهد و در آن جوهره فتنهگری نباشد. دشمن گمراهی را میخرد تا ما راه را اشتباه برویم. غرب بودجههای کلانی برای ضربه فرهنگی به ما خرج میکند تا اصلا راه را گم کرده و از اسلام دست برداریم. قرآن با بیان این 7 ویژگی، دشمن را به ما میشناساند تا او را دوست خود نگیریم. کأنّه قرآن امروز نازل شده تا وضع ما را درست کند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، در تبیین علت استفاده خداوند از لغت جمعِ «اولیاء» در تقابل با لغت مفرد «عدو» در این آیه شریفه، خاطرنشان کرد: در ادبیات عرب قاعدهای داریم که میگویند اگر یک لفظ نکره با دو ادات معرفه تعریف شود، این دیگر دال بر فرد نیست و بر یکایک افراد آن جنس دلالت میکند. پس مفهوم آیه این است که «یکایک دشمنان من و دشمنان خودتان را دوست نگیرید.»
دوستی با دشمنان خدا نشانه ولنگاری در ایمان است
آیتالله علمالهدی در تفسیر ادامه این آیه شریفه، اظهار کرد: درباره جمله «تُلقُونَ إِلَیهِم بِالمَوَدَّه» دو نوع تفسیر شده است. یکی این که به وسیله مودت، منافع دشمنان را به آنها برسانید و دیگری این که مودت را به آنها القا کنید. مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میگویند در این عبارت، «با»ی زائده وجود دارد و اصل عبارت «تُلقُونَ إِلَیهِمُ المَوَدَّه» است یعنی «اینگونه نباشد که محبت را به دشمنان القا کنید»؛ برخی دیگر از مفسران میگویند «در قرآن حرف زیادی نداریم و مفهوم مودت، فایده است و قرآن میفرماید به وسیله دوستی و مودت فایدهای به دشمنان القا نکنید.»
امام جمعه مشهد مقدس تصریح کرد: وقتی بنا شد شما با دشمن ارتباط دوستی برقرار کنید، خواه ناخواه تحت تأثیر قرار میگیرید و انسان مسلمان نباید در درون قلبش نسبت به دشمن خدا عاطفه و احساس پیدا کند. پیامبر(ص) در روایتی خطاب به اباذر میفرمایند «محکمترین رشته ایمان این است که در راه خدا انسانها را دوست داشته باشی و در راه خدا با آنها دشمن باشی.» پس اگر کسی دشمن خدا را دوست داشت، در ایمان نسبت به خدا ولنگار است. در حدیث دیگری نیز پیامبر(ص) فرمودند «المرء علی دین خَلیلِه.» نمیتوانیم بگوییم بنده با یک فرد بیدین دوست هستم و این رفاقت در دین من اثر نمیکند. همانطور که دوستی با فرد باایمان، بر ایمان میافزاید.
وی ادامه داد: دشمن خدا میخواهد شما را در استخدام منافع خود در بیاورد و هیچگاه با شما به خاطر محبت و انس دوست نمیشود. برخی از سیاسیون نااهل ما فکر میکنند ما مجبوریم با دشمنان تعامل کنیم و بدون این تعامل نمیتوانیم زندگی کنیم. با این نگاه، ما وابسته به دشمن خدا شده و در نتیجه وابستگیمان از خدا قطع میشود. اگر کسی یا ملتی از خدا منقطع شود، آیا ممکن است در قضیه ای پیروز شود؟
دوستی مؤمنین با دشمنان خدا، همواره عامل پیشرفت دشمن بوده است
آیتالله علمالهدی در بخش پایانی سخنان خود تصریح کرد: تمام پیشرفت دشمنان خدا در جامعه دینی ما در طول تاریخ به وسیله دوستی مؤمنین با دشمنان خدا بوده است. وای به آن روزی که مسلمانان در این فکر بیفتند که در صورت دشمنی با دشمنان خدا ضرر میبینند و در صورت دوستی با دشمنان خدا مشکلشان حل میشود. این تفکر یک تفکر انحرافی است. در جریان شهادت سیدالشهدا(ع)، ریشه و انگیزهای که باعث شد 120 هزار نفر مقابل پسر پیغمبر(ص) صفآرایی کنند، جریان همین آیه شریفه بود. آنها حساب کردند که درگیری با بنیامیه مدت 20 سال در زندگی آنها مخاطرات به وجود آورده بود و ادامه این درگیری با خطر و آسیب همراه خواهد بود. برای محفوظ ماندن از این ضررها باید به گونهای با دشمنان خدا دوستی کنند، که دشمن خدا این دوستی را باور کند و بنی امیه جز با حسین(ع)کشی این دوستی را باور نمیکردند. لذا لشگری که به کربلا آمد، یک لشگر پادگانی نبود؛ اینها مردم کوچه و بازار بودند و چون کار به جایی رسید که اگر به کربلا نمیآمدند، حمایت آنها از دستگاه بنی امیه اثبات نمیشد، رؤسای قبایل نفرات خود را فرستادند تا پرچم آن قبایل را علیه امام حسین(ع) بلند کنند. لذا جمعیت آنقدر به کربلا آمد که عمر سعد به ابن زیاد گفت «ما قدرت غذا دادن به این لشگر را نداریم.»
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی افزود: اگر انگلیسیها گفتند به این آقا سید، به این آقا شیخ رأی ندهید و کنارش بزنید و یک عده هم راه بیفتند و همین کار را بکنند تا با انگلیس بسازند و بدینوسیله با آمریکا بسازند و مشکلاتشان حل شود، و فکر کنند حالا که بیکاری و ضعف اقتصادی را آمریکا برای ما به وجود آورده، باید با او بسازیم، این تفکر همان تفکر لشگر عمر سعد در برابر امام حسین(ع) بود. سیاستی که این منطق را دارد، از هر زبانی که صادر شود، در هر فکری که جولان پیدا کند و در هر عنصری که بخواهد اینگونه موضعگیری کند، همان سیاست عمر سعد و ابن زیاد است.