امروز یک مصداق روشن، شفاف و کاملا مشخص برای «اخرجوکم من دیارکم»، برخورد حکومت بحرین با آیت‌الله شیخ عیسی قاسم است تا مردم تحت تأثیر سخنان ایشان قرار نگیرند؛ این بزرگ‌ترین جنایتی است که دولت بحرین دارد انجام می‌دهد.

مسئله ی ما در سیاست خارجی امروز این است که اعتدال به معنی تنش زدایی نیست و این نیست که ما با هردشمنی که بنای براندازی ما را دارد دست بدهیم و روی خوش نشان دهیم و سعی در تنش زدایی داشته باشیم. تنش زدایی با کسانی که با ما دشمن نیستند نه جریانی مستکبر که به ما میگوید همه ی گزینه ها روی میز است ما با آن تنش زدایی کنیم؟ این اعتدال نیست ذلت و به سمت سراشیبی رفتن است.

خداوند در پاسخ به امکان تبدیل رابطه عداوت با دشمنان، به رابطه مودت، می‌فرماید «والله غفور رحیم»؛ یعنی روزی که این دشمن از عداوتش دست بردارد، هیچ‌کدام از دشمنی‌هایش در دل مسلمانان رسوب نخواهد کرد.

یکی از فوایدی که مسئله برجام برای ما داشت، این بود که «ایران هراسی» در دنیا تضعیف شد. البته اگر چنین کاری نمی‌کردیم هم آن‌ها روزی می‌فهمیدند که ما به دنبال این سلاح‌ها نیستیم و هزینه‌هایی که برای این فایده دادیم، درست نبود.

در مقابل جریان مکتبی، سلسله جریاناتی وجود دارند که پیوند آن‌ها یک پیوند اجتماعی است. ممکن است نماز بخوانند، روزه بگیرند و زنان‌شان هم با حجاب باشند اما ارتباط آن‌ها با یکدیگر بر اساس این باشد که در بینش اجتماعی‌شان یکی هستند.

این‌که توطئه‌های دشمنان را «فتنه» می‌نامیم، از همین نظر است که ما آزمایش توسط دشمن می‌شویم. لذا می‌بینید در این فتنه‌ها افرادی ریزش می‌کنند. همان‌طور که در فتنه88، رگه‌های توانمندی از انقلاب که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند.

خطبه دوم - دوره چهارم تهدید امریکا این است که انقلابی بودن و انقلابیون را در کشور استحاله کند. انقلابی بودن را از بین ببرد و انقلابیون را در عرصه‌های نظام، مخصوصا در یک نهاد قوی قهرمانی مثل سپاه استحاله کند تا دیگر انقلابی نباشند و از انقلاب دست بردارند.

خطبه اول ـ کسانی‌که در دره شهوت‌رانی‌های بی‌بند‌و‌بارانه لاابالی‌گرانه می‌افتند، بیش از آن‌که غریزه‌شان ارضا شود، تحریک می‌شود. چون آن غریزه با این نوع عملیات جنسی در این دنیا سنخیت ندارد.

این منطقی که می‌گوید «عیسی به دین خود، موسی به دین خود»، منطق ضد قرآنی و ضد دینی است. اگر بنا باشد اطرافیان من دقیقا مسیر، جاده و گرایش‌شان به گونه‌ای باشد که با جریان حرکتی من فرق کند، ما نمی‌توانیم راه مشترک داشته باشیم.

انسان وقتی در عرصه دفاع از خدا افتاد، از هیچ چیز وحشت ندارد. چرا که مرجع همه قدرت‌ها خداوند است و او بر تمام اسباب، علل و لوازم دنیا، از جمله دل‌های آدم‌ها مسلط است.

انسان نمی‌تواند بگوید «من می‌خواهم علاوه بر داشتن یک زندگی عادی، در عرصه بحران‌ها نیز برای دگرگون‌سازی اجتماعی حرکت کنم.» جهادی بودن و انقلابی بودن با این سبک از زندگی شدنی نیست.

استاد سبزواری نمونه بارز انسان انقلابی و شاعر متعهدی بود که پیوندی میان دین و هنر برقرار کرد.