جلسه ی یازدهم
- ۰ نظر
- ۰۱ مهر ۹۳ ، ۰۹:۵۷
تفسیر اجتماعی قرآن کریم :: جلسات اول تا بیست و سوم
فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره
بنابر این مراد از حکم در المیسور همان حکم نفسی و مستقل خواهد بود که به اعتبار عمومیت المیسور برای افراد و اجزاء در همه این موارد یکسان به کار می رود . می توان در ما نحن فیه به آن استدلال کرد یعنی حکم وجوب آن مقدار از اجزائی که میسور مقدور است بخاطر اجزائی که معسور و غیر مقدور است ساقط نمی شود .
جلسه ی شصت و چهارم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد
فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره
جواب مصنف بر صاحب فصول: مصنف میفرماید معنای تبعیض این دو مقدر را میفهماند و نیازی به تقدیر و گرفتن نیست و اما تخصیص هائی که گفته شد وجود آنها بهتر است از عمل روایت به معنای مجازی (عدم التقدیر اولی من التقریر)
جلسه ی شصت و دوم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد
فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره
چون هنگام تعذر در وجوب اجزاء با قیمانده شک می کنیم و چون مسأله از موارد شبهه حکمیه وجوبیه است . اصل برائت جاری می شود . استصحاب وجوب سائر اجزاء قابل جریان نیست . زیرا وجوب قبلی آنها وجوب غیری بود ، که اکنون قطعا با انتفاء مرکب منتفی شده است . و آنچه که الان مشکوک است وجوب نفسی اجزاء است که حالت سابقه ندارد .
جلسه ی شصت و یکم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد