جلسه ی شصت و دوم
فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره
جواب مصنف بر صاحب فصول: مصنف میفرماید معنای تبعیض این دو مقدر را میفهماند و نیازی به تقدیر و گرفتن نیست و اما تخصیص هائی که گفته شد وجود آنها بهتر است از عمل روایت به معنای مجازی (عدم التقدیر اولی من التقریر)
جلسه ی شصت و دوم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد
دریافت
مدت زمان: 39 دقیقه 24 ثانیه
بررسی حکم صورت (اجمال دو دلیل کل و جزء)
قول دوم: مطابق این قول، جزئیت و شرطیت اجزاء و شرائط مقید به قدرت مکلف است
بر این اساس هنگام تعذر آنها تکلیف کل باقی است و تنها جزء و شرط از جزئیت و شرطیت ساقط میشوند.
دلیل اول: استصحاب وجوب اجزاء باقیمانده
جواب مصنف:مصنف میفرماید این استصحاب قابل جریان نیست
اشکال مقدر: در اینجا تعدد موضوع لازم می آید.تبدل متیقن (لزوم اتیان همه اجزاءکل) و مشکوک لازم می آید
جواب: این مقدار تعدد موضوع تسامحی است. مثل برداشتن از آب کر که نمیدانیم کر باقی است. استصحاب بقاء کریت میکنیم. که مشکوک آب کری است که از آن برداشته نشده است
دلیل دوم: مفاد برخی اخبار همچون نبوی إذا امرتکم بشئ فأتوا ما استطعتم
جواب مصنف: مصنف میفرماید حدیث ظهور در وجوب اتیان باقی دارد
این اخبار ضعف سند دارد اما چون مشهور فقها در ابواب مختلف به آنها تمسک کرده اند آن ضعف با این شهرت عملیه جبران میشود
مناقشه در سه روایتی که ذکر شد
روایت اول: این «من» به چه معناست؟ ظاهرا تبعیضیه است
احتمالات: «من» بیانیه با شد و «ما» مصدریه زمانیه باشد
به خاطر احتمالات زیاد در این روایات استدلال کرده اند
صاخب فصول: اگر خواسته باشیم «من» را تبعیضیه بگیریم نیاز به دو تقدیر و یک تخصیص در روایت داریم
إذا امرتکم بشئ فأتوامنه اگر تبعیضیه باشد شیئ باید شیئ ذات الأجزاء باشد و شیئ ذات الأجزاء بعضش قابل اتیان است.(این روایت در مورد صوم صدق میکند)
جواب مصنف بر صاحب فصول: مصنف میفرماید معنای تبعیض این دو مقدر را میفهماند و نیازی به تقدیر و گرفتن نیست و اما تخصیص هائی که گفته شد وجود آنها بهتر است از عمل روایت به معنای مجازی (عدم التقدیر اولی من التقریر)
اگر «من» را به عنوان بیانیه بگیرید خلاف ظاهر است . «من» بیانیه در جایی می آید که تفسیر جمله ماقبل باشد