همه جای کشور ما میدان جنگ است و کانون میدان‌های جنگ در دانشگاه است چون دشمن هر صحنه و عرصه‌ای دستش بیاید آن را میدان جنگ نرم قرار می‌دهد.

خطبه دوم ـ اگر می‌خواهد خدا داشته باشید، تحت ولایت و تحت نصرت خدا باشید، باید با استکبار بجنگید، جز با جنگ استکبار و استکبارستیزی چاره دیگری ندارید.

خطبه اول ـ کفر و استکبار در یک خط قرار گرفته است، انسان مستکبر، انسان کافر است، جامعه مستکبر، جامعه کافر است، سیاست استکباری، سیاست کفر است، تبعیت از مستکبر و سیاست مستکبرین درواقع اجرای کفر و از مرحله ایمان خارج است.

مشکلی که با بعضی جریان‌های سیاسی داریم، رقابت قدرت نیست، نمی‌گوییم ما در رأس توان حکومتی باشیم و شما نباشید، اختلاف ما سر اصل مبنایی است و آن این است که مدیریت امت اسلام و جامعه دینی باید آمیخته با رهبری مرامی باشد.

رهبری دو معیار خودی و غیرخودی را مطرح کردند، این مرز پذیرش یا رد رهبری مرامی در امت است، در جمع خودی می‌توان اختلافات را کنار گذاشت و به وحدت رسید اما وحدت با غیرخودی معنا ندارد.