بهشت متعلق به علماست اما علماء بالله و کسی که کردارش گفتارش را تصدیق کند

خداوند در آیه 28 سوره فاطر می فرماید: غیر از علماء کسی از خدا خشیت ندارد و درآیه آخر سوره بینه هم بهشت را برای کسانی می داند که از خدا خشیت دارند، پس با جمع این دو آیه این نتیجه را می گیریم که بهشت متعلق به علماء است اما نه عالم درس خوانده بلکه عالمی که علمش نسبت به خدا بیشتر باشد و خدا را بیشتر بشناسد. امام صادق (ع) فرمود: عالم کسی است که کردارش گفتارش را تصدیق کند.

تفسیر آخرین آیه ی سوره ی بینه در آخرین روز ماه مبارک رمضان ، مهدیه مشهد

دریافت

آیت الله علم الهدی در قسمت آخر تفسیر سوره بینه به تفسیر"ذلک لمن خشی ربه" پرداخته و افزودند: این خشی یعنی ترس از خدا،اما بهتر است در ابتدای بحث انواع ترس را مطرح کنیم. اول ترس از ضرر و زیان و آسیب است که این ترس انسان را از پا در می آورد و باعث از بین رفتن قدرت دفاعی انسان می شود وترس مذمومیست. دوم ترس از عشق است، این ترس بخاطر زیانی که از طرف مقابل بما می رسد نیست بلکه از دوست داشتن طرف مقابل است که این ترس، ترس خوبیست و اما ترس سوم ترس از عظمت و هیبت است و زمانی این ترس بوجود می آید که در مقابل یک شخصیت عظیم قرار بگیرید، شخصیتی که خیلی دوستش دارید و بدان وابسته اید بگونه ای که برای صحبت کردن در مقابل این شخصیت دچار لکنت زبان می شوید که این همان خشیت است.

ایشان درقسمت بعدی سخنان خود این خشیت را مخصوص انسانهایی دانست که خدا را بیشتر و بهتر می شناسند و به عظمت کبریایی حق تعالی بیشتر پی برده اند که این علم به خدا و خداشناسی عامل خوف بیشتر نسبت به خدا می شود.ایشان در ادامه علت آوردن "ربه" بجای "الله"را در این آیه بخاطر این دانستند که منشاء خشیت انسان نسبت به خدا ربوبیت خداست و انسان از این کبریایی و عظمت خدا می ترسد و علت این ترس  همان ربوبیت و تربیت خداست برای بنده، لذا هر چه سن انسان بیشتر می شود چون تجربه ربوبیت،تربیت ومدیریت خدا در زنگی انسان با دیدن واقعیات و تجارب زندگی بیشتر می شود خشیتش هم از خدا بیشتر می شود.