مشکل ما در جامعه و در مسئله حجاب و توسعه بی‌حجابی به طور قطع مسئله فرهنگ‌سازی است

مشکل ما در جامعه و در مسئله حجاب و توسعه بی‌حجابی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم به طور قطع مسئله فرهنگ‌سازی است. اگر این شود که تعدادی خیر به فقرا رسیدگی کنند ممکن است مشکل فقرا برطرف شود، ولی مشکل فرهنگ‌سازی جامعه حل نمی‌شود، اما اگر بنا شد رسیدگی به فقیر و مسکینان در جامعه تبدیل به ارزش شود به طور قطع فرهگسازی در جامعه برای رسیدگی به انسان‌های مسکین به کار گرفته می‌شود.

ادامه ی تفسیر سوره ی ماعون، مهدیه ی مشهد

آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در ادامه ی تفسیر قرآن کریم  در مهدیه مشهد مقدس بیان داشتند: به طور قطع در آیه اول سوریه مبارکه ماعون مقصود از دین مطلق دین است که برخی معتقدند زندگی برنامه نمی‌خواهد و مانند یک حیوان باید انسان‌ها زندگی کنند؛ کسانی که به این برنامه معتقد هستند آن را یا به صورت فلسفه و یا به صورت اعتقاد بیان می‌کنند که انسان تابع هیچ نظامی قرار نگیرد. دین را با یک صفت ایجابی و یا با یک خصوصیت سلبی معرفی می‌کند، حرکت ایجابی آن همان حرکت سنگدلانه است ولی خصوصیت سلبی حرکت نکردن و مسئولیت نداشتن در برابر یتیمان است.

ایشان با بیان اینکه آنچه که ما در مسائل اجتماعی در اسلام داریم بر مسائل ارزشی و یا ایجابی و یا در ترک مسائل ارزشی مشاهده می‌کنیم افزودند: باید بدانیم که در حالی که یک حرکت و یا کار رواج پیدا می‌کند و یک کارهایی متوقف می‌شود این بدین معنی است که یعنی ارزش‌ها باید تثبیت شوند و ضدارزش‌ها از بین برود، در هر دو حالت ما نیازمند به فرهنگسازی هستیم، به طور قطع فرهنگسازی در هر جامعه‌ای بنیانش بر ارزشگذاری قرار داده شده است.

آیت‌الله علم‌الهدی تصریح کردند: باید جامعه را آگاهی داد ولی آگاهی‌های علمی و فرهنگساز این دسته از آگاهی‌ها در جامعه نیست مردم باید این موضوع را بدانند، اگر بنا شد یک رفتار در بین مردم ارزش شود دیگر لازم نیست مردم را اجبار به انجام آن عمل کرد چرا که مردم به خودی خود راه آن ارزش را پیدا کرده و خود شخصیت پیدا می‌کنند.

ایشان تاکید کردند: در زمان ۸ سال دفاع مقدس مشاهده می‌شد که از یک محل و یا از یک کوچه جوانانی با سن‌های مختلف به سمت جبهه‌ها حرکت می‌کردند و آنها با این حرکت خود به مرور زمان این حرکت را تبدیل به ارزش کردند و زمانی که برخی از همان محل به جبهه‌ها نمی‌رفتند از این ارزش بی‌بهره می‌ماندند.

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه مسئله حجاب در دست اساتید و علمای دانشگاه است، تصریح کردند: مشکل ما در جامعه و در مسئله حجاب و توسعه بی‌حجابی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم به طور قطع مسئله فرهنگ‌سازی است. اگر این شود که تعدادی خیر به فقرا رسیدگی کنند ممکن است مشکل فقرا برطرف شود، ولی مشکل فرهنگ‌سازی جامعه حل نمی‌شود، اما اگر بنا شد رسیدگی به فقیر و مسکینان در جامعه تبدیل به ارزش شود به طور قطع فرهگسازی در جامعه برای رسیدگی به انسان‌های مسکین به کار گرفته می‌شود.

ایشان افزودند: باید دانست که چه در کار ارزشی و چه در کار ضدارزش فرهنگسازی کنیم، مردم به فردی که بی‌حجاب است به چشم نفرت نگاه می‌کنند. هر چه که در جامعه به عنوان ارزش درآمد جامعه به دنبال آن کشیده می‌شود و بنابراین دین در راستای ترغیب و تشویق به اطعام مسکین این عمل را توصیه می‌کند. ذفرق میان انسان و حیوان در این است که فطرت انسان این است که مسئله اهتمام سیری خود را صرفا برای خود نمی‌پسندد بلکه اطعام دیگران هم جزء احساس مسئولیت او است. باید گفت که در زندگی برای انسان‌ها مشکلاتی به وجود می‌آید که گاه بسیار فراتر از گرسنگی است.

آیت‌الله علم‌الهدی تاکید کردند: یکی از اقدامات بسیار مطلوبی که در دولت یازدهم شکل گرفت، تحول نظام سلامت بود، وزیر بهداشت که به طور قطع افتخار مشهد هستند این موضوع را توسعه دادند و باید تصریح کرد که این حرکت دولت بسیار ارزشمند و والا است چرا‌که آن چیزی که انسان‌ها را مستاصل می‌کند ناخوشی است.

ایشان بیان کردند: طعام ابزار بقای انسان است هر چیز که سبب بقای انسان شود بطور قطع طعام است، طعام المسکین که در این آیه یادآوری شده به این موضوع اشاره دارد که ابزار بقایی برای فردی که از کار افتاده و ساکن و بی‌جان است، فراهم شود. در جامعه افرادی هستند که قدرت ابقاء و اداره خود را ندارند، فردی که دچار بیماری لاعلاج شده ‌و دیگر قدرت حرکت ندارد را مسکین می‌گویند، به این فرد باید رسیدگی کرد یعنی هر چه اسباب بقای او است باید برایش فراهم شود.

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کردند: کسی که در مقابل مسکین بی‌تفاوت باشد کافر است، ما باید در مقام حذف مسکین تا آنجایی پیش برویم که حتی او را بر خود مقدم بدانیم؛ باید فرهنگ حذف بر طعام مسکن در جامعه به وجود آید. ما در مقابل کمبودهای جامعه مسئول هستیم، یک نوع مسکین وجود دارد که برای نان شب خود محتاج است و نوعی دیگر مسکین عقلی  و فکری است که باید او را از جهد رهایی دهیم و از انحرافش جلوگیری کنیم.