فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره

حال اگر جزء تکرار و زیاد شود در واقع شرط آن جزء نادیده گرفته شده است      و اذا انتهی الشرط انتهی المشروط    یعنی بازگشت این زیادی سهوی به ترک جزء است که مبطل عبادت است .

جلسه ی شصتم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد

مسأله سوم در زیادی سهوی

تنبیه اول در مورد حکم شک در رکنیت یک جزء بود و درآثار رکنیت 3 مسأله مطرح بود .(مسأله اول و دوم گذشت )

مسأله سوم : زیادی سهوی است .

بحث در این است که آیا زیادی سهوی آن دسته از اجزائی که شارع دستور به عدم ازدیاد آن را داده مبطل عمل است یا نه؟

نظر مصنف : زیادی سهوی در اینجا مبطل است .

دلیل – شرط چنین اجزائی که به شرط لا از زیادی اخذ شده اند این است که خود جزء باید بدون زیادی آورده شود .

حال اگر جزء تکرار و زیاد شود در واقع شرط آن جزء نادیده گرفته شده است      و اذا انتهی الشرط انتهی المشروط    یعنی بازگشت این زیادی سهوی به ترک جزء است که مبطل عبادت است .

مقتضای اصل اولی به حسب تفسیر معنای رکن فرق می کند .

1-اگر رکن به معنای ما تبطل العباده بنقصه سهوا باشد ، در این صورت اصل اولی در اجزاء ، رکن بوده است زیرا اصل اولی در نقصان سهوی اجزاء ابطال عبادت است .

2-اگر رکن به معنای ما تبطل العباده بنقصه و به زیاده عمدا و سهوا باشد ، در این صورت باید تفصیل داده به این بیان که از نظر نقصان اصل اولی بر رکن بودن است و با توجه به زیادی ، اصل اولی بر عدم رکنیت است الاما خرج بالدلیل .

بیان تعارض : تعرض اصالة البرائه (نماز در زیادی اعاده نمی شود ) با اصالة الاشتغال (نماز در زیادی اعاده می شود )

.....

حل نوعی تعارض در اخبار باب صلوة ، در  این بحث از صلوة سه دسته اخبار داریم که به حسب ظاهر در مفاد آنها نوعی تعارض به چشم می خورد که باید حل تعارض شود .

دسته اول : حدیث لاتعاد و مرسله ، زیادی و یا نقصان سهوی در غیر از پنج جزء مذکور مبطل صلوة نیست .

دسته دوم : چهار خبر که در پایان مسأله دوم ذکر شده هر نوع زیادی (عمدی و سهوی ) در اجزاء نماز مبطل است .

دسته سوم : اخباری که مربوط به زیادی سهوی است که آن را مبطل صلاة دانسته است .