تفسیر سوره احزاب ـ آدم بی‌تقوا از ابتدا رابطه‌اش با خدا قطع است اما آدم با تقوا، مطابق رضای خدا عمل می‌کند، گوشش بدهکار حرف دیگران نیست که ملاک خوشحالی و بدحالی او شود، مدام رسانه‌های بیگانه را گوش کند و به خیال خودش اطلاعات پیدا کند، رجوع به بیگانه نتیجه بی‌تقوایی است.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در دومین جلسه تفسیر قرآن کریم در اولین روز ماه مبارک رمضان، با بیان این‌که ماه رمضان در زندگی روزمره ما انقلابی ایجاد می‌کند که از بسیاری مسائل و برنامه‌هایی که به‌طور مداوم و مستمر انجام می‌دادیم، جدا می‌شویم، اظهار کرد: با ورود به ماه مبارک رمضان، وارد برنامه‌های دیگری می‌شویم که ما را به مسائل دیگری جلب می‌کند، این ماه فرصتی است که آدم به طرف خدا می‌رود و جز خود و خدا با کسی کاری ندارد.

ایشان با بیان این‌که پرفضیلت‌ترین عمل در ماه رمضان، قرآن خواندن است و چه‌بهتر این قرآن خواندن آمیخته با قرآن دانستن بشود، افزود: این قرآن‌خوانی و قرآن دانی برای ما هم نسبت به زندگی فردی و هم نسبت به جامعه بصیرت‌هایی وجود می‌آورد.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی با بیان این‌که بر حسب تعیین شوره احزاب به‌عنوان سوره تفسیری در رمضان امسال برای مساجد کشور، به تفسیر این سوره می‌پردازیم، اظهار کرد: سوره احزاب، بیان وظایف مؤمنین در برابر پیغمبر است که این وظایف امروز بر ما نیز صادق است، این‌طور نیست که ما تنها نبوت، وحی و کتابش را قبول کنیم و دیگر با او کاری نداشته باشیم.

ایشان به بیان دلیل نام‌گذاری این سوره به نام احزاب اشاره کرد و گفت: در دوره میانی هجرت تا رحلت پیامبر اکرم، جنگ سختی میان کفار عرب و مسلمانان در گرفت که تمام گروه‌ها و احزاب کفار و منافقان برای نابودی اسلام هم‌پیمان شده بودند که این جنگ به نام «جنگ احزاب» نام گرفت.

آیت‌الله علم‌الهدی در آغاز تفسیر این سوره، با قرائت آیه اول آن «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلیماً حَکیماً»، بیان کرد: در مردم مرسوم است که تحصیل حاصل، لغو است یعنی اگر یک نفر کاری را انجام می‌دهد و دوباره به او بگویند آن کار را انجام بده، این می‌رود تحصیل حاصل؛ در این آیه آمده ««یا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ...» اول عنصر مقرب درگاه خدا در عالم وجود و هستی است، از پیغمبر بنده‌ای مقرب‌تر به خدا وجود ندارد و تقوا، نقطه اول عصمت هست که در پیغمبر وجود دارد، با این کیفیت، خدا از پیغمبر می‌خواهد «اتق الله»، خداوند امری را مطالبه می‌کند که تحصیل حاصل است و این‌طور به نظر می‌رسد.

دو تبیین از ظن تحصیل حاصل در سوره احزاب

ایشان با بیان این‌که این مطلب از دو جهت قابل تبیین است، تصریح کرد: جهت اول؛ این خطاب، خطاب تنها به شخص پیغمبر نبود، خطاب به عموم مسلمانان بود؛ «علی بن ابراهیم قمی» از امام صادق ^{(علیه‌السلام)} روایتی نقل کرده مثل معروفی در میان عرب‌ها هست که یعنی «با تو حرف می‌زنم ولی نظرم همسایه است»؛ گاهی در روش ما هم هست که حرفی را می‌خواهیم به کناری بگوییم، به فرد روبرو می‌گوییم تا کنار دستی بشنود.

امام‌جمعه مشهد مقدس ادامه داد: امام صادق ^{(علیه‌السلام)} فرمودند «خطابات به پیغمبر از این قبیل است»، پیغمبر از همه به خدا نزدیک‌تر است، پیامبر مظهر عظمت حق است و هرگاه خدا می‌خواهد حرفی با مردم بزند، حرف را به پیامبر خطاب می‌کند درحالی‌که اصل تکلیف با دیگران است.

ایشان با اشاره به خطاب قرار دادن پیامبر با عبارت «یا ایها النبی» در این آیه، بیان کرد: فخر رازی نکته‌ای دارد و می‌گوید اگر بخواهند جمعی را صدا بزنند، «ایها» می‌آورند اما وقتی بخواهند فرد را صدا بزنند، «یا» می‌آورند؛ خدا می‌خواهد با صدا زدن پیغمبر، جمعی را صدا بزند، حرفی را بزند که طرف حرف، جمع مردم هستند؛ خدا انبیا را با اسم صدا می‌زند، موسی را می‌گوید «یا موسی»، عیسی، داود، نوح و ... را با «یا» صدا می‌زند اما شما از اول تا آخر قرآن جایی را سراغ ندارید که بگوید «یا محمد»، علتش به خاطر جلالت و عظمت پیامبر در بین انبیا است.

آدم با تقوا دنبال حرف کفار نمی‌رود

آیت‌الله علم‌الهدی به بیان ادامه تفسیر این آیه پرداخت و گفت: «...اتَّقِ اللَّهَ...» با «...لا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ...» دو موضوع جدا از هم نیست، اول می‌گوید از خدا بترس و تقوا داشته باش و بعد می‌گوید از کافران و منافقان اطاعت نکن؛ یعنی آنی که زمینه در آدم به وجود می‌آورد که به حرف منافقین گوش ندهد، تقوا است، آدم با تقوا دنبال منافقین و کفار راه نمی‌افتد، عملیات روانی آنان روی او تأثیر نمی‌گذارد، آدم با تقوا هیچ‌وقت دنبال کافر و منافق راه نمی‌افتد.

ایشان به بیان مصادیقی از این جریان در جامعه امروز پرداخت و افزود: اگر یک رسانه یا شخصیت خارجی از او به‌عنوان آدم فهمیده تمجید کرد و او خوشش آمد، آدم باتقوایی نیست؛ امام بزرگوار نیز فرمودند اگر کفار و غربی‌ها از ما بد گفتند، باید خوشحال باشیم که کار ما در جهت شیطنت نیست، ناراحت شدند و به ما بد می‌گویند، اگر روز از ما تعریف کردند، باید به کارخودمان شک کنیم؛ آدم با تقوا دنبال حرف کفار نمی‌رود.

ملاک تصمیم‌گیری عده‌ای، عملیات روانی دشمن است

عضو مجلس خبرگان رهبری متذکر شد: مشکل امروز ما در کشور و جامعه این است که رسانه‌های دشمن عملیات روانی پیاده می‌کنند، عده‌ای یا عملاً دنبال آن راه می‌افتند، یا در وجود آنان تأثیر می‌گذارد، یا غمگین و یا شادشان می‌کند، به حرف‌ها دل می‌بندند و حرف‌های آنان، ملاک تصمیم‌گیری می‌شود؛ این افراد آدم با تقوا نیستند.

رجوع به بیگانه نتیجه بی‌تقوایی است

ایشان اضافه کرد: آدم بی‌تقوا از ابتدا رابطه‌اش با خدا قطع است، رابطه‌اش با دشمنان خداست اما آدم با تقوا، مطابق رضای خدا عمل می‌کند و نهی خدا را ترک می‌کند، گوشش بدهکار حرف دیگران نیست که ملاک خوشحالی و بدحالی او شود، مدام رسانه‌های بیگانه را گوش کند و به خیال خودش اطلاعات پیدا کند، رجوع به بیگانه نتیجه بی‌تقوایی است.

آیت‌الله علم‌الهدی یادآور شد: کافر و منافق زمانی به سراغ ما می‌آیند که توطئه دارند، این‌که روی ویژگی‌ها و خصوصیات ما، داشتن و نداشتن و مشکلات معیشتی و اقتصادی ما بحث می‌کنند، فقط به خاطر داشتن توطئه است، حرف [آنان] مقدمه توطئه است، تحلیل رسانه آنان مقدمه یک فتنه است.

خداباوری به نفع منافقان نیست

ایشان تصریح کرد: کافر و منافق ایمان ندارد، کافر و منافق هردو دشمن خدا و مردم هستند، کافر و منافق هم‌کیش هم هستند، دنبال برنامه‌ای هستند که از وضعیت موجود میان مردم با دین و خدا، یا برنامه‌ای ترتیب دهند که به نفع خودشان است یا بتوانند به‌وسیله ای، مردم معتقد به خدا را براندازی کنند و اعتقاد به خدا را براندازی کنند؛ خداباوری به نفع آنان نیست، وجود مردمی که خدا و معاد را باور دارند، به ضرر کفار است، منافق نیز می‌خواهد وابستگی دینی مردم در جامعه از بین برود تا بتواند بر مردم مسلط شود و در یک جامعه بی‌دین برای خود جای پا درست کند.

منافق عامل اجرایی کفر در جامعه

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی با تأکید بر این‌که کافر و منافق هم در قدرت‌یابی و بهره‌برداری از مردم، هم در دشمنی با خدا و مؤمنان و هم در بی‌ایمانی با هم یکسان هستند، خاطرنشان کرد: منافق، ابزار اجرایی کافر در زندگی اجتماعی مردم هست، کافر بدون منافق نمی‌تواند کار کند، هر توطئه‌ای بخواهد اجرا کند، حتماً باید منافق برای او اجرا کند، منافق عامل درونی نفوذی غیرهمسوی دشمن است که در داخل جامعه و مردم نفوذ دارد، کافر و دشمن خارجی که می‌خواهد توطئه‌ای اجرا کند، از بیرون که نمی‌تواند اجرا کند، عامل اجرایی‌اش منافق است، منافق ابزار کافر است.

ایشان به نقش نفاق در ابتدای انقلاب نیز اشاره کرد و گفت: منافقان ابزار دشمن بودند، قبل از خارج شدن از کشور و شکل‌گیری برنامه‌های بیرونی، ابزار دشمن در کشور بودند، دشمن هر کاری می‌خواست انجام دهد به‌وسیله آنان انجام می‌داد؛ کسانی که خدا و پیغمبر را باور نداشتند و اعتقادات دینی‌شان درگیر التقاط شده بود، چنین موجوداتی برای به قدرت رسیدن و قدرت‌یابی، ابزار دشمن شده بودند.

منافق، عامل نفوذی دشمن در داخل

آیت‌الله علم‌الهدی به مشابهت معنایی این آیه با امروز جامعه اشاره کرد و افزود: خداوند می‌گوید نه‌تنها گوش به حرف آمریکا و اروپا نده، گوش به حرف منافق هم نده که او عامل اجرایی کافر و دشمن است که در داخل نفوذ کرده است.

ایشان افزود: جهت دوم، مسئله شأن نزول آیه است، کفار از پیامبر خواسته‌ای داشتند که خداوند می‌گوید به حرف آنان گوش نده، در این مورد خاص، خدا می‌خواهد به پیغمبر بگوید پیشنهاد آنان را عمل نکن و این جریان، شأن نزول آیه است؛ کفار از پیامبر امان خواستند تا با ایشان مذاکره کنند، آنان از پیامبر خواستند بت‌های کفار را به رسمیت بشناسد و آنان نیز مسلمانان را، در این صورت بدون جنگ در کنار هم زندگی کنند درحالی‌که برنامه آنان، حذف پیامبر و براندازی اسلام بود.

فشار دشمن برای تنزل از ارزش‌های انقلاب

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان این‌که موقعیت الآن ما نیز همین‌طور است، خاطرنشان کرد: دشمن حساب می‌کند هر بار که به ما فشار می‌آورد، مضیقه اقتصادی ایجاد می‌کند و جنگ نرم تازه ایجاد می‌کند، تست می‌کند که آیا از مبانی و ارزش‌های انقلاب دست برداشتیم یا نه، دنبال این است فشارهایی که وارد می‌کند، مردم به جان مسؤولان و رهبری بیفتند و مردم مقام رهبری را وادار کنند استکبار را به رسمیت بشناسد، طرح کفار قریش نیز این بود که پیغمبر بت‌ها را به رسمیت بشناسد و از مواضع ارزشی‌اش تنزل پیدا کند تا گام بعدی را برداشته و ریشه اسلام را بکنند.

ایشان متذکر شد: امام صادق ^{(علیه‌السلام)} فرمودند «اگر فتنه‌ها شما را مثل شب تاریک فراگرفت، به سراغ قران بیایید»، یعنی همین، گاهی به قرآن رجوع می‌کنیم و می‌بینیم که انگار این آیه برای امروز ما نازل شده است.