جلسه ی بیست و دوم
فرائد الاصول ، تنبیهات شبهه ی محصوره
احتیاط در اینجا واجب نیست زیرا این امر تکلیف به مجمل است که برای مکلف مجهول وموجب تاخیر بیان از وقت حاجت است که به اتفاق امامیه صدور آن از حکیم محال است . از این رو در موارد شبهه بین ظهر وجمعه آنچه که باالاجماع ثابت است حرمت مخالفت قطعیه وترک هر دو است اما راجع به احتیاط وانجام هر دو دلیلی نداریم .
جلسه ی بیست و دوم درس حوزه ، مسجد گوهرشاد
دریافت
مدت زمان: 42 دقیقه 59 ثانیه
ادامه مسئله دوم : در شبهه وجوبیه فقدان نص مصنف فرمود : احتیاط واجب است به خاطر وجود مقتضی وعدم مانع
اما کلام محقق قمی ره : احتیاط در اینجا واجب نیست زیرا این امر تکلیف به مجمل است که برای مکلف مجهول وموجب تاخیر بیان از وقت حاجت است که به اتفاق امامیه صدور آن از حکیم محال است . از این رو در موارد شبهه بین ظهر وجمعه آنچه که باالاجماع ثابت است حرمت مخالفت قطعیه وترک هر دو است اما راجع به احتیاط وانجام هر دو دلیلی نداریم .
نظیر ذلک : اساسا مطلق تکالیف الهی انسداد از همین قبیل است ( یعنی علم اجمالی کبیر ) ولذا ما رای به وجوب احتیاط در آن ندادیم بلکه ظن مطلق را حجت دانسته ایم ، بله اگر فهمیدیم که شارع عملا" در بیان مکلف به اجمال دارد . در این صورت احتیاط واجب است ، چرا که لازمه این اجمال گوئی این است که قصد تعیین ( یعنی در نیت تعیین کند که نماز ظهر معینا" مامور به است یا نماز عصر ) در آن عبادت واجب نباشد که اثبات آن مشکل است زیرا همه این مجملات عرضی هستند نه ذاتی .و................