ما یک سیاست دینی داریم و یک دین سیاسی داریم. مردم زمان امام صادق^{(علیه السلام)} این دو چیز را با یکدیگر اشتباه کرده بودند. سیاست دینی این است که حلال و حرام الهی و ارزش‌های دینی در عرصه سیاست حاکم شود و امام صادق^{(علیه السلام)} دنباله روی سیاست دینی بودند.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در اجتماع عظیم عزاداران صادقیون در حرم منور امام رضا^{(علیه السلام)} اظهار داشت: شخصیت امام صادق(ع) در ابعاد مختلف به عنوان یک نقطه عطف تابلوی تشکل تشیع و جریان وابسته به اهل بیت(ع) است، اگر مدت مدیدی بخواهیم در ابعاد گوناگون و متنوع شخصیت برجسته امام صادق(ع) و معارف گسترده مربوط به آن حضرت بحث و تحلیل داشته باشیم از عهده ادای مطلب برنخواهیم آمد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با اشاره به شخصیت ولایتمدارانه سیاسی آن حضرت گفت: امام صادق(ع) به عنوان رئیس مذهب در تمامی حرکات به عنوان یک الگوی قطعی برای ما قرار دارند تا بتوانیم از هر شخصیت آرمانی امام صادق(ع) در عرصه سیاست و در مسائل اجتماعی روز خط حرکتی اخذ کنیم.

آیت الله علم الهدی افزود: آنچه امروز در این نظام برای ما و برای هر انسان معتقد اهل بیت(ع) ضرورت دارد شناخت وظیفه حرکتی و اجتماعی خودش در شرایط امروز جهان و کشور و نظام است. امروز بایستی به عنوان یک انسانی که شیعه اهل بیت(ع) و دوستدار اهل بیت(ع) است و وظایف و تکالیف اجتماعی خود را از آموزه‌های اهل بیت(ع) اتخاذ می‌کند چه موضعی باید داشته باشیم و در چه وضعیتی قرار بگیریم؟

وی با بیان اینکه در تحلیل شخصیت سیاسی امام صادق(ع) دو جریان را شاهد هستیم که در واقع یک پارادوکس است بیان کرد: امام صادق(ع) در میان تمامی اصحاب و شاگردان خود یک فرد جوان را امتیاز داده و شخصیت وی را به صورت یک شخصیت ترجیحی قرار داده و وی را بیشتر احترام می‌کنند زیرا وی تبیین کننده خط سیاسی امام صادق(ع) است.

امام جمعه مشهدمقدس تاکید کرد: بعد دیگر شخصیت امام صادق(ع)، تربیت شاگردان متعدد بود. یک شاگرد ایشان امام راحل بود که با نفس قدسی خود جوانان را چنان به حرکت درآورد که امروز نیز مردم در سایه آن ایستادگی کرده‌اند.

آیت الله علم الهدی با اشاره به تاثیر قدسی امام صادق(ع) در جامعه اظهار داشت: بنای امام صادق(ع) حرکت سیاسی و مبارزه با ظلم و غصب و براندازی جریان حاکمیت ظالمانه و غاصبانه بنی عباس بود اما پذیرش این حرکت در جامعه آن روز ممکن نبود. مردم به امام صادق(ع) گرایش داشتند اما مبنای فکری سیاسی آنها چیز دیگری بود و مسئله اصلی نیز همین بود و معتقد بودند مملکت داری یک چیز دیگر است.

وی گفت: آن روزی که رهبری از مسیر امامت منحرف شد و خلیفه روی کار آمد، مشخص شد که زمامداری حکومت با دین و شریعت ارتباطی ندارد. ممکن است در علم دین، عالمی برجسته باشد اما مملکت‌داری و مدیر کشور لازم نیست حتی یک مسئله فقهی بلد باشد و این بذر جدایی دین از سیاست آنجا کاشته شد و به صورت یک فرهنگ درآمد که حتی مسئله اداره کشور را عنوان کردند نیاز به شیطنت دارد و این شیطنت در خلفای بنی امیه و بنی عباس بود و عنصر دوم وابستگی به دنیا و قدرت بود.

وی خاطرنشان کرد: امت اسلام به وسله پیامبر تاسیس و مدیریت شد. مردمی که به فرموده حضرت زهرا(س) برگ چین یک مشت یهودی بودند تبدیل به ثروتمندترین مردم عرب شدند. این مدیریت متعلق به اسلام و دین است و اگر بنا شد حاکمیت در دست دین باشد، جامعه اداره شده و عدل الهی بر آن حاکم می‌شود.

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: ما یک سیاست دینی داریم و یک دین سیاسی داریم. مردم زمان امام صادق(ع) این دو چیز را با یکدیگر اشتباه کرده بودند. سیاست دینی این است که حلال و حرام الهی و ارزش‌های دینی در عرصه سیاست حاکم شود و امام صادق(ع) دنباله روی سیاست دینی بودند.