خطبه اول ـ برنامه بندگی خدا تقوا است و بودجه آن مجاهده است، تکلیف برنامه‌وبودجه بندگی من در درگاه خدا در سال 96 چیست؟

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته، 27 اسفندماه در حرم امام رضا (علیه‌السلام)، با اشاره به طرح مسئله اجتماع معصیت و حب خداوند در هفته گذشته اشاره و اظهار کرد: کلام ما در هفته گذشته به دنبال تفسیر این جمله دعای امام سجاد (علیه‌السلام) «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ»، درباره جمع بین گناه و محبت خدا بود؛ عرض کردیم گناه بر دو قسم است، بخش اول گناه را در هفته گذشته توضیح دادم و تبیین بخش دوم گناه به امروز موکول شد.

ایشان ادامه داد: بخش اول گناه عبارت است از لغزش، انسان درصدد عبودیت و بندگی پروردگار مترصد اجتناب از گناهان و اعمالی است که مورد رضای حق نباشد اما گاهی بر حسب یک غفلت کوچک و فوران غریزه از او معصیتی سر می‌زند که این معصیت در مقام موضع‌گیری در برابر خدا نیست، خوردن یک سکندری در مسیر عبودیت و بندگی خدا است که بلافاصله نادم و پشیمان است.

کسانی کیفر و عذاب می‌شوند که در انجام گناه استمرار بورزند

آیت‌الله علم‌الهدی به دومین قسمت ارتکاب گناه اشاره و عنوان کرد: قسم دوم گناه این است که انسان درصدد برخورد با خدا و موضع‌گیری در برابر خداوند است و در مصاف جنگیدن با خدا قرار گرفته و نه‌تنها این گناه را بیش از یک‌بار انجام می‌دهد، گناه شده سیره زندگی و عمر او، این قسم دوم گناه است؛ آیه‌ای در سوره مبارکه قصص داریم که دلالت دارد کدام نوع از این دو نوع گناه بامحبت خدا جمع می‌شود و قابل‌بخشش است و کدام‌یک با خدادوستی قابل‌جمع نیست، ذات مقدس پروردگار می‌فرماید «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَی الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ».

ایشان افزود: افرادی که کار خوب می‌کنند، بیش از آن مقداری که عمل انجام دادند از ذات مقدس پروردگار پاداش می‌گیرند اما کسانی که عمل بد انجام بدهند، این‌طور نیست که هرکس عمل بد انجام داد در مقابل کیفر بشود، آنانی کیفر می‌شوند که «فَلاَ یُجْزَی الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»، این‌ها کیفر نمی‌شوند و بازخواست نمی‌شوند، عذاب نمی‌شوند مگر کسانی که استمرار نسبت به گناه دارند، استمرار در گناه را در کجای آیه استفاده می‌کنیم؟

آیت‌الله علم‌الهدی به بیان تفسیر این آیه پرداخت و گفت: باوجود علما، فضلا و اندیشمندان حوزه، این آیه شریفه نکته‌ای دارد که دلالت دارد بر این‌که کیفر و بازخواست از گناه مال همه نیست، کیفر و جزای گناه در یک نوع خاص گناه و معصیت است؛ اول آیه می‌فرماید « مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا...» هرکس خوبی کند بهتر از آن به او پاداش داده می‌شود؛ بلاغت کلام و هم‌وزنی سخن اقتضا می‌کند وقتی می‌گوید «... وَمَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ...»، گفته بشود «فعلیهم مثلها»، اگر کسی کار بد کرد مثل آن گناه جزا و کیفر داده می‌شود اما خداوند این‌طور نگفته.

ایشان ادامه داد: آیاتی داریم که اگر کسی کار بد کرد به‌اندازه عملش کیفر می‌شود و اگر کسی کار خوبی کرد، 10 برابر به او پاداش می‌دهند اما خداوند در این آیه ضمیر نیاورده، موصول آورده «فَلاَ یُجْزَی الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»، این‌هایی که جزا داده می‌شوند، جزا داده نمی‌شود کسی که گناه انجام داده مگر کسانی که « الا ما کَانُوا یَعْمَلُونَ»؛ «یعملون» صیغه مضارع است که بر استمرار دلالت می‌کند، « کَانُوا» هم بر ثبات دلالت می‌کند پس « إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» یعنی کسانی که در استمرار گناه ثابت‌قدم هستند.

کسی که محبت خدا دارد و می‌لغزد، خدا او را می‌پذیرد

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی با بیان این‌که احتمال لغزش همه افراد غیر معصوم وجود دارد، تصریح کرد: از این آیه مشخص می‌شود که ثبات در استمرار گناه کیفر می‌شود اما کسی که در استمرار گناه ثبات ندارد و گناه را مستمراً انجام نمی‌دهد، کیفر نمی‌شود و مورد بازخواست و عذاب قرار نمی‌گیرد، بنابراین بخش اول از گناه که لغزش است بامحبت خدا جمع می‌شود، همه‌کسانی که خدا را دوست دارند و معصوم نیستند، در مسیر زندگی‌شان اثرات و لغزش‌هایی وجود دارد، خدا را دوست دارند و به تهجد و مناجات با پروردگار استمرار دارند، بنای درگیری و گردن‌کلفتی با خدا ندارند، این بامحبت خدا جمع می‌شوند.

ایشان ادامه داد: اما کسی که در مسیر گناه افتاده، گناه را ادامه دهد، در گناه شده آدم ثابت‌قدم و زندگی‌اش در مسیر گناه است، به‌ظاهر می‌گوید خدا و معاد را قبول دارد اما وضعیت بی‌عفتی و بی‌حیایی، بی‌شرمی و لاابالی‌گری از زندگی او نماد جنگ با خدا ساخته، این بامحبت خدا جمع نمی‌شود،این نوع گناه بامحبت خدا قابل‌جمع نیست، کسی که دارد با خدا می‌جنگد، در مبارزه با پروردگار است، بگوید من خدا را دوست دارد، راست می‌گوید؟

آیت‌الله علم‌الهدی اضافه کرد: این‌که امام علی (علیه‌السلام) می‌گوید « وَاِنْ اَدْخَلْتَنی النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُّکَ» خدایا اگر مرا به دوزخ ببری، به اهل جهنم می‌گویم خدایا من عاشق تو هستم، من دلداده و دوست تو هستم و تو دوستت را داری به عذاب گرفتار می‌کنی، آنان می‌گویند این عذاب نتیجه گناه تو است، چطور دوست خدا هستی؟ می‌گویم من دوست خدا هستم و لغزش دارم، می‌شود آدم در لغزش هم خدا را دوست داشته باشد.

ارتکاب اولین گناه، نقطه اغوای شیطان برای گناهان بیشتر

ایشان، ارتکاب اولین گناه را نقطه اغوای شیطان برای انجام گناهان دیگر دانست و گفت: نقطه اغوای شیطان همین‌جاست، چه می‌شود آدم جنگنده با خدا می‌شود؟ چه می‌شود آدم در موضع رزم با پروردگار می‌شود و انسان در استمرار گناه ثابت‌قدم می‌شود، این آدم‌های بد که از اول بد نبودند، افراد جنایتکار، لاابالی و بی‌بندوبار، آدم‌هایی که در مقام ثروت‌اندوزی، در مقام قدرت‌یابی دست به انواع و اقسام جنایت‌ها می‌زنند و همه زندگی‌شان شده نمادی در جنگیدن خدا، از اول که این‌گونه نبودند، بنده خدا بودند.

آیت‌الله علم‌الهدی به انحراف و لغزش برخی افراد متدین و دین‌دار اشاره و تصریح کرد: بسیار بعضی از این آدم‌ها را شما سابقه‌شان را دارید، آدم‌های متدینی بودند، اهل تعبد و تهجد و بعد بد شدند، چرا بدی شد که در مصاف چنگ با خدا قرار گرفت، نقطه انحرافش از همین لغزش شد؛ وقتی از من و تو یک لغزش در زندگی سر زد، جایی که لغزش را انجام می‌دهیم در ارضای یک غریزه جنسی، در تأمین یک منفعت مادی و این کار را انجام می‌دهیم، شیطان به سراغ ما می‌آید و می‌گوید این کار را انجام دادی، منفعتش را بردی، این پول را گرفتی، خوشی و لذت هم بردی، دیدی مشکلی پیش نیامد و آبرویت نرفت؟

شیطان تنها گناه را آرایش و زینت می‌دهد

ایشان افزود: مرحله دوم می‌گوید آن دفعه که به منفعت رسیدی، دوباره هم این کار را انجام بده، شیطان بر انسان هیچ‌گونه تسلط و قدرتی ندارد، شیطان تنها یک قدرت دارد که می‌گوید «من فقط زینت و آرایش می‌دهم» و همه آدم‌های دشمن خدا و پیرو شیطان در عرصه جدایی از حق و پیروی و متابعت از شیطان با یک آرایش و زینت شیطان منحرف شدند، کسی آرایش می‌دهد؟ آنجایی که می‌لغزم، اگر همان‌جا نادم و پشیمان بشوم و ببینم رابطه من با خدا، ارتباط و تماسم با خدا قطع می‌شود و نادم به سراغ خدا بیایم و توبه کنم و برگردم و تصمیم بگیرم دیگر سراغ گناه نروم، خدا می‌بخشد.

آیت‌الله علم‌الهدی اضافه کرد: اینجا شیطان به سراغ من می‌آید و زینت می‌دهد که دیدی چگونه این پول را گرفتی، چگونه به این قدرت رسیدی و لذت بردی، دیگر از این لغزش پشیمان و نادم نیستی، مرتبه دوم، سوم و چهارم این گناه را تکرار می‌کنم و از این نقطه وارد مسیر گناه می‌شوم و از این نقطه، رابطه من با خدا به می‌خورد.

ایشان به لزوم برنامه‌ریزی برای عبودیت و بندگی خداوند اشاره و عنوان کرد: برادران و خواهران، جمعه آخر سال است، شما در آخر سال به همه حساب‌هایتان رسیدگی می‌کنید، به‌حساب اعمال خودتان هم در طول یک سال رسیدگی کنید، یک سال بر ما گذشت، اگر روی‌هم‌رفته این یک سال را نگاه کنیم که گناه کبیره انجام نداده باشیم، جنایت بزرگ انجام نداده باشیم و راه ارتباطی‌مان با خدا از بین نرفته باشد و روزی یک لغزش انجام داده باشیم، امروز در پرونده سیاهمان 360 خطا وجود دارد، چطور به ملاقات خدا با 360 لغزشی که در نامه عمل ما موجود است برویم؟

برنامه بندگی سال جدید «تقوا» و بودجه آن، «مجاهده» است

اخبار گفت رییس مجلس برنامه سال 96 را به آقای رییس‌جمهور اعلام کرد،برنامه‌وبودجه سال 96 در کشور بسته شد، آیا برنامه‌وبودجه بندگی من در درگاه خدا برای سال 96 بسته‌شده؟ برنامه بندگی خدا تقوا است و بودجه آن مجاهده است، تکلیف برنامه‌وبودجه بندگی من در درگاه خدا در سال 96 چیست؟ من هم مشخص کردم برنامه‌ام را در تقوا؟ به فکر تأمین بودجه بندگی خدا یعنی برنامه مجاهد من در سال 96 مشخص است؟

گذشته من که حداقلش 360 لغزش است، سال آینده هم نه برنامه‌وبودجه‌اش مشخص است، چگونه خدا را ملاقات کنم با کارنامه‌ای که در گذشته و آینده در زندگی خود دارم؟ برادران و خواهران، در جهت برنامه‌ریزی تقوا در زندگی و تصمیم‌گیری و تعیین برنامه مجاهده در راه خدا هم مجاهده با نفس و هم مجاهده با دشمنان خدا و عداوت‌هایی که در راه دین است بربیایید.

ویدئو خطبه اول

دریافت
مدت زمان: 25 دقیقه 10 ثانیه