عیار عمل ما در قیامت قصد قربت برای خدا و اخلاص است

همه ی اعمال وزن می شود، اما سنگینی با حجم عمل نیست بلکه با جوهره ی عمل و خلوص به درگاه الهی محاسبه می شود. عیار عمل قصد قربت و اخلاص است. عملی که با توجه به خدا و عشق به حق باشد در عین کوچکی وزن بسیاری دارد.

ادامه تفسیر سوره ی زلزال. مهدیه مشهد

دریافت

آیت الله علم الهدی در ادامه تفسیر سوره ی زلزله بیان داشتند: در ادامه ی تفسیر سوره ی زلزله به تفسیر آیه ی"یومئذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعمالهم" تا آخر سوره و بحث رویت اعمال در قیامت می پردازیم، سه تعبیر برای این موضوع وجود دارد، اما بحث در قرائت "یروا" و "یره" است که برای هریک دو قرائت وجود دارد.

ایشان با اشاره به این قرائت ها افزودند: برای "یُروا" یک قرائت با نمایش اعمال انسان ها به آنها است که با "یُره" همراه  است اما اگر قرائت  "یَروا" با "یَره" بود منظور دیدن اعمال خیر و شر انسان هاست. که تفاوت میان این دیدن و نشان دادن اعمال است. اگر قرائت اول باشد نتیجه این است که مردم در قیامت دیدشان عوض می شود و این دیدن برداشتی ما که از روی واقعیت نیست و آمیخته ی برداشت ماست و دیدن  ناقص ما در دنیا که عمق واقعیات را نمی بینیم عوض می شود و خود انسان ها در قیامت آن خیر و شر انجام شده را خودشان می بینند.

آیت الله علم الهدی در تبیین قرائت دوم بیان کردند: اگر قرائت به شکل دوم را انجام دادیم این نمایش شفاف اعمال است به گونه ای که همان عمل انجام شده را در آخرت می بینند و در عرصه ی محشر که عرصه ی وحشت است در عین گیجی و سردرگمی خداوند اعمال را به شکلی شفاف به  انسان ها نمایش می دهد.

ایشان خطاب به حاضرین  در بحث رویت اعمال تاکید کردند: مفسرین برای این موضوع سه نظریه بیان کردند که هرسه درست است، اولین نظریه دیدن اعمال در نامه ی عمل است که شامل اعمال خوب و بد است. نظریه دوم دیدن جزای اعمال است و نظریه سوم دیدن خود عمل و نفس عمل است که هر سه نظریه درست است.
آیت الله سید احمد علم الهدی در تبیین این تفاسیر افزودند: در بحث نظریه اول نامه ی عمل ما مربوط به نوع انس ماست، زمانی مردم نامه ها را بر روی پوست می نوشتند و ممهور می کردند و گمان از نامه ی اعمال همین بود، با کشف کاغذ و ایجاد پرونده های قضایی نامه ی عمل را به این صورت تصور می کردند اما با آمدن کامپیوتر و امکانات امروزی آیا نامه ی عمل به این شکل خواهد بود؟ نامه ای که اعمال لحظه به لحظه ی ما در دنیا در آن ثبت شده است و صورت نوشتاری اعمال را خواهیم دید که این همراه با دیدن نتیجه ی عمل و خود عمل است. در محشر پرده ها کنار می رود و همان ابتدا کارهای خوب و بد را با بهشت و جهنم  و یا نعمت و عذاب به انسان ها نشان می دهند.

ایشان در ادامه ی تفسیر و بحث رویت اعمال و"مثفال ذره"  تاکید کردند: این "مثقال" از "ثقل" است به معنای اندازه ی سنگینی است حالا یا خیر و یا شر، ذره را هم به ذرات معلق در شعاع افتاب در یک جای تاریک تعبیر می کنند که به همین اندازه کار خیر و شر دیده می شود. بسیاری انسان ها با معاصی انجام داده در دنیا و دیدن این آیه خود را جهنمی می دانند چون در پای حساب همه ی اعمال انسان به اقتضای عدل الهی محاسبه می شود. حال اگر این عمل خیر از سوی یک کافر باشد و یا کار بد توسط یک انسان خوب.

آیت الله علم الهدی در تفسیراین آیه افزودند: همه ی اعمال وزن می شود، اما سنگینی با حجم عمل نیست بلکه با جوهره ی عمل و خلوص به درگاه الهی محاسبه می شود. عیار عمل قصد قربت و اخلاص است. عملی که با توجه به خدا و عشق به حق باشد در عین کوچکی وزن بسیاری دارد. آن عملی که در آن اخلاص و تقوا نباشد به درد خدا نمی خورد.

ایشان در ادامه تاکید کردند: برای شر هم همین گونه است، انسانی که خود را خوب فرض کرده اگر در تمام عمر هر روز هم یک گناه صغیره کرده باشد این حجم گناه محاسبه می شود اما نقش شفاعت در همین جاست. اگر در جریان اهل بیت(ع) و پیامبر(ص) باشیم و در مسیر آنها قدم برداریم اینجا به درد ما می خورد.

آیت الله علم الهدی در انتها افزودند: اینجا سه مسئله قابل توجه است. اول زمان مورد نیاز این محاسبات، دوم نشان دادن و به رخ کشیدن بدی های انسان و ناراحتی از این اتفاق و سوم این که حال اگر این اعمال انسان وارسی شد و مورد عفو الهی واقع شد آبرویی که در این محاسبات از انسان رفته است را چگونه جبران می شود.