خطبه اول ـ بهشت پاداش عبادت نیست، بهشت پاداش صبر بر عبادت و اطاعت است، پاداش عبادت حق این عشق و دلدادگی است.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته 27 فروردین مشهد مقدس در حرم امام رضا(ع)، در ادامه تبیین انسان الگویی قرآن در انسان زیستی، بابیان این‌که به آیه «وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَریراً» رسیدیم، گفت: نکته پایانی مطالب تفسیری این آیه، بحث درباره جنت و حریر است اما قبل از این‌که وارد این بحث بشویم، یک لطیفه تفسیری از مطلب هفته گذشته باقی‌مانده که باید بیان شود؛ در این آیه شریفه خداوند می‌فرماید «وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَریراً»، پاداش در برابر ا=عبادت و اطاعت خدا را پاداش در برابر صبر معرفی می‌کند که یعنی خود عبادت پروردگار پاداش ندارد، آنچه ثواب دارد، صبر در عبادت است.

ایشان ادامه داد: علت آن این است که عبادت قابل پاداش نیست، عبادت یک در بازشده از درگاه ربوبی ذات مقدس حق به روی بنده مسکین زمین‌گیر از راه مانده‌ای است که در هیچ شأنی از شئون، سنخیت ارتباطی با ذات مقدس پروردگار را ندارد، همه موجودات در اصل دوام وجود و هستی به خدا مرتبت هستند اما تنها موجودی که غیر از فرشتگان در عالم هستی راه به عبادت پروردگار دارد و مسیر برای عشق و دلدادگی او به ذات مقدس حق بازشده است، انسان است.

بهشت، پاداش عبادت نیست بلکه پاداش صبر بر عبادت است

آیت‌الله علم‌الهدی بابیان این‌که این یک امتیاز است از سوی پروردگار که انسان می‌تواند خدا را عبادت کند و می‌تواند باخدا مناجات و رازگویی کند، دیگر معنا ندارد هم در را باز کردن، راه دادن، سر سفره دلدادگی ذات مقدس حق ما را نشاندن و یک‌چیز اضافه‌تری به‌عنوان پاداش به ما بدهند، بهشت پاداش عبادت نیست، بهشت پاداش صبر بر عبادت و اطاعت است، پاداش عبادت حق این عشق و دلدادگی است.

ایشان به بیان جایگاه عبادت در شب‌های ماه رجب پرداخت و اظهار کرد: برادران، خواهران، در این شب‌های ماه مبارک رجب به‌اندازه نیم ساعت قبل از اذان صبح اگر شما از خواب بیدار شوید، فرق ما رجب شما با ماه‌های دیگر این باشد که نیم ساعت تا سه‌ربع قبل از نماز صبح وارد عرصه تهجد شوید، به خدا دل دهید، نافله شب بخوانید، در نافله شب استغفار کنید، 300 مرتبه العفو، این 300 مرتبه العفوی که در آن لحظه به درگاه خدا اظهار می‌کنید، یکی از ویژگی‌های ماه رجب آن حالت صفای سحر ماه رجب است، احساس می‌کنید به یک جای محکم متصل شده‌اید، نقطه‌ای که نقطه همه آرزوها و عشق شما هست، به چنین نقطه‌ای اتصال و ارتباط پیداکرده‌اید، این جزا و پاداش عبادت است.

لازمه عشق و دلدادگی، اطاعت است

آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: انسانی که می‌خواهد مطیع خدا شود، از شهوات و امیال و نفسانیات صرف‌نظر کند، خیلی از گرایش‌های حیوانی را زیر پا بگذارد، به خاطر خواستن او، من امیال نفسانی‌ام را تبعیت نمی‌کنم چون او مرا این‌گونه می‌پسندد؛ او می‌خواهد از خواسته نفسانی چشم بپوشم، از تمام آنچه تمایل نفسانی طبیعی وجود حیوانی به آن‌طرف گرایش دارد، ازآنجا منصرف شوم، او این‌جوری مرا می‌خواهد، چون معبود و معشوق من مرا این‌طور دوست دارد، من این‌طور عمل می‌کنم، این صبر و مقاومت است لذا پاداشی که خدا به ابرار می‌دهد در برابر صبر در اطاعات و عبودیت پروردگار است.

ایشان، لازمه دلدادگی را اطاعت دانست و ادامه داد: اطاعت، لازمه عشق و دلدادگی است و عبادت هم نفس دلدادگی و معاشقه با حضرت حق است، تو را راه داده‌اند به معبودی وصل شوی که خالق تمام جریان‌های هستی در عالم وجود است، این پاداش ندارد؛ پاداش این صبر در این آیه، دو چیز معرفی‌شده؛ یکی بهشت و یکی حریر؛ در بهشت نعمت‌های زیادی در مأکولات، در مشروبات و ملبوسات.

رسیدن به کمال نفسانی تنها بخشی از بهشت است

آیت‌الله علم‌الهدی اضافه کرد: این حوریه، باغ، کاخ، خوردنی‌ها و این لذایذ همه‌ی بهشت نیست؛ این نقطه کمال زندگانی نفسانی ما هست ما اصل زندگی ما مربوط به کمال روحی ماست، کمال معنوی ما هست؛ همان‌طور که زندگی روحی ما در بهشت کامل است، انسان گاهی در معنویات حالتی پیدا می‌کند که لذتش کمال جسمانی ما هم باید کامل باشد.

ایشان با اشاره به عمق لذت معاشقه باخدا، عنوان کرد: در حالات یکی از عرفا می‌گویند نیمه‌های شب که مشغول عبادت می‌شد، آن لحظه‌ای اوج می‌گرفت در عبودیت پروردگار، می‌رقصید و می‌گفت «کجا هستند پادشاهان و قدرتمندان دنیا، این لذتی که من دارم می‌برم، آنان ببرند، این لذت عیاشی‌ها و خوش‌گذرانی‌های نفسانی کجا و این لذتی که من در مقام قرب و عشق به حق می‌برم کجا».

آیت‌الله علم‌الهدی اضافه کرد: نقطه کمال روحی لذتی دارد که مسئله حوریه و باغ و راغ در برابرش ارزشی ندارد؛ در بین همه این لذایذی که عامل کمال زندگانی مادی بهشت است، چرا حریر را ذکر کرده‌اند؟

عیان شدن باطن ابرار، پاداش خدا با عبد خاص و ابرار است

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی تصریح کرد: راغب اصفهانی در مفردات خود می‌گوید: «حریر آن پارچه نازکی است که باطن آن از ظاهر آن نمودار است؛ کسی که لباس حریر می‌پوشد، بدن او از زیر لباس نمایان است؛ در لباس‌های بهشتی چنین لباسی وجود دارد؛ چرا این را مطرح کرده‌اند؟ این کنایه است از یک خصوصیتی که ابرار و بندگان خاص و خالص خدا در عرصه محشر دارند نه‌تنها در بهشت.

ایشان یادآور شد: آنان غیر از بهشت نعمتی دارند به اسم حریر، وقتی وارد عرصه محشر می‌شوند آن عظمتی که در باطن آنان است، آن عظمت و جمالی که در باطن آنان است در بهشت ظهور پیدا می‌کند؛ آدمی که در بندگی خدا سختی تحمل می‌کند، کسی که در ظاهر می‌بیند بدن پاره‌پاره غرق به خون در جبهه جنگ است، کسی که در ظاهر می‌بیند یک استخوان بعد از سی سال 25 سال از دل خاک درآمده در میان تابوت است، کسی که در ظاهر می‌بیند فقر، ناداری و سختی برای صرف‌نظر کردن از ثروت‌های بادآورده شیطانی است اما آنچه در باطن این استخوان‌ها و بدن تکه‌تکه خون‌آلود و زندگی فقیرانه تنگ دستانه است، یک عظمت، جمال و زیبایی در اتصال و این‌که مورد تجلی حق قرار گرفته وجود دارد.

حریر یعنی آنچه در باطنشان هست، در ظاهرشان نمودار می‌شود لذا در بین همه نعمت‌ها به حریر اشاره شد.