ترس ابرار از قیامت ناشی از عشق و عبودیت محض خداوند است
خطبه اول نماز جمعه ـ ابرار چون خدا را دوست دارند از خدا میترسند، نکند خدا ناراضی باشد، نکند خدا غضب کند و خوشش نیاید و در روز قیامت هم علت ترسش همین است چون در روز قیامت هرچه میبیند، مظهر غضب خداست.
به گزارش Alamolhoda.com، آیتالله سید احمد علمالهدی پیش از ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته، 16 بهمن مشهد مقدس در ادامه بیان تفسیر سوره مبارکه انسان در تبیین انسان الگویی قرآن در انسان زیستی، گفت: کلام ما درباره تبیین انسان الگویی قرآن در عرصه انسان زیستی، به آیه «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَریراً» رسیدیم.
ایشان بابیان اینکه درباره مراتب خوف و انواع خوف در هفته گذشته مطالبی بیان شد، ادامه داد: نهایت به این نتیجه رسیدیم که خوف از خدا، ترس به معنای احساس خطر نیست، خوف از خدا یا به معنای خشیت است یا خوف بر مبنای عشق است؛ ترس ما از خدا مبتنی بر ترس از روز قیامت است، روزی که روز عبوس است، روز غضب است و آنهم غضبی بسیار شدید، بنابراین، در این آیه ما باشیم و ظاهر آیه، خوف از خدا به معنای خشیت یا به معنای خوف مبتنی بر عشق، چگونه قابل توجیه است بااینکه میفرماید «ما از پروردگارمان به خاطر روز قیامت میترسیم».
امامجمعه مشهد مقدس اظهار کرد: از طرفی امیرالمؤمنین که رأس ابرار هستند و این سوره درباره تبیین شخصیت وجود مقدس مولا(ع) است، به درگاه خدا عرضه میدارند: «الٰهی ما عَبَدتُکَ خَوفاً من نارِک و لا طَمَعاً فی جَنَّتِک بَل وَجَدتُکَ أهلاً للعبادة فَعَبَدتُک»، خدایا من تو را پرستش و عبادت نمیکنم به خاطر ترس از آتش جهنم و به خاطر طمع بر بهشت بلکه من تو را اهل عبادت یافتم و عبادت میکنم؛ در این صورت اگر مولا به درگاه خدا عرضه میدارد من به خاطر ترس از عذاب تو را عبادت نمیکنم، پس چطور خداوند از زبان ایشان و ابرار میفرمایند «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَریراً»، این آیه شریفه با بیان مولا چگونه قابل توجیه است؟
عبودیت در مقابل خدا با نوع بردگی بشر برای بشر متفاوت
ایشان با تأکید بر اینکه نوع عبودیت در مقابل خدا با بردگی متفاوت است، خاطرنشان کرد: در همین خطبههای نماز جمعه، درباره عبد بودن و عبودیت بیش از یک سال مباحثی بیان شد، عبودیت در مقابل خدا با نوع بردگی بشر برای بشر متفاوت است؛ در زمان قدیم رسم بود انسانها خریدوفروش میشدند و انسان عبد انسان میشد، بهصورت برده در اختیار انسان دیگر قرار میگرفت؛ از بزرگترین کرامات اسلام نسبت به نژاد بشر، براندازی جریان بردگی و بردهداری است.
عضو خبرگان رهبری بیان کرد: انسان عبد انسان قرار میگیرد و این عبودیت ایجاد ارتباط دوطرفه میکند، ازیکطرف این عبد با تمام وجودش مملوک اربابش است و ارباب او را استثمار میکند و مجموعه منافع عبودیت و بردگی او در اختیار ارباب قرار میگیرد و در مقابل، ارباب هم او را ازنظر نیازهای زندگی تأمین میکند، عبودیت عبد برای ارباب بشری نتیجه دارد، ارباب به بردگی و عبودیت عبد نیازمند است اما عبودیت برای خدا اینگونه نیست.
خداوند نیازی به عبودیت عبد ندارد
ایشان با یادآوری این نکته که عبودیت خدا از نوع بردگی نیست، تصریح کرد: یک عبودیت، یک جریان واقعی قطعی در وجود هر انسان در درگاه خداست، خدا مالک تمام هستی انسان است نه ملکیت اعتباری و تشریعی، به ملکیت حقیقی و واقعی؛ خدا انسان را خلق کرده، استعدادها و تواناییها را خدا در وجود انسان به وجود آورده و تمام امکانات را در عرصه تکامل در اختیار انسان قرار داده، از اصل وجود انسان تا کوچکترین امکاناتی که در اختیار بشر قرار دارد، همه مملوک خداست، مملوک به ملکیت واقعی.
آیتالله علمالهدی ذات مقدس پروردگار امکانات را برای زندگی بشر آفریده و مالک امکانات بشر است و این مالکیت یک مالکیت واقعی است که انسان در همهچیزش وابسته به خداست؛ از آنطرف این عبد مورد استثمار مولا نیست، خدا از این عبد نمیخواهد بهرهکشی کند و این عبد در خدمت عبودیت ذات مقدس پروردگار، هیچگونه نفعی در دستگاه کبریایی حق ندارد و این عبد، عبودیتش در درگاه خدا، منافع این عبودیت به خود او اختصاص دارد و برمیگردد.
ایشان اضافه کرد: بر اساس این عبودیت، ازنظر فطرت این بشر وابسته به خداست، از طرف انسان، این آدم وابسته به خدا میشود، یک عبدی عبد واقعی هستی اما عبودیت خدا را نپذیرفته، یک عبدی، عبد خدا هست و عبودیت خدا را پذیرفته، این عبد، عاشق و فریفته خدا شده و در همهچیز بااراده خودش وابسته به ذات حق است و حتی خواستهاش، خواسته خداست.
تنها نارضایتی خداوند بنده واقعی را میرنجاند
امامجمعه مشهد مقدس به سطح عشق عبد به خداوند اشاره و عنوان کرد: تنها چیزی که او را در زندگی رنج میدهد، حوادث و آفات نیست، تنهای چیزی که او را رنج میدهد، نارضایتی و غضب خدا هست و لذا ابرار میگویند ما از خدا میترسیم به خاطر روز قیامت، چرا از روز قیامت میترسند؟ چون روز عذاب است؟ چون روز کیفر و حساب است؟ اینان به این خاطر وحشت ندارند، تنها به این دلیل وحشت دارند که مظهر غضب خداست، از اینکه آن روز آنچه در عرصه محشر ظاهر میشود از مظاهر غضب پروردگار، ازاینجهت میترسند و وحشت دارند، اینان نمیتوانند غضب خدا را ببینند، آنقدر دلداده خدا هستند که نمیتوانند خشم و غضب خدا را تحمل کنند.
ایشان یادآور شد: این خوف، خوف سوم است، یعنی خوف بر مبنای عشق، چون خدا را دوست دارد از خدا میترسد، نکند خدا ناراضی باشد، نکند خدا غضب کند و خوشش نیاید و در روز قیامت هم علت ترسش همین است چون در روز قیامت هرچه میبیند، مظهر غضب خداست.
صوت خطبه اول
ویدئو خطبه اول
دریافت
مدت زمان: 18 دقیقه 33 ثانیه