خطبه اول ـ نقطه اوج و کمال عبادت، زمانی است که کسانی به خاطر خود خدا، او را عبادت می‌کنند، خدا را دوست دارند، دل‌باخته و عاشق خدا هستند.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی پیش از ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته 18 دی‌ماه در رم امام رضا(ع)، بابیان این‌که کلام ما درباره انسان الگوی قرآنی در حوزه الگوی انسان زیستی، تفسیر آیات شریفه سوره مبارکه انسان بود، گفت: در تفسیر این سوره، به آیه «إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً» رسیدیم، این آیه با دو رویکرد عرفانی و اجتماعی قابل‌تأمل است.

ایشان ادامه داد: خداوند به‌عنوان زبان حال ابرار در این آیه می‌فرماید ابرار به دیگران می‌گویند ««إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ» ما شما را اطعام می‌کنیم به خاطر خدا، نه از شما سپاس و تشکر اراده می‌کنیم و نه جزا و پاداشی از شما مطالب داری، تمام سخن در رویکرد عرفانی به این آیه در کلمه «لِوَجْهِ اللَّهِ» است.

عبادت از روی ترس، نازل‌ترین نوع عبادت خداست

امام‌جمعه مشهد مقدس بابیان این‌که اخلاص در عمل مراتبی دارد، اظهار کرد: نازل‌ترین مراتب اخلاص این است که انسان کار و عبادت را برای غیر خدا انجام ندهد، این غیر خدا تنها دیگران نیستند، حتی منافع اقتصادی، اجتماعی و مسائل مربوط به معیشت و زندگانی خود را نیز در عبادت دخالت ندهد.

ایشان به روایتی از امام علی(ع) اشاره و عنوان کرد: امام علی می‌فرمایند: «اَلْعِبادَةُ الْخالِصَةُ اَنْ لا یَرْجُو الرَّجُلُ اِلاّ رَبَّهُ»، خلوص در عبادت این است که انسان، بنده خالص به غیر خدا چشم نداشته باشد، یعنی این‌که به غیر خدا چشم ندارد، حتی خودش را در عرصه عبادت و بندگی درراه خدا نیز مطرح نمی‌کند، برای وسایل مادی و زندگانی معیشتی روزمره‌اش هم در عبادت به خودش هم توجه ندارد، تمام توجهش باخداست، غیر خدا در عبودیت و بندگی او نقشی ندارد.

«لِوَجْهِ اللَّهِ» یعنی عبادت از روی عشق به خدا

آیت‌الله علم‌الهدی بابیان این‌که درجات اخلاص از نازل‌ترین آن‌که ترس از خداست آغاز می‌شود، گفت: از این مرتبه نازل اخلاص، درجات اخلاص بالا می‌رود، انسان برای خدا عبادت کند، این‌که انسان برای خدا عبادت کند، انسان برای چه چیز خدا عبادت می‌کند؟ برای نجات از عذاب خدا؟ برای طمع به نعمت‌های خدا و بهشت خدا، خدا را عبادت کند یا این‌که اصلاً به بهشت و نعمت‌های خدا در سعادت اخروی هم‌نظر ندارد، در مقام نجات از عذاب الهی هم توجه ندارد، بنده خدا، دلداده خدا و عاشق خداست به خاطر خود خدا عبادات می‌کند، معنای «لِوَجْهِ اللَّهِ» این است.

ایشان اضافه کرد: شما در زندگی خود خیلی‌ها را دوست دارید که این‌ها نقشی در زندگی شما ندارند، نفعی هم برای شما ندارند و یا اگر نقش و نفعی دارند، به آن نقش و نفع آنان توجه ندارید، خود آنان را دوست دارید، مسئله عبودیت و بندگی خدا درجه بالای اخلاصش این است که ما خدا را برای خودش بخواهیم و عبادت کنیم.

سه دسته عبادت از نگاه امام صادق(ع)

عضو خبرگان رهبری اضافه کرد: امام صادق(ع) در ضمن حدیثی می‌فرمایند: «إنّ العُبّادَ ثَلاثةٌ : قَومٌ عَبَدوا اللّه َ عَزَّ و جلَّ خَوفا فتِلکَ عِبادَةُ العَبیدِ، وَ قَوم عَبَدوا اللّه َ تَبارکَ و تَعالى طَلَبَ الثَّوابِ فتِلکَ عِبادَةُ الاُجَراءِ، و قَوم عَبَدوا اللّه َ عَزَّ و جلَّ حُبّا لَهُ فَتِلکَ عِبادَةُ الأحرارِ، و هِیَ أفضَلُ العِبادَة»، می‌فمرایند یک عده از مردم هستند که خدا را عبادت می‌کنند از باب ترس از خدا، جهنم، فشار قبر و عذاب اخروی در مقابل چشمش تصویر می‌شود و از خوف خدا، خدا را عبادت می‌کند که البته این عبادت در جای خود دارای فضیلت است؛ خداوند در سوره الرحمن می‌فرماید هرکس از خدا بترسد، به او دو بهشت و دو باغستان می‌دهد.

ایشان با اشاره به درجات عبودیت در نگاه معصومین، تصریح کرد: مولا علی(ع) در نیمه‌شب مثل مار گزیده به خود می‌پیچد و می‌فرماید «الویل لی ثم الویل لی ان کانت زقوم طعامی، وای بر من علی اگر زقوم جهنم طعام من باشد؛ الویل لی ثم الویل لی ان کان الحمیم شرابی، وای بر من اگر حمیم دوزخ آب آشامیدنی من باشد»، خوف از خدا فضیلت دارد اما نقطه پر اوج اخلاص نیست و از نوع عبادت بردگان است؛ «وَ قَوم عَبَدوا اللّه َ تَبارکَ و تَعالى طَلَبَ الثَّوابِ فتِلکَ عِبادَةُ الاُجَراءِ»، عده‌ای خدا را عبادت می‌کنند برای مقامات بهشت، درجات رفیعه نعمت آخرت، این را هم امیرالمؤمنین قبول ندارند و می‌فرمایند این عبادت، عبادت مزدوران است که اجرت می‌گیرند و کار می‌کنند.

امام‌جمعه مشهد مقدس بیان کرد: عبادت سوم، «و قَوم عَبَدوا اللّه َ عَزَّ و جلَّ حُبّا لَهُ فَتِلکَ عِبادَةُ الأحرارِ، و هِیَ أفضَلُ العِبادَة»، دسته سوم، کسانی اند که خدا را عبادت می‌کنند به خاطر خود خدا، خدا را دوست دارند، دل‌باخته خدا هستند، ترس امیرالمؤمنین تنها از ترس زقوم جهنم نیست بلکه به خاطر جدا شدن از وابستگی از خدا جدا شدن و در عرصه غضب خدا قرار گرفتن است.

ایشان اظهار کرد: مولا(ع) در دعای کمیل به خداوند عرضه ‌دارد: «فَلَئِنْ صَیَّرْتَنى لِلْعُقُوباتِ مَعَ اَعْدائِکَ وَجَمَعْتَ بَیْنی وَبَیْنَ اَهْلِ بَلائِکَ وَفَرَّقْتَ بَیْنی وَبَیْنَ اَحِبّائِکَ وَاَوْلیائِکَ فَهَبْنی یا اِلـهى وَسَیِّدِی وَمَوْلایَ وَرَبّی صَبَرْتُ عَلى عَذابِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَلى فِراقِکَ»، خدایا اگر در آن عرصه غضب و خشم خودت مرا ببری، با دشمنان خودت مرا هم گردن کنی و بین من و اولیاءت فاصله بیندازی، اما چطور با فراغت بسازم؟

بیشتر عبادت‌ها با نگاه به سرنوشت و سعادت فردی است

عضو خبرگان رهبری، عبادت از روی عشق به خدا را عبادت آزادگان خواند و عنوان کرد: این عبادت، عبادت آزادگان است وبرترین عبادت‌هاست، این معنای «لِوَجْهِ اللَّهِ» است؛ اگر عبادت انسان حتی به نگاه نجات از عذاب جهنم و نعمت بهشت باشد، این آدم اول خودش را دیده و بعد خدا را دیده، این دو نگرشی است، اول سرنوشت و سعادت خودم و بعد خدا را دیده‌ام، چون این سرنوشت دست خداست و دست غیر خدا نیست، تنها خدا را می‌پرستم، توحید یکتا بینی است.

ایشان یادآور شد: این جمله دعا که به درگاه خدا عرضه می‌داریم «وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ»، خدایا چشم دل‌های ما را نورانیتی بده که پرده‌های نور را بشکافد و چشم دل ما به آن نقطه مرکزی نورانیت وحدت تو کاملاً اصابت کند، در این دعا نمی‌گوید «أَبْصَارَ عَقُولِنَا»، می‌گوید «أَبْصَارَ قُلُوبِنَا»، چشم‌های دل نه چشم‌های عقل؛ عقل به خدا نمی‌رسد، چشم‌های دل به خدا می‌رسد یعنی عشق و دوست داشتن من، چشمی که خاطرخواهی برای من ایجاد می‌کند اگر به خدا برسد، دیگر جان ما معلق به حفظ قدس خداوند می‌شود.

 ویدئو خطبه اول نماز جمعه

دریافت
مدت زمان: 21 دقیقه 9 ثانیه