در زندگی و سیره سیاسی اجتماعی ائمه اطهار^{(علیهم السلام)} راهبردهای قابل توجهی وجود دارد که متأسفانه به دلیل ضعف معرفت و شناخت ما نسبت به اهل بیت این اسرار و رموز مخفی مانده است.

به گزارش alamolhoda.com ، آیت الله سیداحمد علم الهدی، امام جمعه مشهد همزمان با سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) در رواق امام خمینی حرم رضوی، اظهار کرد: در بین ائمه اطهار سه امام جوادالائمه(ع)، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) «ابن الرضا» نامیده شده اند در حالی که نسبت به سایر ائمه عنوان «ابن» مطرح نبوده است.

وی تصریح کرد: از امام سجاد(ع) تا امام زمان(عج) همه فرزندان و میوه های دل سیدالشهدا(ع) بوده اند ولی سایر ائمه منسوب به جد خود نامیده نمی شدند حتی حضرت زین العابدین(ع) که حجت بلافصل سیدالشهدا بودند ابن الحسین نامیده نشدند، اما پس از امام هشتم(ع) هر امامی که ظهور کرد ایشان را «ابن الرضا» لقب دادند.

نماینده مردم خراسان در مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: این اصطلاح تنها بین دوستان مطرح نبود، بیش از دوستان ائمه، دشمنان این عنوان را اطلاق می کردند، دوستان هم براساس دستگاه حکومتی آن زمان اما با عنایت به جهتی غیر از جهت دشمنان آنان را ابن الرضا می نامیدند.

به گفته وی لقب «ابن الرضا» از دو جهت؛ از سوی دوستان و از سوی دشمنان به این سه امام داده شد. در زندگی و سیره سیاسی ـ اجتماعی ائمه اطهار راهبردهای قابل توجهی وجود دارد که متأسفانه به دلیل ضعف معرفت و شناخت ما نسبت به اهل بیت این اسرار و رموز مخفی مانده است.

امام جمعه مشهد اظهار کرد: امام هشتم(ع) بر حسب مقابله ای که با توطئه های شیطانی مأمون داشتند با بهره برداری از فضایی که مأمون برای تهدید حضرت ایجاد کرده بود، آن تهدیدها را تبدیل به فرصت کردند که بر مبنای آن تحولی در جریان امامت و مسأله شیعه ایجاد شد.

شیعه؛ جریانی وابسته به امامت

وی افزود: ائمه اطهار(ع) به عنوان جریان ضدحکومتی و معارض خلافت بنی عباس متهم شده بودند، بر این اساس شیعه به عنوان عناصر وابسته به امامت جریان اجتماعی ضدحکومت تحت تعقیب قرار می گرفت.

آیت الله علم الهدی ادامه داد: مسأله بنی امیه در زمان بنی عباس با همان سیاست ادامه پیدا کرد که امام در مقابل خلافت، یک معارض و شیعه یک جریان اجتماعی وابسته به امام ضدحکومت و ضد امنیت از سوی حکومت تحت تعقیب قرار گرفت و شیعه گری در تقیه بود.

نماینده مردم خراسان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: با اقدامات نیرومندانه امام رضا(ع) مسأله تشیع بسیاری از علما، اهل قلم، اهل فکر، نخبگان سیاسی و نخبگان فرهنگی و علمی جامعه را فراگرفته بود و دستگاه حکومتی قادر به براندازی آن ها نبود.

وی تصریح کرد: وضعیتی که در زمان این سه امام پس از امام رضا(ع) ایجاد شد، قابل توجه است؛ امام جواد(ع)، امام هادی و امام حسن عسکری نه تنها آن خط مشی را رها نکردند بلکه شیعه را گسترش دادند.

آیت الله علم الهدی بیان کرد: امام جواد(ع) فضای باز و بدنه گسترده ای که پدربزرگوارشان برای توسعه شیعه به وجود آورده بودند سازمان دهی کرده و شروع به سازماندهی شیعه به صورت جریانی منسجم و تشکیلات سازی کردند.

وی تصریح کرد: سازماندهی شیعه از منزل خودشان یعنی منزل مادر امام هادی(ع) که در مقابل کاخی که مأمون برای دخترش ام فضل به عنوان خانه امام هادی(ع) درست کرده بود، شروع شد.

امام جمعه مشهد افزود: با قوت گرفتن این سازماندهی، مسأله نواب به عنوان نایب های خاص امام در زمان امام هادی(ع) مرسوم شد؛ امام هادی در مناطق، در بلاد و شهرهای شیعه نشین چون ری، قم، ساوه و بخشی از خراسان که شیعیان بیشتر سکونت داشتند، نوابی را انتخاب در میان شیعه منصوب کردند.

وی متذکر شد: نصب این نواب سبب سازماندهی قویتری از آنچه امام جواد(ع) راه انداخته بود، شد و این بدنه سیاسی ضدحکومتی نیرومند دنیا را به عنوان شیعه و با محور امام هادی(ع) فرا گرفت.

نماینده مردم خراسان در مجلس خبرگان رهبری ابراز کرد: دستگاه حکومتی متوجه ضعف خود در مقابله با چنین جریانی شد از این رو برای کنترل و قطع اتصال مردم از مرکز، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) را از مدینه به سامرا منتقل کردند.

وی افزود: سامرا اردوگاه و کانون ارتش بود، پایگاه نظامی، قوی و گسترده منسجمی که از سوی دستگاه عباسی ایجاد شده بود و مصونیت کامل آن خلیفه در وسط این پایگاه نظامی مستقر شده بود تا شبکه ارتباطی که دریک بدنه سیاسی به نام شیعه به وجود آمده بود را کنترل و قطع کنند در حالی که خود آنان سرشاخه اتصال و ارتباطی نواب امام هادی که در بلاد و شهرها پراکنده بودند، شدند و سامرا مرکز قدرت امام هادی(ع) در آمد.

آیت الله علم الهدی ابراز کرد: دشمن به این نتیجه رسید که راهی جز کشتن امام هادی(ع) ندارد از این رو امام دهم شیعیان را به شهادت رساندند و امام حسن عسکری را در یک محاصره تنگاتنگ و شدید نگه داشتند اما از آن جا که قادر به نگهداری ایشان نبودند، مجبور به انتقال امام به منزلشان شدند.

وی خاطرنشان کرد: اطراف منزل ایشان را به وسیله مأمورانی حکومتی محاصره کردند و داخل خانه را از سوی اغلب غلامان و کنیزها که جاسوس خلیفه بودند، تحت کنترل داشتند، در عین حال امام حسن عسکری جریان شبکه سازی را در بیرون به وسیله عوامل نظامی که در سامرا بودند، به خوبی مدیریت کردند.

امام جمعه مشهد بیان کرد: وحشت دستگاه عباسی از معرفی جانشین امام حسن عسکری بود و می دانستند آقایی که جهان را پر از عدل و داد می کند، ریشه ظلم و جور را می کند پسر آن امام همام است و پیدایش آن حضرت در دامان امام حسن عسکری(ع) صورت می گیرد از این رو به طور دقیق امام را کنترل می کردند تا اگر فرزندی از امام ظهور پیدا کرد او را بکشند و از بین ببرند.

وی تصریح کرد: فشار و اختناقامام حسن عسکری(ع) تا این حد زیاد بود که حتی ارتباطات خانوادگی امام با همسرشان تحت کنترل و ممانعت بود تا به هیچ وجه امام حسن عسکری(ع) اولاددار نشوند.

نماینده مردم خراسان در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: با تولد حضرت مهدی(عج) این فشار و اختناق آن قدر شدیدتر بود که امام عسکری برای یکسال حضرت مهدی(ع) را به همراه مادرش نرجس خاتون به عنوان حج به سمت مکه فرستادند که در سامرا در دسترس حکومت نباشند.

وی با بیان این که امام در تمام دوران زندگی خود یا در زندان یا تحت فشار و اختناق در منزل خود بودند، ابراز کرد: مشکل ما این است که در مقام وابستگی به ائمه عصمت و طهارت(ع) به احساس گرایی و عاطفه گرایی اکتفا کرده ایم و پهنه ارتباط ما با اهل بیت(ع) در جریان عواطف و احساسات است و آن ها را دوست داریم و در مصیبتشان گریه می کنیم.

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کرد: هر امامی که مصیبت دلخراش تری در عرصه زندگی خود داشته است در بین ما شهرت بیشتری دارد و به بقیه توجهی نداریم. اگر شبکه سازی و فعالیت های سیاسی این سه امام(ع) نبود، شیعه ای باقی نمی ماند و در این زمینه امام حسن عسکری دو اقدام اساسی کردند؛ بدنه اجتماعی شیعه را به عنوان حیات سیاسی در ارتباطات حفظ کردند، ارتباطات و تشکیلات شیعه را باید به صورتی در آوردند که شیعه به ندیدن امام و حجت خدا آماده شود و عادت کند، در عین حال تشیع در دنیا محفوظ بماند.