جریانی که فلاکت و سقوط مردم را به دنبال داشته باشد، مصداق عذاب «سعیر» است
خطبه اول نماز جمعه ـ گاهی آثار یک گناه، جوامع آینده را میسوزاند، مردم و نسل جوان آینده را خاکستر میکند همچون ایجاد جریان فرهنگیِ سوء ایجاد کرده که مولود آن، انحراف، سقوط و فلاکت مردم است، عذاب آن گناه، مبدل به «سعیر» میشود.
به گزارش Alamolhoda.com آیتالله سید احمد علمالهدی ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته سوم شهریورماه در حرم امام رضا (ع)، بابیان اینکه کلام ما در خطبه اول در تبیین انسان الگویی قرآن در سبک زندگی اسلامی در سوره مبارکه انسان بود، گفت: سخن در تفسیر آیات شریفه سوره مبارکه انسان بود که به آیه « إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالاً وَ سَعیراً» رسیدیم؛ عرض شد سخن در این آیه بر سه محور است، محور اول مقصود از کافرین، عناصر مخالف و در مقابل انسان الگویی قرآن است و محور دوم، بحث بر کیفیت آمادهسازی خدا، عذاب برای کافرین است.
ایشان بابیان اینکه ذات مقدس پروردگار طبق یک جریان تکوینی، قانون تبدل انرژی به ماده در تجسم اعمال، اعمال انسانها را مبدل به عذاب و نعمت میکند، اظهار کرد: محور سوم، بحث سلاسل، اغلال و سعیر است، ذات مقدس پروردگار در این آیه در مقام سرنوشت عناصر کافر و ضد انسان الگویی قرآن، سه نوع عذاب معرفی میکند، سلاسل جمع سلسله است به معنای زنجیر، اغلال هم جمع غله است.
سه عذاب در انتظار کافر نافی انسان الگویی قرآن
امامجمعه مشهد مقدس ادامه داد: «سعیر» به معنای آتش شعله دار است، هر آتشی را سعیر نمیگویند، در بین تمام عذابهایی که در دوزخ است، ذات مقدس پروردگار برای عناصر مقابل با انسان الگویی قرآن، این سه عذاب را مشخص کرده است
ایشان به ذکر نوع عذاب در دیگر آیات قرآن اشاره و عنوان کرد: در سوره الحاقّه میفرماید «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ30 ثُمَّ الْجَحیمَ صَلُّوهُ31 ثُمَّ فی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُکُوهُ32»؛ در این آیه هم از غل و زنجیر سخن به میان آمده، میگوید «این کافر را بگیرید، او را غل کنید، او را به جهنم برسانید و او را در زنجیری که هفتاد زراع طول دارد، ببندید»؛ این زنجیر، غل و سعیر چرا بهعنوان عذاب قرارگرفته است؟ اگر بنا شد واقعاً گناه مبدل به عذاب بشود، بایستی بین گناه و عذاب توازنی باشد.
اگر انسان جز خدا، نسبت به مادیات آرمان پروری کند، از مسیر کمال دور میشود
آیتالله علمالهدی بابیان اینکه اگر آرمان انسان، قدرت پروری شد، راه کمال خود را مسدود کرده است، خاطرنشان کرد: اگر قرار شد در قبل انسان، خدا آرمان پروری نشد، یا پول آرمان پروری میشود و یا قدرت، آنقدرتی که بهعنوان آرمان در فکر و ذهن انسان جولان دارد، این غل و زنجیری است که بر دست و پای انسان در خط کمال و عبودیت زدهشده، این آدمی که در دل و مغزش غیر از خدا آرمان پروری میشود، نمیتواند در مسیر کمال خدا آرمان پروری کند.
ایشان اضافه کرد: این دنبال پول رفتن، دنبال قدرت رفتن، مقام و پول را بهعنوان آرمان و ایده در مغز پرورش دادن، غل و زنجیری است که به دست و پای انسان خورده و این فرد دیگر نمیتواند در دلش آرمان پروری الهی داشته باشد و طبیعی است که چنین انسانی، غل و زنجیر به دست و پای او درحرکت در راه کمال زدهشده.
آیتالله علمالهدی یادآور شد: در دعای کمیل وقتی از حالات خود در ساحت پروردگار شکایت میکنید، میگویید «خدایا، غل هایی که خودم برای خودم درست کردم که نتوانم در خط عبودیت تو عمل انجام دهم، آن غل بر من نشسته است» یعنی مرا از مسیر کمال باز داشته و قابل انفصال از من نیست.
عضو خبرگان رهبری با اشاره به اینکه منظور از عذاب «سعیر» در این آیه، آتش شعله دار است، به تبیین معنای این عبارت پرداخت و گفت: این گناهان که عنوان غل و زنجیر دارد به دست و پای انسان، طبیعی است که وقتی این گناه مبدل به عذاب بشود، عذاب آنهم از نوع غل و زنجیر است لذا خداوند میگوید « إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالاً وَ سَعیراً»؛ سعیر، آتش شعله دار است، آتش یا فقط یک گل آتش افروخته است یا شعله دار است، فرقش این است ک اگر جسمی بخواهد در آتش بی شعله قرار بگیرد، باید در کانون آتش قرار بگیرد و بسوزد اما اگر جسمی با آتش شعله دار بخواهد بسوزد، شعله آتش به او برسد، او را میسوزاند.
جریانی که فلاکت و سقوط مردم را به دنبال داشته باشد، مصداق عذاب «سعیر» است
ایشان ادامه داد: گناهان ما دو نوع است، گاهی همچون آتش شعله دار است که از آن شعلهها متصاعد است و زبانه میکشد و ممکن است فرسنگها دورتر را هم بسوزاند، یک آثاری دارد، انسان مرده و از دنیا رفته، کانون آتش از بین رفته است اما شعلهاش باقی است، آثار این گناه، جوامع آینده را میسوزاند، مردم و نسل جوان آینده را خاکستر میکند؛ گاهی انسان نافرمانی خدا را در عرصه شهوترانی انجام داده، گاهی هم نه، جریان فرهنگیِ سوءی را ایجاد کرده، یک جریانی در جامعه ایجاد کرده که مولود آن، انحراف و سقوط و فلاکت مردم است، آتش شعله دار است، سعیر است و لذا عذاب آنهم مبدل به سعیر میشود.
آیتالله علمالهدی اظهار کرد: خدا میگوید اینهایی که به الگوی قرانی مبارزه میکنند و میجنگند و مخالف با الگوی قرآنی هستند، کارهایشان یا غل و زنجیری است که به دست و پای آنان زده شده یا آتش افروختهای از آنان به وجود میآید که شعلهاش تا نقطههای دوردست را میسوزاند؛ اگر انسان پیرو انسان الگویی قرآنی نشد، چنین موجودی میشود که چنین آثار سوءی در وجودش است.
دریافت
مدت زمان: 18 دقیقه 32 ثانیه