جلسه ی شصت و دوم
فرائد الاصول
تنبیهات اصالت صحت
بحث در تنبیهات اصالت صحت و توضیح تنبیه اول است
امّا صور مسأله : کسیکه خودش عالم و استاد است و در فعل صادر شده است از دیگری شک دارد
-
یا میداند که فاعل مثلا طلبه است و به فعل صحیح و باطل علم دارد
-
یا میداند که فاعل عوام است و به حکم مسأله جهل دارد و هیچ علمی ندارد
-
یا نسبت به حال فاعل جاهل است ونمیداند که فاعل مسئله دان است یا خیر؟
توضیح حالت اول: اگر بداند که فاعل به فعل صحیح و باطل علم دارد و مثلاّ طلبه است در این صورت یا میداند که اعتقاد او با اعتقاد شاک که خودش استاد است مطابقت دارد و هر دو اط یک مجتهد تقلید میکنند و یا مخالفت اعتقاد او را میداند و هر کدام از مجتهدی خاص تقلید میکنند که نظرشان متفاوت است و یا حال آن طلبه بر این استاد مجهول است و نمیداند که در حکم مسئله هم عقیده اند یا خیر؟
در حمل بر صحت و ترتیب دادن آثار در صورت اولی(تطابق اعتقادشان) اشکالی وجود ندارد همانطور که رد صحت اصلا شکی نیست و در صورت اعم بودن
امّا در صورت دوّم : (مخالف بودن اعتقادشان ) اگر اعتقادشان به صحت در فعل تصادق و متساوی نباشد به این صورت که یکی معتقد به وجوب جهر در قرائت روز جمعه باشد و دیگری معتقد به اخفات باشد در این صورت اشکالی نیست که واجب است حمل بر صحیح به اعتقاد فاعل کرد و.....
