فرائد الاصول

تنبیهات اصالت صحت

دریافت

بحث در تنبیهات اصالت صحت بود وتوضیح تنبیه اول این بود که در او دو قول است 1- ظاهر عبارت مشهور که حمل بر صحت واقعی است و2- ظاهر عبارت برخی متاخرین  حمل بر صحت به اعتقاد فاعل است

توضیح قول اول گذشت اما توضیح قول دوم : از عبارت برخی متاخرین خلاف آن برمی آید . درکتاب مدارک در شرح سخن محقق که گفته است اگر زن ومردی ذر صحت عقدشان اختلاف کنند پس یکی از آندو مدعی وقوع عقد در حال احرام شود ودیگری منکر وقوع عقد در حال احرام باشد در این صورت قول کسی که مدعی وقوع عقد در حال احلال است به دلیل ترجیح دادن طرف صحت وصاحب مدارک در شرح این موضوع گفته است : حمل کردن بر صحت فقط در صورتی تام وصحیح است که مدعی وقوع فعل در حال احرام به بطلان چنین عقدی علم داشته باشد اما اگر هر دو اعتراف کنند که به چنین مسئله ای جاهل بوده اند به جهل مرکب وفکر می کردند که اجرای عقد در حال احلال واحرام صحیح است  وجهی برای حمل به صحت نیست ودر پایان بحث صاحب مدارک توضیح می دهند که : مدعی وقوع نکاح در حال احرام اگر به بطلان چنین عقدی علم داشته باشد در این صورت هر دو طرف در اعتقاد تطابق دارند یعنی هر دو معتقدند که نکاح در حال احلال فقط صحیح است لذا آن عقد بر صحت حمل می شود یعنی آثار مترتب می شود وقول مدعی بطلان قبول نمی شود ولی در صورتی که مدعی وقوع نکاح در حال احرام جاهل مرکب باشد یعنی معتقد باشد که اجرای عقد در حال احرام واحلال هر دو صحیح است در این صورت اعتقاد او اعم از اعتقاد حامل است . لذا عقد واقع شده بر صحیح حمل نمی شود یعنی آثار مترتب نمی گرددو............