فرائد الاصول

استصحاب احکام شرایع سابق

دریافت

ثمرات استصحاب شریعت پیشین : شش ثمره برای این بحث آمده است . 1- اولین ثمره قصد اخلاص در عبادات است . از جمله ثمرات اثبات این اصل 1- عبادت بودن واجب 2- وجوب نیت وقصد اخلاص در عبادت می باشد توضیح مطلب در جلسه قبل گذشت .  3- ثمره سوم : امکان ترجیح تعفف بر تزویج به خاطر عمل حضرت یحیی (ع )

توضیح ثمره اول ودوم گذشت اما توضیح ثمره سوم : حکایتی است از احوال حضرت یحیی (ع) که در قرآن کریم آمده است در قرآن یحیی (ع) بزرگوار وپرهیزنده (از زنان ) وپیامبری از صالحان یاد شده است . پس مستدل می گوید : ظاهرا این آیه دلالت دارد بر مدح حضرت یحیی (ع) به اینکه او فردی پرهیز کننده از مباشرت با زنان بوده است . خواه با عقد وخواه با خرید کنیز بنابراین تعفف در شرایع پیشین اولی از تزویج بوده است پس می تواند در شریعت ما نیز تعفف بر تز ویج ، ترجیح داده شود.

ولی در این ثمره اشکال است : این آیه به خاطر مصالحی که در تزویج وجود دارد و به خاطر رهایی از امور و تکالیفی که بر تزویج بار است ، فقط دلالت بر حسن این صفت ( پرهیزنده از زنان ) بودن دارد وهیچ دلالتی بر رجحان این صفت پرهیزندگی از تزویج بر صفت دیگر که همان مصالح اخروی مترتب بر ازدواج باشد در آن نیست . وخلاصه تعفف وپرهیزندگی وتزویج علت تامه حسن نیست ، بلکه حسن آن دو با وجوه و اعتبارات است . پس با اختلاف اشخاص واحوال تفاوت می یابد زیرا مدح زید به اینکه او شخصی روزه دار وشب زنده دار است دلالت بر رجحان صاحب این دو صفت بر شخصی که به دلیل اشتغال به امری مهمتر – روزها روزه نمی گیرد وشبها شب زنده دار نیست ندارد و.....

.