خطبه دوم: کسی نمی‌تواند در ایران با آرم لائیک بودن به قدرت برسد
پیاده‌روی اربعین، مانور جنگ نرم اسلام به دنیا بود/عشق مردم به رهبری و ولایت، نشانی از ولایت سیدالشهدا است
ولایتی که در رأس این نظام است، تداوم همان ولایتی است که 17 میلیون آدم در کربلا حضور پیدا کرد، وابستگی به رهبری و وابستگی به مقام ولایت در این نظام، انقلاب و در این کشور، نمودار آن پیاده‌روی زیارت اربعین بود؛ این را باید بدانید، این پیاده‌روها که می‌رفتند، اکثر این‌ها چه ایرانی و چه غیر ایرانی، گرسنه، تشنه و خسته اما عکس رهبر را به دست گرفته بودند، عکس امام را به دست گرفته بودند.
خطبه دوم نماز جمعه، حرم امام رضا (علیه‌السلام)
صوت خطبه دوم
صوت بخش عربی از خطبه دوم
دهه آخر ماه صفر، مقارن با جمع‌کردن سفره عزای سیدالشهدا (علیه‌السلام) است؛ وجود اقدس ابی‌عبدالله (علیه‌السلام) در بین تمام رهنمودها و مطالب مختلفی که در فلسفه شهادت و فلسفه قیام و نهضت خودشان بیان کردند، در حساس‌ترین موقعیت‌های، یعنی در آن زمانی که حضرت آماده قتال شدند، حضرت باآن‌همه خطبه‌ها و سخنرانی‌هایی که هم رو عاشورا در مقابل دشمن داشتند و هم در مسیر راه داشتند، اما برد نظامی که امام حسین برای لشکر خودشان در اول طلوع آفتاب روز عاشورا خوانند، فقط یک جمله بود، ایشان به عزیزانشان فقط یک جمله گفتند که این‌یک جمله امام حسین (علیه‌السلام)، نقشه راه بود هم برای شهدایی که به شهادت رسیدند و هم برای اهل‌بیتی که بناست مسیر انقلاب را تداوم ببخشند و هم نقشه راه برای انسان‌هایی که در آینده می‌آیند و بناست ملحق به کربلا و عاشورا بشوند و آن جمله این بود: «علیکم بالصبر و الجهاد».
فقط دنبال دو چیز باشید، یکی صبر، مقاومت؛ بایستید و هیچ‌چیز را از دست ندهید، با هیچ‌چیز معامله نکنید و کوتاه نیایید، دست پایین نگیرید؛ «والجهاد» درراه این مقاومت، مجاهده کنید و با همه وجودتان پای جریان هدف بایستید، این نقشه راه امام حسین (علیه‌السلام) بود.
عزیزان، دو ماه محرم و صفر ما عزاداری کردیم، مراسم به پا کردیم، برای مظلومیت سیدالشهدا به سر و سینه زدیم و در این دو ماه اگر این دو اکسیر اعظم، صبر و جهاد در وجود ما، در زندگی ما، در خط سیاسی ما و در همه مسائل انقلابی و اجتماعی ما نهادینه نشده باشد، ما کربلایی و حسینی نیستیم.
اگر ما توانستیم در سایه دو ماه عزاداری این دو ویژگی را در خودمان نهادینه کنیم، یعنی هم در زندگی فردی، هم در شئون خانوادگی، هم در خط سیاسی، هم درحرکت اجتماعی‌مان، مقاومت و مجاهده داشته باشیم، این دو چیز اگر در ما نهادینه شد، ما حسینی هستیم و به کربلا متصل می‌شویم و به لشکر ابی‌عبدالله ملحق شدیم.
پیاده‌روی اربعین، نمایشگاه نقشه راه سیدالشهدا (علیه‌السلام) و مانور قدرت نرم اسلام به دنیا بود
آنی که امسال در اربعین امام حسین نمایش داده شد با این پیاده‌روی عظیم و با این حرکت چندمیلیونی مردم در عشق امام حسین (علیه‌السلام)، در حقیقت یک نمایشگاهی برای نقشه راه ابی‌عبدالله بود؛ یعنی در این راهپیمایی، آنی که دنیا برداشت کرد و دید؛ بچه نوزاد را یا در کالسکه گذاشتند و یا در آغوش مادر، 70 کیلومتر راه پیاده می‌رود و می‌گوید یا حسین؛ آنچه دنیا دید عصاره این دو چیز بود، صبر و جهاد.
درواقع ما یک مانور قدرت نرم به دنیا دادیم که نشان دادیم این دو عصاره‌ای که ابی‌عبدالله به‌عنوان نقشه راه به ما دادند در ما زنده است، در دوستان امروز امام حسین و کربلایی‌های امسال زنده است؛ برادران، خواهران، این پیاده‌روی به زیارت چه آنی که در کربلا انجام شد باکمال عظمت و چه آنی که الآن دارد در بیابان‌های اطراف مشهد و در مسیر این شهر به‌وسیله زائران پیاده امام هشتم (علیه‌السلام) صورت می‌گیرد، این‌ها مانور قدرت نرم است، این خیلی ارزش دارد.
این آخر صفر، از اربعین به بعد انگار بیابان‌گردی، پیاده‌روی در بیابان‌ها بودن، این‌یک سنتی شده، یا به‌طرف کربلا و یا به‌طرف مشهد و این سنت مال الآن هم نیست، این سنت از قدیم است، این عزیزانی که پیاده در زیارت اربعین شرکت کردند و یا عزیزانی که الآن به‌عنوان زائر پیاده به مشهد می‌آیند، شمایی که کربلا بودی و شمایی که به مشهد پیاده می‌آیید، آن لحظه اولیه‌ای که چشمتان به ضریح امام حسین افتاد یا لحظه اولیه‌ای که چشمتان به گنبد امام هشتم می‌افتد چه حالی پیدا می‌کنید؟
در بیابان، خسته‌وکوفته، برق زرد گنبد امام رضا و برق زرد گنبد امام حسین را که این پیاده‌ها می‌بینید، خسته، کوفته، تشنه، گرسنه همین‌که چشمشان به گنبد می‌افتد، نه‌تنها همه این‌ها را فراموش می‌کنند، جور دیگر دلشان پرواز می‌کند؛ عزیزان، شما در این راه فقط پیاده آمدید، سرما خوردید، گرما خوردید، دیگر شمارا کتک نزدند، دیگر بالای شتر برهنه نیفتادید، دیگر در بیابان بچه‌هایتان ندویدند، بچه‌هایتان را بغل گرفته بودید و در کالسکه گذاشته بودید؛ همان حالی که شما زائرین پیاده وقتی برق زرد گنبد را می‌بینید، پیدا می‌کنید، همین حالت را وقتی نخلستان‌های مدینه پیدا شد، این زن و بچه در کجاوه‌های سیاه‌پوش پیدا کردند.
حضرت سکینه علیها سلام سه شعر گفته، یک شعر در گودی قتلگاه گفته، یک شعر روز اربعین کنار قبر بابا گفته وقتی‌که این نخلستان‌های مدینه پیدا شد، سکینه شروع کرد به این شعر را خواندن: «مدینة جدّنا لا تقبلینا * فَبِالحَسَراتِ والاحزانِ جِئنا»، مدینه جد ما، ما را راه نده به شهر خودت چون ما با غصه و غم آمدیم، «اَلا أخبِر رسول اللّه فینا * بانّا قد فُجعنا فی أبینا»، نخلستان‌های مدینه به پیغمبر از ما خبر بده که ما برگشتیم اما بابا نداریم، با پدر رفتیم و بی بابا برگشتیم.
«وَاخبِر جَدّنا اَنّا اُسِرنا * وبعدَ الاسرِ یاجدّا سُبینا» به پیغمبر خبر بده جد ما، اول ما را اسیر کردند و بعدازاین که ما را اسیر کردند، ما را چرخاندند؛ «ألا یا جَدّنا: قَتلُوا حُسَیناً * وَلا یرعُوا جنابَ اللّه فینا» ای جد ما، حسین تو را کشتند، از خدا نترسیدند، «ألا یا جَدّنا: بلَغت عِدانا * مُناها وَاشتفی الاعداء فِینا»، ای جد ما، دشمنان تو به مقصود خود رسیدند وقتی حسینت را کشتند، خاطرشان آرام گرفت که دیگر از تو انتقام گرفتند؛ «وَزینبُ اخرجُوها مِن خِباها * وَفاطِمُ واله تبدی الأنینا»، یا رسول‌الله، زینب را معجر از سرش کشیدند، صدای فاطمه را شنیدیم، «وَزینِ العابِدینَ بقیدِ ذُلٍّ * وَرامُوا قتلهُ أهل الخئُونا»، زین‌العابدین را به قید و زنجیر به گردنش، تصمیم گرفتند بکشندش کسانی که اهل خیانت بودند».
دشمن از رویارویی نظامی با ایران ناامید شده
این هم یک قافله بود که به نزدیک مدینه رسید، خدایان ماه صفر تمام شد، این مانور قدرت در این پیاده‌روی‌ها در حقیقت مانور قدرت نرم است، برادران و خواهران، دشمن به این نتیجه رسیده است که نمی‌تواند باقدرت سخت ما را از پا دربیاورد، با رویارویی نظامی از پس ما برنمی‌آید، ما توانستیم دشمن را در هشت سال دفاع مقدس عبرت و تجربه‌ای دهیم که جرأت رویارویی نظامی با ما ندارد؛ بناست باقدرت نرم با ما روبرو شود و جنگ نرم.
می‌خواهد سفره دین را از زیر پای ما بکشد، سفره اسلام را از زیر پای ما بکشد و این پیاده‌روی اربعین یک مانور عظیم قدرت نرم اسلام بود که در پیاده‌روی زائرین امام هشتم (علیه‌السلام)، دنباله این مانور ادامه دارد و به دشمن نشان می‌دهد که قدرت نرم ما آن‌قدر زیاد است که دشمن جرأت پیدا نخواهد کرد سفره اسلام و دین را از زیر پای ما بکشد. «تکبیر»
قدرت نرم اسلامی در برابر عاملان اجرایی دشمن در داخل کشور می‌ایستد
این واقعیت را مردم بایستی بدانند که دقیقاً موضع دشمن چیست، اگر بعضی جریان‌های سیاسی قدرت یاب درصدد این هستند که با دشمن هم‌دست بشوند و عامل اجرایی قدرت نرم دشمن در داخل کشور، مخصوصاً در مراکز حساس نخبه پروری ما، یعنی دانشگاه‌ها بشوند، باید بدانند در برابر آن‌ها این قدرت نرم اسلامی وجود دارد که نمونه آن پیاده‌روی اربعین است. «تکبیر»
35 سال است از این انقلاب می‌گذرد، این مردم تجربه 35 سال نظام را دارند، 35 سال تجربه دشمنی آمریکا و دست‌نشانده‌های آمریکا در داخل و خارج کشور دارند؛ یعنی اگر امروز یک عده بخواهند بیایند و دست به حرکت‌هایی بزنند که دشمن لبخند بزند و دشمن خوشش بیاید، بدانند که در برابر بینش مردم این‌ها چهره یک خائن پیدا خواهند کرد. «تکبیر»
کسی نمی‌تواند در ایران با آرم لائیک بودن به قدرت برسد
در این مملکت کسی با آرم لائیک بودن، با نشان بی‌دین بودن، با نشان تساهل و تسامح در برابر ارزش‌های دین و ارزش‌های اسلامی در این مملکت با این مردم کسی نمی‌تواند به قدرت برسد. «تکبیر»
ولایتی که در رأس این نظام است، تداوم همان ولایتی است که 17 میلیون آدم در کربلا حضور پیدا کرد، وابستگی به رهبری و وابستگی به مقام ولایت در این نظام، انقلاب و در این کشور، نمودار آن پیاده‌روی زیارت اربعین بود؛ این را باید بدانید، این پیاده‌روها که می‌رفتند، اکثر این‌ها چه ایرانی و چه غیر ایرانی، گرسنه، تشنه و خسته اما عکس رهبر را به دست گرفته بودند، عکس امام را به دست گرفته بودند.
عشق مردم به رهبری و ولایت، نشانی از ولایت سیدالشهدا است
می‌خواهند نشان دهند، شما اربعین و عشق مردم، زیارت مردم را دیدید، پیاده‌روی مردم را نیز دیدید، این رهبری و ولایتی که 35 سال است در رأس این نظام قرار دارد، نشانی از همان ولایت است، مردم همان دل دادگی، همان وابستگی و همان عشق را نسبت به جریان رهبری در داخل نظام‌دارند با زاویه پیدا کردن با رهبری و هرروز یک ترانه‌ای را ساز کردن به‌عنوان لیبرال دموکراسی در این مملکت از اصول لیبرال دموکراسی مدرنیته، شما نمی‌توانید در اینجا به قدرت برسید و این مردم شمارا به‌عنوان خائن می‌شناسند. «مرگ بر منافق»
