جلسه ی سی و هفتم
دوشنبه, ۳ آذر ۱۳۹۳، ۰۹:۱۲ ق.ظ
فرائد الاصول
استصحاب
تنبیه دوم :
از تعریف استصحاب ودلایلش دانسته شد که: مورد استصحاب همان شک در بقا است وبقا نیز وجود همان چیزی است که در زمان سابق موجود بود وبه دیگر سخن : مورد استصحاب آنجاست که در بقای عین موجود سابق شک شود ودر این مطلب امور زیر مترتب می شود.
- 1. جریان یافتن استصحاب در امور مستقری مانند حیات و طهارت وجوب وغیر اینها
- 2. جریان نیافتن استصحاب در نفس زمان مانند شب و روز زیرا لحظه به لحظه متجدد می شود.
- 3. جریان نیافتن استصحاب در امور زمانیه ای که استقراری برای الزمان وجودشان نیست وبلکه شیئاٌ فشیئاٌ وبه تدریج حادث می شود .
- 4. همچنین در امر مستقری که زمان به عنوان قید آن اخذ شده است .
در دو قسم اخیر به طریق اولی استصحاب جاری خواهد شد زیرا تجدد در زمان روشنتر است بلکه گفته رفت که برخی از اخباریون برآنند که استصحاب شب و روز از ضروریات وبدیهیات است.