تمام اعمال خیر انسان تابع برپایی نماز است

در زندگی انسان اعمالی ارزش دارند که در راه بندگی خدا باشند لذا انسان هر کار خوبی می‌خواهد انجام دهد باید در کنار نماز و در راستای بندگی خدا تعریف شود.

ادامه تفسیر سوره ی کوثر، مهدیه مشهد

آیت الله سید احمد علم الهدی در جلسه تفسیر سوره مبارکه کوثر که در مهدیه مشهد برگزار شد، اظهار کردند: انسان در هیچ مرحله‌ای از زندگی نباید به بندگی خدا مطمئن شود.

ایشان در تبیین آیه دوم سوره مبارکه کوثر افزودند: بین مفسرین کلمه "انحر" به معنای قربانی کردن است که نماد سربریدن نفس است و در واقع قربانی کردن حقیقی دل بریدن از تمامی گرایش‌ها در درگاه بندگی خداست.

دریافت

آیت الله علم الهدی بیان داشتند: در زندگی انسان اعمالی ارزش دارند که در راه بندگی خدا باشند لذا انسان هر کار خوبی می‌خواهد انجام دهد باید در کنار نماز  و در راستای بندگی خدا تعریف شود. در دنیا خیلی از مردم کارهای خیر انجام می‌دهند و از خدمت به مردم لذت می‌برند و ممکن است عقاید درستی هم نداشته باشند اما اخلاقاً به عمران و آبادانی و خدمت معتقد باشند لذا خداوند می‌خواهد در آیه دوم سوره کوثر بیان کند که کارهای خیر در کنار نماز ارزش داشته و مثمر ثمر خواهند بود. کار الهی تابع نماز است و اگر کار خیر در راستای نماز انجام شود دارای ارزش است.

ایشان در بیان تفاسیری که اهل بیت(ع) از آیه دوم سوره کوثر داشته‌اند، اظهار کردند: امام باقر(ع) در پاسخ به این که "وانحر" در سوره کوثر به چه معناست فرمودند یعنی وقتی به نماز می‌ایستی پشت و گردنت راست باشد و دست بسته نماز نخوانی و در ایستادن در نماز  اعتدال داشته باشی.

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کردند: امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند وانحر به دست بلند کردن به هنگام تکبیر گفتن اشاره دارد که علت آن محتوای عرفانی و معنوی وانحر استکه به اعلام نیازمندی انسان به خدا و حالت استکانت در نماز اشاره دارد.

ایشان در ادامه افزودند: حضور قلب همیشگی در نماز مقدماتی لازم دارد که یکی از آن همین احساس استکانت در نماز  و اعلام نیاز به پروردگار است.

آیت الله علم الهدی در پایان با اشاره به این که اگر نماز ما درست شود همه مسائل ما حل خواهد شد، اظهار کردند: آنچه که در عاشورا سبب شد اصحاب امام حسین(ع) کارشان به سمت شهادت درست شود، عباداتی بود که در شب عاشورا پس از دیدن جایگاهشان در بین دو انگشت حضرت انجام دادند و حالی که هیچ چیز به جز عبادت خدا آرام شان نمی‌کرد.