غیرت دینی مبداء تحقق دوستی خدا و عشق به حق است

امام حسین(ع) فرمودند آیا نمی بینید به حق عمل نمی شود و از باطل پیشگیری نمی شود تا اینکه مومن نسبت به لقاء حق رقبت پیدا می کند. یک تعبیر این است که امام(ع) فرمودند در اینچنین جامعه ای انسان بمیرد بهتر است. اما اگر منظور سید الشهدا(ع) این بود چرا از مرگ تعبیر به لقاء حق می کند؟ فرمایش ایشان بیانگر این موضوع است که غیرت دینی مبداء تحقق دوستی خدا و عشق به حق است.

مراسم شام غریبان حضرت امام حسین (علیه السلام)، دانشگاه فردوسی مشهد

آیت الله علم الهدی در مراسم شام غریبان حضرت امام حسین(ع) در دانشگاه فردوسی مشهد بیان داشتند: حوادثی که امروز در کربلا افتاد از طرفی توده ای از جنایات و مظالم غیر انسانی بود و از طرفی بخش عظیمی از مصائب فوق العاده بزرگ بود، آیا واقعا ما در پرتو سلسله حوادثی این چنینی تمام عکس العمل ما در مقابل این حوادث است یا در عمق این حوادث و جریانات واقعیتی دیگر بود.

دریافت

ایشان افزودند: هر دو بینش در مورد حوادث کربلا بینش سطحی است، چه دیدن حوادث به عنوان جنایات و مظالم و چه دیدن حوادث به عنوان ایثار و فداکاری  مصیبت و رنج و اندوه برای اولیاء خدا. این بینش ها واقع بینی نیست. آن حقیقتی که در عمق این حوادث وجود پیدا کرده و باعث ایجاد این همه عشق و احساس در تاریخ شده واقعیت و ماهیتی دیگر است.

آیت الله علم الهدی تصریح کردند: نکته در اینجا این است که تعبیر عشق به خدا تا چه حد جدی است و در انسان قابل تحقق است؟ عشق از "عشق" گرفته شده و در کلام عرب گیاهی است که در باغ در کنار نهال ضعیفی می روید و به آن می پیچد و آن را می خشکاند که در فارسی به آن پیچک میگوییم.

ایشان بیان داشتند: آن عشقی که در درون به وجود می آید و مانند آن پیچک اطراف دل را میگیرد و آن را می خشکاند. یعنی مجموعه ی گرایشات و خواستن ها در این انسان از بین می رود بخاطر یک دوست داشتن.  این عشق به حق در معصوم(ع) یک واقعیت خاص دارد. معصوم در بسیاری از جریانات درونیش یک تافته ای جدا بافته است ممکن است عشق به حق با این معنا در او تحقق بیابد.

آیت الله علم الهدی افزودند: آنچه در انسان های معمولی بحث است مسئله ی خدا دوستی است. هر دوست داشتن تابع گرایشی است. انسان سه نوع گرایش دارد، عاطفی، نفسانی و انسی. گرایش فرزند و والدین عاطفی است. گرایش زن و شوهر در ابتدا نفسانی است و انسی که دوستی بین دوستان و رفقا است و این گرایشات نسبت به خدا معنا ندارد.

ایشان در ادامه بیان داشتند: برخی از دوستی ها در وجود ما هست بدون حس معشوق و فقط با تصویر های تخیلی. ما نسبت به خدا تصویری نداریم هرچه با وهم تشخیص دهیم خدا نیست و مخلوقی مثل ماست چون خدا حس هم نمی شود. وقتی انسان نسبت به حقیقتی نه حس دارد و نه تصور چگونه می تواند آن را دوست داشته باشد.

آیت الله علم الهدی افزودند: دوستی خدا از باورمندی خدا ایجاد می شود. اگر خدا را به عنوان مبداء سرنوشت و هستی و رزق پذیرفتیم ما مقید به پذیرش یک سلسله قیود می شویم. این محدودیت ها که برای باورمندی خدا در ما ایجاد می شود ما را در بستری قرار می دهد که هرچیزی خلاف آن جریان از نظر ما منفور است لذا گناه مورد نفرت ما است.

ایشان تصریح کردند: اگر این تقابل به حدی بالا گرفت که عنصر مخالف جریان عبودیت در صدد براندازی ارزش ها و حدودی بر آمد که چهارجوب جریانی عبودیت خدا است. این تقابل وقتی به جایی رسید که باید تمام هستی و جان خود را بدهد اینجا است که خدا دوستی و عشق به حق در آن تحقق پیدا می کند و منشاء این عشق به خدا وجود غیرت دینی است که برحسب باورمندی به خدا و قرار گرفتن در جریان عبودیت در انسان بوجود می آید.

آیت الله علم الهدی بیان داشتند: امام حسین(ع) فرمودند آیا نمی بینید به حق عمل نمی شود و از باطل پیشگیری نمی شود تا اینکه مومن نسبت به لقاء حق رقبت پیدا می کند. یک تعبیر این است که امام(ع) فرمودند در اینچنین جامعه ای انسان بمیرد بهتر است. اما اگر منظور سید الشهدا(ع) این بود چرا از مرگ تعبیر به لقاء حق می کند؟ فرمایش ایشان بیانگر این موضوع است که غیرت دینی مبداء تحقق دوستی خدا و عشق به حق است.
ایشان بیان داشتند: مشکل ما در تصویر کشیدن شهادت شهداء مان داریم این است که برای تحریک جنبه های عاطفی در شب شهادت و یا عملیات تصاویری از شهدا را نشان می دهند در حال نامه نوشتن به همسر یا دیدن عکس زن و فرزند. اگر اینگونه بود که اینها شب عملیات به زیر آتش گلوله نمی رفتند. متاسفانه تصویر ما در قالب های ادبی از شهداء کربلا همین تصاویر عاطفی است در حالیکه این ها به هیچ چیز جز خدا فکر نمی کردند. در خیمه ها فقط صدای زمزمه ای مانند زنبور عسل در حال نجوا و ذکر بودند. و این از مبداء غیرت دینی و باور مندی خدا بود.