فرائد الاصول

اثبات حجیت استصحاب

دریافت

بحث ما در تحلیل استدلال به صحیحه دوّم زراره بود برای اثبات استصحاب بود

احتمال اول را گفتیم

اما احتمال دوم این است که این شخص شک کند بر اینکه این نجاست به لباس اثبت کرده یا نه؟و بعد استصحاب بقاء طهارت کند و نماز را بخواند بعد از نماز که نجاست را دید ، آیا همان نجاست است که قبلا مشکوک بوده یا نه احتمال میدهد که این نجاست در همین نماز به لباس وارد شده است؟

امام فرمود یقین به طهارت را نقض نکن و نماز را اعاده کن(عدم وجوب اعاده میشود عدم نقض یقین به شک)

این احتمال خلاف ظاهر سوال سائل است چون طاهر سوال سائل این است که خون مشاهده شده پس از نماز، همان خونی است که قبل از نماز بوده و آن موقع نیافت، ولی الآن پیدا شده لذا هر یک از دو احتمال مبتلا به اشکالی است

برای رفع آن یا باید ظاهر کلام امام را گرفته و سوال را توجیه کنیم یا طاهر سوال را گرفته و کلام امام را توجیه کنیم

فراز دیگر ی در این روایت هست که  آخرین سوال زراره از امام(ع) است و آن اینکه اگر در وسط نماز نجاست را دید حکم چیست؟

امام می فرماید: اگر قبل از نماز  چنین احتمالی می داد هر کجای نماز که هست بایستد نجاست را برطرف کند و نماز را ادامه بدهد

این قسمت از حدیث هم برای استصحاب قابل استدلال است و ار کان استصحاب تام است

خلاصه: از این حدیث برای حجیت استصحاب میشود استدلال کرد

حدیث سوم زراره: در مورد شک در رکعات نماز است که حضرت میفرماید :«قام فاضاف الیها اخری ولا شیء علیه»  و سپس با هفت جمله تاکید فرموده است

روایت را دو جور میشود معنا کرد

یک معنای آن این است که ما باشیم و ظاهر روایت. ظاهر روایت به درد استصحاب میخورد ولی این معنا دارای ایرادات متعدده است

1-   این احتمال موافق اهل سنت است و مخالف با مسلک اهل البیت(ع) زیرا بر مبنای عامه در صورت شک باید بنا را بر اقل گذاشتو نماز را متصلا تکمیل کرد ولی بنا بر مسلک امامیه باید بنا را بر اکثر گذاشت و یک رکعت احتیاط ایستاده خواند( طبق این احتمال حدیث را باید بر تقیه حمل کنیم)

2-   این احتمال باظاهر فقره اول روایت( یرکع رکعتین بفاتحة الکتاب) یعنی نماز را تمام کند و و دو رکعت نماز را منفصلا به عنوان نماز احتیاط بخواند