عمامه گذاری طلاب، آفت طلبگی، عوامزدگی
عدهای به دنبال استفاده از روحانیت به نفع جریانهای سیاسی هستند
متأسفانه یکی از اقشاری که توسط گروهها و جریانها بهسرعت مصادره میشود، روحانیت است که از چهره و تابلو او استفاده کرده و او را استثمار میکنند؛ اینکه تعدادی ژست آزادیخواه به خود گرفتهاند و روحانی را اهل منطق و استدلال و آزادیخواه بخوانند در جهت مصادره وجهه روحانیت هستند. مشکل بزرگی که در عرصههای اجتماعی و سیاسی با آن روبرو هستیم این است که برخی از اهل علم ما در استخدام و مصادره جریانهای سیاسی قرارگرفتهاند، مسائل و موضوعاتی را برای خوشآمد جریان و خط قدرتیابی خود بیان کردهاند که این کار مقابله با ولایتپذیری امیرمؤمنان (ع) است.
عمامه گذاری طلاب، مدرسه ی امام باقر(ع)
با حضور آیت الله علم الهدی در مدرسه ی علمیه ی امام محمد باقر(ع) بیست نفر از طلاب مدرسه علمیه امام محمدباقر (ع) مشهد پیش از ظهر امروز به دست ایشان مفتخر به تلبس به لباس طلبگی شدند.
آیتالله علمالهدی بابیان اینکه خدا را شکر گزاریم که ما در بین تمام تبارها و نسلها این افتخار را داریم که در تبار وجود اقدس مولا قرارگرفتهایم، بیان داشتند: جمله «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ» بهعنوان شکر گزاری از خداست که ما میخوانیم. خداوند بعد از اینکه میفرماید: «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ»، آیه «وَمَن یَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»از سوره مائده را پس از آیه ولایت بیان میدارد.
حزبالله در تمام رویاروییها پیروز است
ایشان به بیان مفهوم این آیه پرداخت و عنوان داشتند: «یَتَوَلَّ» از باب تفعل است و شما توجه دارید که باب تفعل به معنای متابعه فعل است، یعنی کسانی که نسبت به خدا و پیغمبر ولایتپذیرند، تبار خدا هستند و در همه برخوردها و موضعگیریها پیروزی برای آنان است. خداوند وقتی میگوید «وَالَّذِینَ آمَنُواْ»، ولایت را به سه عنصر منحصر کرد، خداوند متعال، رسول اکرم (ص) و فرد خاصی که مؤلفههای اقامه نماز و ایتاء زکات در حال رکوع را دارا است؛ تنها کسی که طبق این آیه در حال رکوع اقدام به ایتاءزکات کرد، امیرمؤمنان (ع) بود و ولایت نیز منحصر به این سه مقام است.
آیت الله علم الهدی بابیان اینکه نکته حائز اهمیت در پایان آیه، عبارت «فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ» است، اظهار داشتند: نکته پایان آیه بیانگر این واقعیت است که علی رقم اینکه همه انسانها مخلوق و مرزوق پروردگار هستند و محور همه مردم ذات خداوند است، خداوند تبار و حزب خود را از قالب مردم جدا میکند. امروز حزبالله بهعنوان مفهوم اصطلاحی مطرح است اما در زمان نزول قرآن ما واژهای به نام حزبالله نداشتیم، علی رقم اینکه همه نسبت به خدا بندگی و عبودیت داشته باشند، تبار خداوند یک جریان خاص، ویژه و مشخص هستند که افرادی که از این جریان خارج هستند حزبالله نیستند.
ولایتپذیری واقعی باید در تبلور گاه بیرونی نمود داشته باشد
آیتالله علمالهدی با تأکید بر اینکه حزبالله، ولایتپذیر است، خاطرنشان کردند: تمام نکته و سخن در ولایتپذیری است؛ آیا ولایتپذیری به پذیرش ولایت خداوند، رسول (ص) و علی (ع) است؟ ولایتپذیری همچون همه مسائل دیگر موطنهای مختلف دارد، یک موطن وجدانی و قلبی و موطنی بیرونی دارد همانطور که ایمان نیز به این شکل است. موطن باطنی، باورمندی درون ذهن و فکر انسان است و موطن خارجی نیز باید در یک تبلور گاه خارج از فکر انسان نمود داشته باشد.
ایشان بابیان اینکه ولایتپذیری یک جنبه قلبی دارد که در وجود تمام انسانها وجود دارد، تصریح کردند: در خصوص امیرالمؤمنین (ع) میتوان گفت که هیچ انسانی نیست که محبت ایشان را در دل نداشته باشد حتی سرسختترین دشمنان مولا که معاویه است در دل از امیرمؤمنان (ع) کینه نداشت اما منافع خود را با افکار ایشان درخطر میدید. در افضلیت امیرمؤمنان (ع) هیچکس شک نداشت، موضوع اصلی در ولایتپذیری، تبلور گاه بیرونی ولایتپذیری است نه آنکه در مورد گرایش قلبی رخ دهد؛ درواقع، ولایتپذیری باید خود را در عمل فرد که تبلور گاه بیرونی اوست نشان دهد.
آیت الله علم الهدی بابیان اینکه آنچه در طلبهها در مسیر ولایتپذیری تبلور پیدا میکند با تمام مردم دنیا فرق میکند، اظهار داشتند: گاهی در یک انسان با ذکر یا علی، برگزاری یک جشن و امثال اینها ولایتپذیری تبلور پیدا میکند اما در خصوص یک طلبه اینچنین نیست؛ تبلور ولایتپذیری در زندگانی یک طلبه مربوط به خود اوست. همواره شاهد بودیم که افرادی طلبه شدهاند اما در مسیر تداوم طلبگی به دنبال جریانها و منافع زندگی خود رفتهاند، طلبه است اما کارمند، کاسب یا در یک مسیر قدرتطلبی قرارگرفته است؛ در این مسیر، ولایتپذیری امری دشوار و سنگین است.
آفت طلبگی، عوامزدگی اوست
آیتالله علمالهدی با اشاره به سخنی از شهید مطهری که گفت: « آسیب و آفت بزرگ در طلبگی، عوامزدگی یک روحانی است»، عنوان داشتند: در زندگی طلبگی ما، آفت بزرگ در مسیر ولایتپذیری، همرنگ شدن با دیگران و حفظ خواسته و تمنای قلبی دیگران است؛ یعنی حرکتهایی که با علم و آگاهی از موضوع، آن را پنهان کرده و خود را مطابق میل عوام برای خوشآمد آنان نشان میدهد. منظور از عوام، عناصر غیر روحانی است که میتواند انسانهای تحصیلکردهای باشد، ما امروز در عرصههای اجتماعی و سیاسی خود در عالم روحانیت با این مشکل روبرو هستیم که جریانهای سیاسی آنان را برای مصادره میکنند.
عدهای به دنبال استفاده از روحانیت به نفع جریانهای سیاسی هستند
ایشان در ادامه بیان داشتند: متأسفانه یکی از اقشاری که توسط گروهها و جریانها بهسرعت مصادره میشود، روحانیت است که از چهره و تابلو او استفاده کرده و او را استثمار میکنند؛ اینکه تعدادی ژست آزادیخواه به خود گرفتهاند و روحانی را اهل منطق و استدلال و آزادیخواه بخوانند در جهت مصادره وجهه روحانیت هستند. مشکل بزرگی که در عرصههای اجتماعی و سیاسی با آن روبرو هستیم این است که برخی از اهل علم ما در استخدام و مصادره جریانهای سیاسی قرارگرفتهاند، مسائل و موضوعاتی را برای خوشآمد جریان و خط قدرتیابی خود بیان کردهاند که این کار مقابله با ولایتپذیری امیرمؤمنان (ع) است.
آیت الله علم الهدی تأکید کردند: ولایتپذیری این است که هیچکس، هیچچیز، هیچ مقام و هیچ قدرتی جز خوشنودی و رضایت مولا چشم انسان را پر نکند همانطور که در زیارت جامعه کبیره میخوانیم «وَ تَوَلَّیْتُ آخِرَکُمْ بِمَا تَوَلَّیْتُ بِهِ أَوَّلَکُمْ»، «من به همان میزانی که ولایتپذیر فرد اول شما هستم، به همان اندازه ولایتپذیر فرد آخر شما هستم»؛ فرد اول امیرمؤمنان (ع) و فرد آخر وجود اقدس امام زمان (ع) است.
ایشان ولایتپذیری نسبت به امام زمان (ع) را هدف قرار دادن رضایت و خوشنودی ایشان دانست و عنوان کردند: این ولایتپذیری یعنی آنجایی که وظیفه ما ایجاب میکند در خط خدمت به دین و دفاع از ارزشهای دین با همه قدرت ایستادگی کنیم، حتی اگر تمام مردم دنیا در مقابل شما قرار بگیرند.
طلبه باید کاری را انجام دهد که مورد رضایت امام زمان (ع) است
آیتالله علمالهدی به عمر بیش از 50 ساله طلبگی خود اشاره و تأکید کردند: یک طلبه هرچه در عالم آخوندی خود تلاش کند شاید بهاندازه یک شاگرد مغازهدار دارایی نداشته باشد اما چیزی که در یک طلبه حائز اهمیت بوده این است که تصورات رؤیا پردازانه برای آینده نداشته باشد؛ ما در عرصه طلبگی یک نوکر هستیم و ارباب ما نیز مولا (ع) است؛ ما باید در عرصه طلبگی خود تنها کاری را انجام دهیم که مورد رضایت مولا باشد.
وی در پایان خطاب به طلاب جوان این مدرسه تأکید کردند: اگر تنها هدف شما در فعالیتهای خود رضایتمندی امام زمان (ع) باشد، نشاط و شادابی که در وجود شما ایجاد میشود با هیچچیز قابلمقایسه نیست