تفسیر سوره ی "کوثر"
انسان با دل به خدا می رسد
بینش عقلی همان دید فکری است که بر اثر تفکر و تامل ایجاد می شود و این دید به خدا نمی رسد انسان با دل به خدا می رسد و رابطه با خدا رابطه ی دلی است.
تفسیر سوره ی کوثر، مهدیه ی مشهد
آیت الله علم الهدی در ادامه ی تفسیر قرآن کریم در چهار شنبه شب ها در مهدیه مشهد به تفسیر سوره ی کوثر پرداخته و بیان داشتند: بعد از سوره ی توحید شاید دومین سوره از نظر عظمت با وجود کوچکی آن سوره ی کوثر است که اگر بخواهیم تفسیر کلمات آن را انجام دهیم مدت زیادی به طول خواهد انجامید.
ایشان افزودند: اولین موضوع تبیین ساختار سوره و رابطه ی سوره با سوره ی قبل، شان نزول و خاصیت سوره است. بحث ساختار سوره نشان می دهد سوره مخصوص رسول الله(ص) است. سه مطلب در این سوره است، مطلب اول شکست دشمنان پیغمبر(ص) است عده ای این سوره را مکی و عده ای آن را مدنی دانستند اما علامه طباطبایی میگویند این سوره دو بار یعنی هم در مکه و هم مدینه بر پیامبر(ص) نازل شده است.
آیت الله علم الهدی تصریح کردند: اصل سوره بر این است نهایت عداوت و دشمنی با پیامبر(ص) شکست است. این مربوط به دوران پیامبر(ص) نیست بلکه یک اصل کلی برای تمام دوران ها است. لازمه ی این شکست پیشرفت پیغمبر(ص) و همه ی جریانات وابسته ی به ایشان است.
ایشان بیان داشتند: نکته ی مهم در اینجا عطیه ی خداوند به پیغمبر(ص) است. هیچ جریانی در قدرت بخشی و اثر بخشی و داشتن های پیغمبر(ص) جز خدا اثر ندارد. نکته ی دوم وظایف رسول الله(ص) نسبت به آنچه خداوند به ایشان داده است. خداوند در مقابل داده ها به هر فرد برایش وظیفه و تکلیف معین می کند.
آیت الله علم الهدی افزودند: اینجا وظیفه پیغمبر(ص) به دو شکل است ابتدا عبودیت خدا که باید به شایسته ترین شکل باشد. این که در تشهد نماز شهادت می دهیم پیامبر(ص) عبد خدا است، این گواه بر این موضوع است. عبودیت پیغمبر(ص) متناسب با ربوبیت خدا است. غیر رسول الله (ص) همه در صراط بندگی خدا هستند و البته علی(ع) و ائمه همه نفس پیغمبر(ص) هستند.
ایشان در ادامه بیان داشتند: دومین وظیفه مسئولیت در برابر خلق است. این "والنهر" یعنی تا جایی که پیغمبر(ص) تا مرز قربانی شدن پیش برود در برابر خلق مسئول است و نکته ی سوم نابودی دشمن پیامبر(ص) است. سلوک در راه حق سه مرتبه دارد، رتبه ی اول سالکان در راه حق روح و دلشان مستغرق در نور جلال حقند. جلال خدا آنچه مربوط به قدرت و عظمت و کبریایی خدا است.
آیت الله علم الهدی افزودند: بینش عقلی همان دید فکری است که بر اثر تفکر و تامل ایجاد می شود و این دید به خدا نمی رسد انسان با دل به خدا می رسد و رابطه رابطه ی دلی است. بعدی هم جز عبادت خدا کاری را نمی کنند. رتبه ی سوم هم از همه چیز و لذات و شهوات و نفس برای خدا گذشتن و قربانی کردن نفس است. رابطه ی این سوره با سوره ی قبل اثبات 4 نقطه ی ضد بی دین است که در پیامبر(ص) بیان شده است.