سوره های مکی قرآن بر معاد باوری تاکید دارد

سوره های مکی قرآن بر معاد باوری تاکید دارد و نباید از این موضوع غفلت کرد. عده‌ای دین را هدف در چارچوب آخرت و مشکل‌گشایی می‌دانند و البته ممکن بود به این موضوع هم در جامعه اعراب هم وفق کند.

ادامه ی تفسیر سوره ی قریش، مهدیه ی مشهد

آیت الله علم الهدی در ادامه ی تفسیر سوره ی قریش در ماه مبارک رمضان بیان داشتند: ذات پرودگار هر فعلی را انجام می‌دهد فعل و رفتارش چند منظوره است و بر همین اساس افعال الهی افعالی که انسان‌ها انجام می‌دهند متفاوت است. پروردگار در سوره مبارکه قریش نتایج نزول عذاب بر ابرهه و قومش را تجمع تمرکز بر سرزمین حرم معرفی می کند و نتیجه این تجمعات همان سفرهای تابستانه و زمستانه است. 

ایشان  با اشاره به اینکه این سوره در مکه نازل شده است تصریح کردند: در سوره های مکی بر معاد باوری تاکید شده است و نباید از این موضوع غفلت کرد. عده‌ای دین را هدف در چارچوب آخرت و مشکل‌گشایی می‌دانند و البته ممکن بود به این موضوع هم در جامعه اعراب هم وفق کند.

آیت الله علم الهدی بیان داشتند: سرزمین عربستان به سه قسمت تقسیم می‌شد جنوب آن یمن قرار گرفته بود، شمال آن را منطقه نجم و قسمت مرکزی و سنگستانی آن راحجاز و یا ارض‌التهامه قرار گرفته بود  و همچنین می‌توان یادآور شد که زندگی قبایل عرب در قسمت مرکزی بسیارزندگی غیرانسانی بود چرا که زندگی آنها و معاش‌شان در جنگ و غارتگری به سر می‌برد.

 ایشان خاطرنشان کردند: یکی از جهاتی که دخترکشی در این قبایل رواج پیدا کرد به طور قطع بوی جنگاوری و غارتگری بود و البته باید یادآور شد که به مرور زمان مسئله دخترکشی به عنوان یک اصل غیرتی مطرح شد و اینکه اگر کسی دختر خود را زنده به گور می‌کرد به عنوان یک غیرتمند شناخته می‌شد.

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه اهالی مکه به صورت قبیله‌ای زندگی می‌کردند، بیان کردند: این روند زندگی به مرور زمان تا زمان جناب هاشم ملقب به سیدالعرب تغییر کرد، این فرد بزرگ تجارت قریش را رفته رفته بنیانگذاری کرد و در این میان وی بر این عقیده بود که با به وجود آمدن تجارت امنیت بیشتر ی در منطقه عربستان حاکم می‌شود.

 ایشان تصریح کردند: قرآن مردم را به فعالیت‌های اقتصادی وادار می‌کند به طور قطع می‌توان یادآور شد که فعالیت اقتصادی در آن زمان به شکل قتل و تجاوز و غارتگری بوده و یا به شکل اصلی خود که همان تجارت است شکل گرفته انجام می‌شده است. اجناسی که قبایل قریش به تجارت آنها می‌پرداختند شامل پوست دامهای پرورش داده خود آنها بود و همچنین در بعضی از مواقع مغزهای خوراکی بود که آنها را به یمن تجارت می‌کردند و بعد از یمن مشغول به تجارت ادویه‌جات به سمت شام می‌شد و همچنین در ادامه از شام پارچه و غلات به سمت مکه و قبایل خود بازمی‌گرداندند.

آیت‌الله علم‌الهدی افزودند: زمانی که کاروان از مکه شروع به تجارت خود می‌کرد به اتفاق تمام قبایل قریش این حرکت صورت می‌گرفت ولی ممکن بود در این میان رئیس کاروان در هر نوبت یکی از روسای قبال قریش باشد. جریان ابرهه تجارت قوم قریش را رونق داد و این به شکلی بود که مردم یمن به اهالی مکه علاقه خود را به مرور زمان نشان می‌دادند چرا که به خاطر آنها بود که خداوند متعال بر ابرهه عذاب نازل کرد.

ایشان بیان داشتند:‌هماهنگی که آنها در سفر تابستانی و زمستانی خود داشتند باعث انباشت ثروت در قبایل قریش می‌شد و این انباشت ثروت درست قبل از دوران پیامبر اکرم(ص) ظهور پیدا کرد. خداوند متعال به عنوان یک سرمایه برکت و یک فعالیت اقتصادی مسئله تجارت قریش را در قرآن مطرح کرده است.

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه ممکن است در معانی کلمات برای برخی شبهه‌ای ایجاد شود با شفاف‌سازی کلمه ایلاف در آیه اول و آیه دوم سوره قریش، اینگونه عنوان کردند: معنای کلمه ایلاف د ر آیه اول با معنای کلمه ایلاف در آیه دوم متفاوت است، ایلاف اول تشکیل جامعه قریش در مکه را یادآور می‌شود که نتیجتا براثر عذاب ابرهه و تشکیل قبایل قریش شکل گرفت.

ایشان افزودند: ایلاف دوم که در آیه دوم آمده است به معنای الفت و انس گرفتن کاروان قریش در سفرهای تابستانی و زمستانی خود بودهاست که این سفرها با حضور 25 قبیله شکل می‌گرفته است. تا قبل از بعثت پیامبر اکرم(ص) قبایل قریش سفرهای تجارتی به مکان‌های مختلف منطقه داشتند ولی بعد از نهضت پیامبر مکرم اسلام(ص) مردم دیگر نقاط جهان و یا منطقه به سمت مکه می‌آمدند تا از صنایع و منابع تولیدی این قبایل بهره ببرند.