ایمان جامع و کامل انسان را از خسارت در می آورد

ایمان یک حقیقتی است که در همه ی انسانها یکسان نیست. درخصوص ایمان اگر بنا شد ایمان ابزاری باشد که انسان را از خسارت در بیاورد هر نقصی در ایمان سبب خسارت می شود و ایمان جامع و کامل انسان را از خسارت در می آورد. ایمان با یک سری مسائل قوی می شود اما آنچه در ایمان مهم است جامعیت و کمال ایمان است. نمی شود به یک سری مسائل ایمان داشت اما باقی مسائل را قبول نداشت.

ادامه ی تفسیر سوره ی عصر، مهدیه مشهد

آیت الله علم الهدی در ادامه تفسیر چهار شنبه شب ها به ادامه ی تفسیر سوره ی عصر پرداخته و افزودند: بحث  تفسیر ما به آخرین آیه ی این سوره رسید، در اینجا قله ی کلام این سوره تبیین واقعیت یک جهان بینی انسانی و انسان شناسی اسلامی است و اینکه انسان در بستر مجموعه ی داشتن ها و نداشتنهای خود موجودی زیان کار است.

دریافت

ایشان در ادامه تصریح کردند:در جریان قطعی انسانیت، انسان استعداد اندیشه و خلاقیت در امور و ایجاد تحول در اجسام دارد اما این قدرت ها همه در طول شهواتی است، که در او وجود دارد و اگر همه ی اینها در اختیار هوس و شهوت قرار گیرد نتیجه اش فساد است. استثناء این آیه و این جریان کسانی هستند که این توانمندی های خود را به جای استفاده در شهوات آن را در ایمان تقوا و عمل صالح هزینه می کنند.

آیت الله علم الهدی بیان داشتند: آنچه اصل است اینکه " ان الانسان لفی خسر"آن تباری  که از ابتدا به دنبال عرایز و شهوات و تسلیم این ها و زندگی روز مره است. و استثناء در اینجا " ان الذین آمنو و عملوا الصالحات " است. بحث ما هم این است که ما تا زمانی که در این جریان استثنایی قرار نگیریم سعادتمند نیستیم و عاقبت نداریم.

ایشان افزودند: توجه به این نکته مهم است که اگر ما بخواهیم همیشه مثل همه باشیم و بگوییم همه اینگونه اند و همان عمل و رفتاری که همه انجام میدهند انجام دهیم این شگل زندگی که تسلیم جریان انسانی باشیم ذلت است  بدبختی و افتادن در مسیر هلاکت ابدیت زندگی.

آیت الله علم الهدی تصریح کردند:باید این تفکر در ما خصوصا جوانان ما ایجاد شود که ما باید استثنائی شویم و این زندگی استثنائی همان" الا الذین آمنوا..." است و تا این فکر در ما ایجاد نشود ما درست نمی شویم. تمام سخن و نمام زندگی و سعادت بشر در همین "ال" در " الا الذین آمنوا..." است و اینکه تا استثنائی نشویم در مسیر درست نیستیم.

ایشان بیان داشتند: این استثناء شدن مبارزه و سختی دارد و مجاهده می خواهد و به این سادگی حاصل نمی شود. اینجا دو بحث وجود دارد اول شناخت افراد مستثنی و دوم علت استثناء شدن چیست؟ این نکته برای ما مهم است که این دو چیز را در این آیه بدانیم. در اینجا بحثی وجود دراد که این استثناء از چیست؟ این استثناء آیا از " ان الانسان لفی خسر" است یا خود انسان؟

آیت الله علم الهدی افزودند:در ترجمه این سوره گاهی این اشتباه صورت می گیرد که استثناء از " ان الانسان لفی خسر" است در صورتی که اینجا منظور " انسان" است و از انسان مستثنی شده اند. از انسانی که توده ای است از امکانات و استعداد های بالا در بستری از غرایز و از این انسان که در خسارت و زیان کاری است عده ای با ایمان و عمل صالح مستثنی شده اند.

ایشان تصریح کردند: ایمان یک حقیقتی است که در همه ی انسانها یکسان نیست. درخصوص ایمان اگر بنا شد ایمان ابزاری باشد که انسان را از خسارت در بیاورد هر نقصی در ایمان سبب خسارت می شود و ایمان کامل انسان را از خسارت در می آورد. ایمان با یک سری مسائل قوی می شود اما آنچه در ایمان مهم است جامعیت و کمال ایمان است. نمی شود به یک سری مسائل ایمان داشت اما باقی مسائل را قبول نداشت.