تفسیر آیه چهارم سوره قدر
ماه رمضان ماه زندگی و حیاة است.
انسانی که به دنبال معیشت و رفاه و مسکنش هست. زندگی اش یک زندگی حیوانی است. اما آنجا که انسان ، انسان زنده است برای ابدی شدن ، ماه رمضان است
در تفسیر آیه ی " تنزل الملائکة و الروح فیها باذن ربهم من کل امر" ، مهدیه ی مشهد - اول رمضان 1434
آیت الله علم الهدی در جلسه تفسیر سوره قدر که هر روز ظهر در ماه مبارک رمضان بعد از نماز ظهر و عصر برگزار می شود . ضمن تبریک حلول ماه مبارک رمضان تاکید کرد این ماه ماه زنده بودن است. چون در دیگر ایام سال زندگی ما بیشتر حیوانی است. تهیه غذا و مسکن و معیشت و رفاه ابعاد حیوانی زندگی است در حالیکه در این ماه ما بیشتر به ابعاد روحانی و ابدی و اخروی زندگی مان توجه می کنیم.
ایشان اظهار داشت این ماه ، ماه مهمانی خدا ست . و خدای متعال توسط پیامبر خود مارا به مهمانی خود دعوت نموده است. و بالاترین پذیرایی خدا در این ماه این است که خدا با ما حرف بزند. از این رو با فضیلت ترین کار در این ماه قرآن خواندن است. حرف قرآن را بخوانیم و حرف قرآن را بفهمیم.
برای همین در این ساعات میانه ی روز که ساعت استراحت و غذا خوردن است ما می آییم و اینجا هم حرف خدا را گوش می دهیم و هم حرف خدا را با هم بفهمیم. به همین منظور ما ادامه ی تفسیر چهارشنبه شب های طول سال را در ماه رمضان هر روز ظهر ادامه می دهیم.
ایشان در ادامه در تفسیر " روح" در این آیه مجموعا ده معنای ذکر شده توسط مفسرین قرآن بیان شده را نقل و تحلیل می کند و اعلام می دارد
روح آن موجودی است آن رحمت خاص الهی را شب قدر می آورد و امام باید باشد که از وجود روح استفاده کنیم.