پیامبر اکرم(ص) از روز اولی که به پیامبری مبعوث شدند، علاوه بر این که اسلام وضعیت زندگی اصحاب را متحول کرد و آن ها را از سختی های زندگی مادی نجات داد، به آن ها جایگاه اجتماعی بخشید و آن ها به عنوان یک قدرت در برابر امپراطوری های دنیا مطرح شدند. این در حالی بود که پیامبر به کسی وعده تحول در زندگی اقتصادی و سیاسی نداده بود و تنها از آخرت و اجر در درگاه الهی و تأمین سعادت مردم را دعوت به اسلام می کرد لذا اصحاب از ابتدا به دنبال سعادت بودند.

به گزارش alamolhoda.com، آیت الله علم الهدی ظهر یکشنبه؛ ششم خرداد ماه در نهمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر روزانه قرآن کریم که هر روز ماه مبارک رمضان در محل مهدیه مشهد مقدس برگزار می شود، به بیان نکات تفسیری آیات پنجم و ششم سوره مبارکه فتح پرداخت.
آیت الله علم الهدی با اشاره به شأن نزول این آیات، اظهار کرد: وقتی نخستین آیه از سوره مبارکه فتح بر پیامبر(ص) نازل شد، ایشان مسرور شدند و فرمودند «نزول این آیه به اندازه ای برای من مسرت بخش بود که گویی تمام دنیا را به من داده باشند» سپس اصحاب پرسیدند «ای رسول خدا ما چگونه مسرور شویم؟» در پاسخ به این سؤال اصحاب، آیه پنجم سوره نازل شد که خدای متعال به مؤمنین و مؤمنات وعده بهشت داد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی افزود: پیامبر اکرم(ص) از روز اولی که به پیامبری مبعوث شدند، علاوه بر این که اسلام وضعیت زندگی اصحاب را متحول کرد و آن ها را از سختی های زندگی مادی نجات داد، به آن ها جایگاه اجتماعی بخشید و آن ها به عنوان یک قدرت در برابر امپراطوری های دنیا مطرح شدند. این در حالی بود که پیامبر به کسی وعده تحول در زندگی اقتصادی و سیاسی نداده بود و تنها از آخرت و اجر در درگاه الهی و تأمین سعادت مردم را دعوت به اسلام می کرد لذا اصحاب از ابتدا به دنبال سعادت بودند.
وی خاطرنشان کرد: مسلمانان از همان ابتدا در مجاهدت ها و در سایر فعالیت ها به دنیال سعادت اخروی بودند و لذا وقتی در جنگ بدر پیامبر لشکر 313 نفره را به سوی لشکر پر شمار دشمن راهنمایی می کردند، فرمودند «هریک از مسلمانان در این جنگ کشته شود، به بهشت می رود»؛ به گونه ای که یکی از مسلمانان خرمایی که مشغول خوردن آن بود را ناتمام گذاشت و به لشکر دشمن زد و گفت «چرا وقت خود را به خوردن خرما بگذرانم؛ در حالی که رسیدن به بهشت تا این اندازه آسان است؟» این اتفاق باعث ترس در دشمنان شد.
آیت الله علم الهدی افزود: مقصود از «مؤمنان» در آیه پنجم، کسانی است که بر اساس اراده پیامبر(ص) در جریان صلح حدیبیه حضور پیدا کردند. دسته بندی ها در جامعه به دو گونه است؛ گاهی به صورت حزبی و تشکیلاتی است و گاهی به صورت طبیعی. آن چه یک مسلمان در مقام تکالیف اجتماعی باید مد نظر قرار دهد، این است که به صورت طبیعی و با اراده خود راه ایمان را برگزیند.
امام جمعه مشهد مقدس تأکید کرد: گاهی تحلیل ها و اظهار نظرها ناخواسته ما را به یک حزب و گروه متصل می کند. در صدر اسلام نیز دسته بندی میان مؤمنان، مشرکان و منافقان به همین شکل بود؛ یعنی نوع تصمیم گیری ها و نظریه پردازی هایی که نسبت به جریان مسلمانان وجود داشت، این تقسیم بندی را رقم می زد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با بیان این که منافقان در مقام تحلیل دستورات پیامبر(ص) برآمده بودند و در آن تشکیک ایجاد می کردند، تصریح کرد: وقتی پیامبر(ص) در شرایط دشمنی مسلمانان با مشرکان مکه، مسلمانان را نسبت به برگزاری حج عمره دعوت کردند، منافقان این کار را عاقلانه ندانستند اما مؤمنان بر مبنای ایمانی که به پیامبر(ص) داشتند، به ایشان تأسی کردند.
وی افزود: منشأ تحلیل منافقان، این بود که آن ها پیامبر(ص) را به عنوان وجود مقدسی که در رابطه با پروردگار است، باور نداشتند و اعتقاد آن ها قوی نبود.
آیت الله علم الهدی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: علت اشاره خداوند به «بهشتی شدن مؤمنان» در این آیه شریفه، توسط مفسران به مسائل مختلفی تفسیر شده است؛ برخی علت آن را نزول سکینه بر دل مؤمنان قلمداد کرده اند؛ برخی دیگر تقویت ایمان مؤمنان در نتیجه نزول سکینه الهی را علت بهشتی شدن آن ها دانسته اند؛ برخی دیگر نیز می گویند چون خداوند علیم و حکیم است، علم و حکمت او اقتضا می کند که مؤمن سعادت اخروی داشته باشد.

دریافت