ادامه تفسیر سوره ی"عادیات" سه آیه آخر
معاد ناباوری و اینکه انسان خدا را بالا سر نبیند ریشه تمام انحرافات و مفاسد است
اینکه انسان تمام هستی را در همین دنیا ببیند طبیعی است دچار خلاف و انحراف می شود.عامل دوم هم زمانیکه انسان فکر کند هیچ کسی بالا سر او نیست و کنترل اعمال او توسط کسی صورت نمی گیرد هر کاری از دستش بر بیاید انجام می دهد.
ادامه تفسیر سوره ی عادیات، مهدیه مشهد
آیت الله علم الهدی درادامه تفسیر سوره ی "عادیات" به تفسیر سه آیه ی آخر این سوره پرداخته و افزودند: در این سوره خداوند قسم هایی را یاد می کند و همه دلالت بر ناسپاسی انسان دارد که علت این ناسپاسی را ماده دوستی و ماده پرستی بیان میکند. سبب این گرایش در سه آیه آخر معائ ناباوری و دوم غفلت از اعمال و مافی الضمیرش است.
ایشان در ادامه بیان کردند: در اینجا خداوند میپرسد "آیا این انسان نمیداند روزی از قبر بیرون می آید و برانگیخته می شود و خداوند آگاه به ما فی الضمیر اوست" پس این نشان میدهد علت ماده دوستی انسان همین معاد ناباوری و مطلع ندانستن خدا از اعمال است.
آیت الله سید احمد علم الهدی در تذکری به حاضرین بیان داشتند: معاد ناباوری و اینکه خدا را بالا سر نبیند دو عامل و ریشه تمام انحرافات و مفاسد و اعمال انسان است. اینکه انسان تمام هستی را در همین دنیا ببیند طبیعی است دچار خلاف و انحراف می شود.عامل دوم هم زمانیکه انسان فکر کند هیچ کسی بالا سر او نیست و کنترل اعمال او توسط کسی صورت نمی گیرد هر کاری از دستش بر بیاید انجام می دهد.
ایشان در پایان سخنان خود افزودند: نقطه ی مقابل این دو عامل هم هست، اول اینکه هستی را جای دیگری ببیند وزندگی ابدی را در ادامه ی این زندگی ببیند و باور داشته باشد که زندگی ابدی و معاد و نظارت هست و دیگر امکان ندارد در مسیر انحراف و فساد بیفتد.