فرائد الاصول ، باب شکیات

درس حوزه، حرم مطهر رضوی

تنبیه اول : محل کلام در مورد احتمال وجوب نفسی مستقل است . اگر وجوب شرط یا جز برای واجب دیگری باشد واین وجوب داخل است در شک مکلف به واز بحث ما خارج است .

تنبیه دوم : اخباریین و اصولیین با لاتفاق در شبهه وجوبیه قائل به اصالة البرائه شده اند . درست است کسی قائل به احتیاط در شبهه وجوبیه نشده ولی احتیاط رجحان دارد
سوال : حال که احتیاط رجحان دارد می توانیم بگوییم احتیاط در شبهه وجوبیه مستحب است یا خیر ؟ اگرکسی احتیاط واجب را ترک کند عقاب دارد واگر در جایی احتیاط لازم نبود ولی احتیاط کرد ثواب دارد  چرا که عمل به احتیاط عمل به تکلیف است وقطع به موافقت خواسته مولی دارد لذا قطع به موافقت اولی است از عدم به موافقت
آیا احتیاط در عبادات در فرض دوران امر بین وجوب و غیر استحباب جریان دارد یا خیر ؟ دو قول مطرح است 1- عدم جریان عبادت شرطش قصد قربت است 2- جریان احتیاط در شبهه وجوبیه در عبادات