امام(ره) دو خاصیت داشت که در آن ها کم نظیر بود؛ اولا عبد صالح خدا بود و باور داشت که قدرت خدا بر همه چیز مسلط است، ثانیا به مردم اطمینان داشت

به گزارش Alamolhoda.com،آیت الله علم الهدی شامگاه چهارشنبه در ادامه درس خارج فقه حکومتی خود که با محوریت موضوعی «مهدویت» در محل مهدیه مشهد برگزار می شود، به بیان نکات تفسیری آیه 20 سوره مبارکه مائده پرداخت.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با بیان این که بر حسب نص معصوم(ع) جمله ای در این آیه وجود دارد که اشاره به حکومت جهانی اسلامی متعلق به اهل بیت(ع) کرده است»، اظهار کرد: حضرت موسی(ع) آینده بنی اسراییل را تصویر کرد و گفت «رشد و توسعه و عزتی که در زندگانی شما به عنوان نعمت خدا وجود دارد، هم معنویت مربوط به قرب تان به درگاه خداست و هم قدرت و حکومت در کره زمین است.»

انجام رسالت در کنار قدرت تحقق پیدا می کند

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کرد: خداوند ملک و سلطنت را به عنوان نعمت در ردیف نبوت قرار داده است، تصویر ما از نبوت، رسالت الهی و وابستگی به خدا و قرب به درگاه اوست. پس جریان و تباری که در آن نبوت وجود دارد، پیام آوران خدا در عرصه برنامه ریزی زندگانی بشر هستند، چگونه ذات مقدس پروردگار نبوت الهی را با ملک و سلطنت قرار داده و هر دو را نعمت خدا معرفی می کند؟ در حالی که سلطه معمولا با خون ریزی، سفاکی و زندگانی پر طمطراق مادی همراه است.

امام جمعه مشهد مقدس در پاسخ به این سؤال اظهار کرد: برداشت ما که «ملک و سلطنت جریانی متلازم با سفاکی و خونریزی است» متکی بر یک آموزه آسمانی و الهی نیست، بلکه بر حسب تجربیات زندگی ماست و تجربه ما از این مفهوم، تجربه ستمشاهی بوده و «شاه» و «ستم» را کلماتی مترادف هم تداعی کرده چرا که هرجا شاه بوده، جنایت و خیانت به انسان ها در راه نفسانیات قدرتمندان وجود داشته است.

وی در تبیین علت قرار گرفتن این دو مفهوم به عنوان نعمات بنی اسراییل، افزود: انبیا بدون قدرت و ابزار اجرایی حدود الهی نمی توانند در مسأله انسان سازی و تربیت بشر نقش ایفا کنند. در کنار رسالت آسمانی باید قدرت و نیرو وجود داشته باشد. پس «ملک» در این آیه نماد «قدرت» است؛ نه لذت و شهوترانی و سلطه نامشروع.

موعظه علما در زمان حکومت طاغوت، اثرگذار نبود

آیت الله علم الهدی با تأکید بر لزوم وجود هماهنگی میان انجام رسالت الهی و در اختیار داشتن قدرت، فقدان این مسأله در دوران طاغوت را مورد بررسی قرار داد و گفت: در نظام ستمشاهی همین منبرها، محافل، حسینیه ها و مساجد وجود داشت و به مردم می گفتیم «فعل حرام انجام ندهید» اما وقتی از درب این مسجد و حسینیه بیرون می رفتیم، تمام در و دیوار کشور مظهر فسق و فجور و کفر و ناپاکی بود. فقط یک تابلو سینما با منظره فحشایی که نمایش می داد، مظهر تمام بی بندوباری ها، جنایت ها و فسادها بود. پس اگر قدرت در راستای رسالت نباشد، به صرف نصیحت و موعظه رسالت محقق نمی شود.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی یادآور شد: پیامبر اکرم(ص) 13 سال در مکه بودند و در این مدت مردم را انذار می کردند اما به جز جوانان فقیر کس دیگری سراغ ایشان نمی آمد و علاوه بر این، با پیامبر(ص) می جنگیدند تا ایشان حرف شان را هم نزنند، اما در فاصله 10 سال که پیامبر اکرم(ص) در مدینه 80 غزوه انجام دادند، تمام عربستان در قلمرو قدرت اسلام درآمد. پس قدرت در کنار رسالت لازم است.

پیش از انقلاب، دعوت مردم به اسلام مجازات داشت

وی خاطرنشان کرد: از روز اول شروع نهضت امام(ره) تا پیروزی انقلاب اسلامی 15 سال طول کشید و در این مدت نه تنها حرف های ما عملی نمی شد بلکه با این حرف ها می جنگیدند و نتیجه آن زندان ها و شکنجه هایی بود که برای مبارزه با همین حرف ها در نظر می گرفتند.

آیت الله علم الهدی در ادامه به بیان خاطره ای از دوران مبارزه علیه رژیم طاغوت پرداخت و گفت: بنده سال 48 در بیرجند منبر می رفتم و رژیم طاغوت صبح روز تاسوعا ما را دستگیر کردند. مردم بیرجند هم که مردمی متدین، انقلابی و وفادار بودند، هیأت عزاداری را به سوی فرمانداری آوردند و در اعتراض به این اقدام رژیم، متحصن شدند. آن ها مجبور شدند شورای تأمین تشکیل دهند و ما را آزاد کنند. این اتفاق زمانی افتاد که هنوز انقلاب اوج نگرفته بود.

خدا باوری و مردم باوری رمز موفقیت نهضت امام راحل بود

عضو مجلس خبرگان رهبری در پاسخ به این پرسش که «چرا سایر علما و مراجع نتوانستند انقلاب کنند اما امام موفق شدند؟»، اظهار کرد: تفکر همه علما با فکر امام یکی بود و انقلاب ایشان عصاره آرزو و فکر بیش از هزار سال عمر روحانیت بود اما امام(ره) دو خاصیت داشتند که در آن ها کم نظیر بودند. اولا ایشان عبد صالح خدا بودند و باور داشت که قدرت خدا بر همه چیز مسلط است؛ ثانیا امام(ره) به مردم اطمینان داشت. امام(ره) می دانستند که این مردم هیچ چیز را به اندازه دین شان و اهل بیت پیامبرشان دوست ندارند.

مسؤولان نظام اسلامی باید ارزش خدمت خالصانه را بدانند

آیت الله علم الهدی تأکید کرد: مردم می دانستند که اگر قدرت در کنار دین قرار گیرد، دین اجرا شدنی است اما در غیر این صورت اجرا نمی شود، این واقعیت را امام(ره) و مردم تشخیص دادند. «رسالت» و «قدرت» دو نعمت خدا هستند و عزیزانی که در این نظام مسؤولیت دارند باید بدانند چقدر ارزش و اهمیت دارند. خدمت خالصانه در این نظام قیمتی دارد که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.

مراد اصلی از تعبیر «ملوک»، ائمه اطهار(ع) هستند

وی افزود: خداوند در این آیه می فرماید «همه شما ملوک هستید» در حالی که همه بنی اسراییل ملوک نبودند، مفسرین روی این مسأله خیلی فکر کرده اند و اهل سنت در کتاب «دُرّ المنثور» روایتی را نقل می کنند که پیامبر(ص) فرمودند «بنی اسراییل آن قدر مصیبت دیده بودند که رسم شده بود هر کدام از آن ها کنیزی داشت، به او ملک می گفتند.»

امام جمعه مشهد مقدس گفت: بر اساس این روایت که موثق نیست، خداوند به هر کدام از افراد بنی اسراییل که خانه و کنیزی داده بود، آن فرد ملک محسوب می شد، اما چنانچه همین را مقصود بگیریم، باز هم همه بنی اسراییل این ویژگی را نداشتند.

آیت الله علم الهدی به تفسیر علامه طباطبایی(ره) در کتاب المیزان نیز اشاره و اظهار کرد: این که خدا می فرماید «جعلکم ملوکا» شاید مخاطب خداوند تبار خاصی از بنی اسراییل باشند چرا که خداوند مخاطب موسی را به عنوان «قوم موسی» بیان کرده و به عنوان «بنی اسراییل» تصریح نفرموده است. این نکته، استظهار است و آن چه برای ما می تواند مورد استدلال واقع شود، تفسیر معصوم(ع) است.

وی به تبیین مقصود حقیقی قرآن کریم از واژه «ملوک» پرداخت و افزود: روایت مستندی از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند «مقصود موسی(ع) از وازه انبیاء این بوده که در میان شما ذریه اسماعیل(ع) هستند و مقصود ایشان از واژه ملوک، تبار خاصی هستند که ائمه(ع) باشند.» راوی از حضرت پرسید «شما که ملک ندارید؛ چه سلطنتی به شما عطا شده است؟» حضرت فرمودند «دو پادشاهی؛ یکی ملک بهشت و دیگری ملک برگشت به طرف ما.»

آیت الله علم الهدی در پایان خاطرنشان کرد: این «ملک برگشت» که توسط امام صادق(ع) بیان شد، در یک معنا به بازگشت حکومت به ائمه(ع) تعبیر می شود و در معنای دیگر به مسأله «رجعت.» علمایی که درباره رجعت سخن گفته اند این روایت را از جمله ادله رجعت بیان کرده اند. رجعت، تداوم حکومت جهانی امام زمان(عج) است که قدرت به ائمه(ع) باز میگردد و آن ها حاکمان زمین خواهند شد.