خطبه اول ـ وقتی انسان خدابین شد، اگر هدف و آرمان او نامناسب است، پروردگار با تصرف در فکر او، آرمانش را اصلاح می‌کند و اگر این آرمان و آرزو بسیار صحیح و به‌جاست، خداوند شرایط و وسایل رسیدن به نقطه تحقق آن آرمان را فراهم می‌کند.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته، 24 دی‌ماه در حرم امام رضا ^{(علیه‌السلام)}، بابیان این‌که کلام ما درباره خصوصیات و ویژگی‌های زندگی انسانی بود، اظهار کرد: نکته‌ای که توجه به آن برای همه شما برادران و خواهران مخصوصاً برادران و خواهران جوان ضرورت دارد، این است که محور در زندگانی مادی این جهانی ما، امید و آرمان است.

ایشان ادامه داد: تفاوت زندگی بشر با سایر موجودات این است که انسان در عرصه زندگانی‌اش آرزو دارد و زندگی را در شعاع یک آرمان قبول می‌کند و امید رسیدن به این آرمان و آرزو؛ انسانی که بدون آرمان و امید رسیدن به آن آرزو زندگی کند، زندگی‌اش گذران یک جریان ضروری الزامی و اجباری است.

دستیابی به آرزو و آرمان در زندگی، هدف حیات انسان در این جهان است

آیت‌الله علم‌الهدی بابیان این‌که آرمان‌ها و آرزوهای هر فرد به زندگی دنیوی او مرتبط است، گفت: افراد در زندگانی خودشان آرزوهای مختلف دارند و غالباً آرمان‌ها و آرزوهاست که به زندگی آرمانی این جهانی مرتبط می‌شود، از یک‌طرف گاهی از اوقات در آرمان پروری خودشان دورنمایی از قدرت، ثروت، لذت و رفاه برای معیشت و زندگانی خودشان در نظر می‌گیرند و گاهی در آرمان پروری زندگی، دورنمایی از قدرت در یک عرصه نبرد و مبارزه در نظر می‌گیرند که باید به پیروزی برسند.

ایشان، ترس از نرسیدن به اهداف و آرزوها را یکی از مشکلات هر جوان در مسیر زندگی دانست و عنوان کرد: مشکلی که در اینجا در ابتدا برای هر جوانی وجود دارد در آرمان سازی و آرزو پروری زندگانی، ترس از نرسیدن به این آرمان و آرزو است چون از همان اول انسان حساب می‌کند ظرفیت وجودی و استعداد درونی‌اش، زمینه‌هایی که الآن در سر راه او در زندگی وجود دارد رسا نیست که او را به آرمان و آرزویش برساند.

ترس جوانان از نرسیدن به آرمان و آرزوی زندگی خود

آیت‌الله علم‌الهدی افزود: یعنی در تنظیم امیدش برای رسیدن به این آرمان و آرزو با یک ترس و تردید مقابل و روبرو هست و آنچه در زندگانی برای انسان در آرمانی بودن و جدی بودن زندگی و در رسیدن به نقطه هدفی به‌عنوان یک مانع و مشکل وجود دارد، ترس و تردید در رسیدن به این آرزو و تحقق این آرمان است، با امکاناتی که من دارم، با زمینه‌ای که در زندگانی فردی و اجتماعی وجود دارد، با این موقعیت تحصیلی و علمی که معلوم نیست تا کجا بتوانم ادامه دهد، آیا این دورنما و اوجی که از نظر ثروت و قدرت برای خودم در آرمان پروری و آرزو سازی مشخص کرده‌ام، آیا می‌رسم یا نمی‌رسم؟

ایشان اضافه کرد: طبیعی است انسان در کنار این آرمان و آرزو، اول کاری که می‌کند، برنامه‌ریزی است اما این برنامه‌ریزی در صورتی موفق است و در صورتی با امید این برنامه طراحی می‌شود که در حقیقت انسان کلید تحقق آرمان و کلید رسیدن به آرزو را در دست داشته باشد.

گاهی جوانان برای رسیدن جهشی به اهداف خود، ریسک‌های خطرناک می‌کنند

آیت‌الله علم‌الهدی بابیان این‌که گاهی جوانان برای رسیدن به ثروت‌های جشهی، دست به ریسک‌های خطرناک می‌زنند، خاطرنشان کرد: همه جوان‌ها اول جوانی دنبال همین کلید هستند، گاهی اوقات، قدرت‌ها و ثروت‌های جهشی ناگهانی به‌صورت آرمان برای خودشان ترسیم می‌کنند، در بعضی از مواقع درصدد رسیدن به این قدرت و ثروت کمال مادی جهشی، یک‌شبه به آلاف و الوف رسیدن در برنامه‌ریزی‌ها دچار مشکل می‌شوند، برنامه‌های وحشتناک برای زندگی و خود ترسیم می‌کنند، دست به ریسک‌های خطرناک در زندگی خود می‌زنند برای این‌که به نقطه آرمانی برسند و این برای آن است که کلید رسیدن به آن آرمان و هدف از روز اول مشخص نیست.

ایشان افزود: چه چیزی می‌تواند کلید رسیدن به آرمان باشد، آیا با علم، فعالیت‌های اقتصادی و یا ریسک‌های خطرناک در عرصه‌های وحشتناک فعالیت اقتصادی فرو رفتن، آیا امکان دارد به این نقطه رسید؟ با جناح‌بازی‌ها، حزب‌بازی‌ها و بالا و پایین پریدن در عرصه‌های سیاسی می‌توان این نقطه آرمانی را درک کرد و به آن رسید؟

کلید دستیابی به همه آرمان‌ها و آرزوها، «خدابینی» است

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی تصریح کرد: این کلید فقط یک حقیقت است و آن، «خدابینی» است، انسان اگر خدابین شد، اگر این هدف و آرمان یک هدف نامناسب است، پروردگار در فکر او تصرف می‌کند و آرمان او را اصلاح می‌کند و اگر این آرمان و آرزو بسیار صحیح و به‌جاست، خداوند شرایط و وسایل رسیدن به نقطه بالای هدف آرمان را خدا برای او فراهم می‌کند، این تعارف و شعار نیست، یک واقعیت است.

ایشان با تأکید بر این‌که تنها خداوند وسیله رسیدن انسان به هر نقطه‌ای را برای او فراهم می‌کند، گفت: انسان به هرکجا برسد، خدا باید اسباب آن را فراهم کند، گاهی می‌بینیم با جور کردن عادی و طبیعی هم درست نمی‌شود، گاهی موانعی به وجود می‌آید که فقط خدا باید آن را برطرف کند؛ خدابینی نقطه رسیدن به هدف در تمام آرمان‌هاست، خدا را به شکل یک مسبب‌الاسبابی که همه قدرت‌ها، داشتن‌ها و همه توانستن‌ها به او منتهی می‌شود ببین، امام سجاد در مناجات شعبانیه این جمله را دارند «إِلَهِی لا تَجْعَلْنِی مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَکَ»، خدایا من را از کسانی قرار نده که رویت را از ما برگرداندی، خدا اگر رویش را از کسی بردارد، آن فرد دیگر نمی‌تواند خدابین باشد.

انسان باید در هر موقعیت تنها خدا را ببیند

آیت‌الله علم‌الهدی افزود: گاهی اوقات خدا رویش را برمی‌گرداند، خدا که صورت ندارد که می‌گوید « لا تَجْعَلْنِی مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَکَ»، وجه الله، روی خدا آن حقایقی است که انسان با آن حقایق خدا را می‌بیند؛ یک‌وقت خدا یک عارف اوج گرفته در بالای قدرت خداشناسی و به‌حق است مثل امیرالمؤمنین ^{(علیه‌السلام)}، همه‌چیز برای علی، روی خدا است؛ مولا ^{(علیه‌السلام)} می‌فرمایند: «ما رَأَیتُ شَیئاً اِلاّ وَ رَأَیتُ اللهَ قَبلَهُ وَ بَعدَهُ وَ مَعَهُ وَ فیهِ»، من هیچ‌چیز را ندیدم مگر این‌که با او سه بار خدا را دیدم، قبل از او خدا را دیدم، با او خدا را دیدم و بعد از او خدا را دیدم؛ در دیدن هر چیز من سه بار خدابین هستم.

ایشان افزود: ما که به آن نقطه عرفان و قرب علی قرار نداریم، باید ببینیم چه چیز ما را خدابین می‌کند؛ شما می‌روید حرم امام رضا ^{(علیه‌السلام)} و متوسل می‌شوید، آنجا می‌گویید «یا الله»، این یا الله با یا اللهی که در خیابان، محل کار و یا در خانه می‌گویید متفاوت است؛ وقتی می‌روید حرم امام رضا و جذب ولایت علی بن موسی‌الرضا شدید، وقتی می‌گویید «یا الله»، گویی شما خدا را می‌بینید و یا الله می‌گویید.

امام‌جمعه مشهد مقدس خاطرنشان کرد: تهجد شبانه و نافله‌تان را که در حرم امام رضا بخوانید، آنجا که در حرم می‌گویید «الهی العفو»، یک دندانه اتصال بین دل خود و خدا احساس می‌کنید که الآن شما به خدا متصلید و التماس می‌کنید الهی العفو؛ یکی از خصوصیاتی که نسبت به امام معصوم است، این است که از امام معصوم در زیارات به «وجه الله» تعبیر شده، در وجود اقدس امام زمان ^{(علیه‌السلام)}، وقتی آرزوی امام زمان را می‌کنید، می‌گویید «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیَاءُ»، آن وجه اللهی که اولیاء خدا با دیدن او، خدا را می‌بینند، چشمشان به جمال او که می‌افتد خدابین می‌شوند، او کجاست؟

ایشان افزود: شیعه امام صادق ^{(علیه‌السلام)} و امام رضا ^{(علیه‌السلام)} از این وجه الله محروم نبود، آقا را که می‌دید، خدا را می‌دید اما ما از شیعیان محروم در خانه تو هستیم، آن آینه‌ای که او را ببینیم، تو را ببینیم، دستمان به او نمی‌رسید؛ اگر در زندگی خدابین شدید، به هرچه می‌خواهید می‌رسید، همه قدرت‌ها، تکیه‌گاه و اعتمادها را در او می‌بینید، امام جواد ^{(علیه‌السلام)} می‌فرماید: «اطمینان به خدا بهاء هر گوهر گران‌بهایی است»، به هرچه می‌خواهید برسید با اطمینان به خدا می‌رسید و این امر با خدابینی حاصل می‌شود؛ به هر مقام بلندی بخواهید برسید، کلیدش اطمینان به خدا است.

اگر انسان در هنگام ارتکاب گناه خدابین شد، هیچ‌گاه گناه نمی‌کند

آیت‌الله علم‌الهدی تأکید کرد: برادران و خواهران، همه‌جا خدا را ببینید، کنار گناه هم خدا را ببینید، وقتی به گناه هم رسید خدابین باشد؛ یک عنصر پرهیجان پرشور در بوران شهوت و غریزه می‌گوید چه کنم که خدابین باشم، در فضای مجازی و خیابان می‌روم، مظاهر ضد خدا است، در عرصه محیط کار، اندام‌های ضد خدای بی‌حجاب و بی‌عفت در مقابل من هستند، چه کنم گناه نکنم؟ تنها باید خدابین باشی، هرگاه خواستی گناه کنی اول خدا را ببین، بعد صورتی را ببین که می‌خواهی نگاه کنی و لذت ببری، اول خدا را ببین و بعد پولی را ببین که می‌خواهی با یک تکان دادن سر قلم میلیاردها بالا بکشی؛ اگر آدم در هنگام ارتکاب گناه هم خدابین شد، هیچ‌گاه گناه نمی‌کند.

ویدئو خطبه اول

دریافت
مدت زمان: 34 دقیقه 27 ثانیه