جلسه ی سی و نهم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

دریافت

تنبیه چهارم : 1- مقصود از حرمت ظاهری این است که ما به حکم واقعی دسترسی نداریم ودر ظاهر باید اجتناب کنیم .و مقصود از حرمت واقعی این است که مشتبه خودش یکی از حرامها است

2- مقصود از حرمت ظاهری همان بالایی است اما مقصود از حرمت واقعی این است که اصل اولیه در احتیاط حظر ومنع است ودلیل بر اباحه پیدا نکردیم

3- مقصود از حرمت ظاهری این است که اگر در ظاهر حرام بود عقاب می شود اما مقصود از حرمت واقعی اگر واقعا" حرام بود عقاب دارد والا عقابی نیست . در مشتبه اگر حرمت ثابت نشد عقابی وجود ندارد

لعل هذا –اوامر عقلی ونقلی به احتیاط ارشادی است . اگر اورا انجام دهد  ( اجتناب از مشتبه الحرام ) ثواب می برد واگر ترک کند تجری انجام داده تجری در امر لازم و راجح عقاب ندارد چرا که تجری در مقطوع الحرمه هم حرمتی ندارد

تنبه پنجم : آیا در همه جا می توانیم اصالة الاباحه را جاری کنیم ؟ منشا شک و شبهه مما لا نص فیه است . باید ببینیم منشا شک چیست سپس اصالة الاباحه را جاری کنیم