جلسه ی سی و هشتم درس حوزه
جلسه ی سی و هشتم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات
ادامه تنبیه سوم :بعید نیست ملتزم شدن به ترتب ثواب بر احتیاط در اجتناب شبهه تحریمیه . ممکن است بگوئیم امر به معنای استحباب است . کاری که انسان را به خدا نزدیک واز معصیت دور می کند این امر استحباب دارد . ظاهر بعضی از اخبار این است که این اوامر دال بر استحباب است . حسن احتیاط حتی در شبهه وجوبیه هم وجود دارد حتی در دوران امر بین استحباب وتحریم .
لایتوهم " بنا بر این در هر شبهه استحبابی ترک آن بهتر است پس اگر مستحب نباشذ تشریع است .تشریع در جایی است که حکم الله بیان شده گاهی با احتمال تشریع احتیاط واجب می شود مثل نماز خواندن به چهار طرف با جهل قبله
تنبیه چهارم : نسبت وحید بهبهانی به اخبلریین 1- توقف در شبهه تحریمیه 2- احتیاط 3- تحریم ظاهری 4- تحریم واقعی این چهار قول به لحاظ این است که آنها به بعضی از اخبار تمسک کرده اند .اما توقف اعم است از احتیاط به خاطر شمول شبهه وتحریم اخص است وشامل شبهه تحریمیه می شود .احتیاط اعم است از موارد تحریم
فرق بین حرمة ظاهری و واقعی :حرمة ظاهری به موضوعی تعلق می گیرد که احتمال حکم واقعی در او وجود دارد حرمة واقعی مشتبه موضوع حرمت است
فتامل : لازمه این قول تصویب است وتصویب باطل است