جلسه ی سی و هفتم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

دریافت

تنبیه دوم : ایا برائة اصل است یا اماره ؟ فایده .اگر گفتیم برائة اماره است در مورد ظن به عدم تحریم برائت را جاری می کنیم اگر گفتیم برائة اصل است حکم ظاهری اباحه است در شبهه تحریمیه در اینجا قطع به عدم تحریم پیدا می کنیم

شیخ می فرماید برائة اصل است وما قطع به عدم تحریم در شبهه تحریمیه داریم

تنبیه سوم :روایاتی که اخباریین آورده اند بر وجوب احتیاط در شبهه تحریمیه این اخبار دلالت بر رجحان احتیاط دارد وآیا این رجحان دلالت بر استصحاب می کند یا اوامر ارشادی است و ثوابی ندارد . دو قول مطرح است 1- استحباب چون اوامر ظهورش در طلب مولی است وامر دال بر وجوب است واگر ثابت کردی وجوب نیست لذا مستحب است چون نزدیکترین حالت به وجوب استحباب است  ظاهر این است که احتیاط ارشادی است 2- ارشادی این روایات آبی است از تخصیص زدن در روایات قرینه وجود دارد که اوامر دال بر ارشادی است موید حکم عقل است

نکته :معیار در تشخیص ارشادی بودن یا غیر آن حکم عقل ویا دلیلی از کتاب است