توافق ژنو مسیری را باز کرده که دشمن با مقابله ی مرموزتری سراغ ما می آید

از یک ایرانی هم توقع نداشتیم که بشنویم : " جامعه ی خسته به یک آرامشی رسید" !! کدام جامعه ی خسته ؟ جامعه ای که مقاومت کرده ؟! جامعه ای که ایستادگی کرده ؟!  // آنچه با فرمایشات آقای روحانی دغدغه ی قشر متدین بیشتر شد این است که ایشان سعی کرد بگوید دولت در فرهنگ حتی الامکان دخالت نمی کند. مثل این است که دولت بگوید در امنیت دخالت نمی کند. عرصه ی فرهنگ برای ما مثل امنیت است. چون نظام ما نظام ارزشی است. چون نظام ما نظام فرهنگی است.

مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری ها در حاشیه دیدار با خانواده ایثارگران

با توجه به اینکه توافق هسته ای صورت گرفت این مسئله را چطور ارزیابی می کنید ؟ و فکر می کنید با این قضیه آیا تحریم های ما کاهش پیدا می کند؟

توافق هسته به عنوان بهره برداری از یک ظرفیت دیپلماسی به وسیله ی دولت یک موفقیتی برای دولت ایجاد کرده باشد . اما باید توجه داشت این توافق هسته ای یک مسیری را برای طرف مقابل به عنوان یک شگرد شیطانی برای دشمن هم باز کرده است . دشمن که آمده پای میز مذاکره نه به خاطر این است که مستاصل شده است. دشمن برای انتخاب یک مسیر دیگری برای شگرد های شیطانی اش  پای این توافق آمد. و ما اکنون با یک تقابل مرموز تری از دشمن در اینجا روبرو هستیم و خودمان را برای آن تقابل باید آماده کنیم.

به نظر شما نمایندگان ایران در این توافق چه دادند و چه گرفتند ؟

اینجا ، افراد مختلف نظرات و تحلیل های مختلف دارند . اما مردم یک آرامشی پیدا کرده اند. به نظر بنده تحلیل ها در مورد این توافق ، یکی اینکه الان اثر ندارد . چون طرف مقابل دولت است. دولت باید اجرا کند . بعضی از این تحلیل ها مردم را ملتهب می کند. چون کاری که نمی شود کرد و توافق را در این مرحله نمی توان به هم زد. از طرفی در اجرای این توافق ما که وظیفه ای نداریم . خود دولت وظیفه دارد و توافق را امضاء کرده باید پایش بایستد . اگر نفعی دارد. اگر ضرری دارد خود دولت باید تحمل کند و مدیریت کند.

اما آنچه در این توافق ما باید بدانیم این است که یک نفع صد در صدی نسیب ما نشده است. حالا آرامش پیدا کنیم که دیگر مشکل ما حل شد. الا ای حال ممکن است در این تعامل بیشتر داده باشیم و کمتر گرفته باشیم ضمن اینکه این توافق و تعامل یک مسیری برای دشمن باز کرده که دشمن با یک مقابله مرموز تری به جنگ ما می آید.

نظر شما در مورد این گزارش صد روزه ی دولت چه بود ؟

آقای روحانی یک انتقادی نسبت به دولت گذشته داشتند که این انتقاد یک طرفه بود و خود دولتمردان گذشته باشند و بر اساس آمار جوابگو باشند. نسبت به بقیه زمان گفتگو که ایشان توضیحاتی دادند و بیشتر توضیحات مربوط به آینده بود و وعده هایی دادند که انشاء الله وفا شود.

اما آنچه در این گزارش خیلی برای ما درد آور و رنج آور بود وجود این مجری ها و مصاحبه گر ها بود. آن ها حرف هایی زدند که توقع داشتیم از یک صهیونیست بشنویم . نه از یک ایرانی ، حالا مسلمان که هیچی و مجری صدا و سیما هیچی ، از یک ایرانی هم توقع نداشتیم که بشنویم : " جامعه ی خسته به یک آرامشی رسید" !! کدام جامعه ی خسته ؟ جامعه ای که مقاومت کرده ؟! جامعه ای که ایستادگی کرده ؟! جامعه ای که دشمن را تا پای مذاکره ، ما آوردیم . نه اینکه او ما را بیاورد پای مذاکره. به همچین جامعه ای که دشمن را مستاصل کرده باید بگوییم خسته ؟! عرض کردم آدم اگر این تعبیر را از یک صهیونیست بشنود خیلی مهم نیست. حتی توقع شنیدن از یک ایرانی ندارد. تا چه برسد به اینکه ایرانی مسلمان و مجری رسانه ی ملی باشد. به نظر من این برخورد ها خوب نبود ولی خود آقای رئیس جمهور با تدبیر پواب دادند. و نگذاشتند این حرف ها توسعه پیدا کند. حتی بعضی حرف ها یی که اینها می زدند ایشان جلویش را می گرفتند و نمی گذاشتند .

آقای روحانی آماری در مورد مسکن مهر دادند و به دولت آقای احمدی نژاد که از مقام معظم رهبری هم بخاطر خدماتش تقدیر گرفته بود انتقاد هایی وارد کرد .

ببینید انتقاد یک طرفه بود و حالا باید خود آقای احمدی نژاد هم می بود و جواب می داد. شاید وارد باشد شاید وارد هم نباشد. باید طرف مقابل باشد و به اینها پاسخ بدهد. اما آنچه ایشان فرموردند بیشتر نسبت به آینده بود. می گفتند تورم را یک مقدار مهار کردند که خوب انشاء الله شده باشد . که اگر شده باشد که خیلی خوب است. آنچه ایشان بیشتر می گفت بیشتر مربوط به آینده دولت بود که انشاء الله دولت در آینده موفق باشد.

یک مسئله هم مسائل فرهنگی بود که ایشان مطرح کردند. آنچه برای قشر متدین مطرح هست و با فرمایشات آقای روحانی این دغدغه بیشتر شد آن مسئله ی ناهنجاری های فرهنگی است. اینکه ایشان سعی کرد بگوید دولت در فرهنگ حتی الامکان دخالت نمی کند مثل این است که دولت بگوید در امنیت دخالت نمی کند. مردم چه حالی پیدا می کنند ؟ دغدغه و اضطراب نگرانی نا امنی چقدر مردم را می گیرد؟ عرصه ی فرهنگ برای ما عرصه ایست مثل امنیت . چون نظام ما نظام ارزشی است . چون نظام ما نظام فرهنگی است . مردم برای فرهنگ و ارزش ها جان دادند. شهید دادند . ایثارگری کردند و این نظام را نگه داشتند . در یک نظام فرهنگی اگر دستگاه اجرایی گفت دولت دخالتش را در فرهنگ کم می کند. مثل این است دولت بگوید در امنیت دخالتش را کم می کند.

لذا وقتی آن مجری سوال کرد اگر فیلم های نامساعد بود . فیلم های ناجور در مملکت پخش شد . ایشان گفتند مردم نروند. کدام مردم نروند. وقتی فیلمی آمده در راستای شهوت مردم و غرایز جوانان چه جور می شود به مردم گفت مردم سراغ آن فیلم نروند؟! وقتی زهر را می ریزند در لیوان شربت به لیمو می خواهند به کسی بخورانند . می گویند این شربت به لیمو را نخور . او که نمی فهمد در این زهر است می خورد . نمی شود به مردم بگویید خوب نروند که . دولت خواه نا خواه باید بایستد در مقابل این نا هنجاری های فرهنگی و مسائل فرهنگی را مدیریت کند . و اگر دخالت نکند باعث نگرانی و دغدغه ی قشر متدین می شود. این را در دوره اصلاحات سابقه ی این موضوع را داشتیم . و در آن موقع دولت در قبال نا هنجاری های فرهنگی عکس العملی نشان نمی داد و دیدیم که چی شد .

شما تفاوت تیم مذاکره کننده ی کنونی ایرانی را با تیم قبلی در چی می بینید ؟

به نظر من همه ی این مذاکرات در طول هم بوده است . یعنی ده سال مذاکره ضمینه را برای مذاکره کنندگان فعلی فراهم می کند. یادمان نرود که اولین برخورد و تعامل با غرب زمانی شروع شد که متولی این تعامل خود آقای روحانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی بود. اصلا از آن زمان شروع شده است. آقای ظریف هم در گذشته در مسئولیت های وزارت خارجه بوده است در سازمان ملل بوده بالاخره ایشان یک آدم برکنار از این نظام که نبوده است . علی ای حال آن مذاکرات ده ساله زمینه را آورد تا به اینجا که این تیم هم رفت و به این نقطه رسید. ما مذاکرات را در طول هم می بینیم. طبیعی است ممکن است بگویید نوع برخورد آن ها با این تیم فرق دارد . معلوم است که فرق دارد . اما خود این نوع برخورد ها هم هست که همدیگر را تکمیل می کند. اگر دیدیم بعضی نقاط از این روند خوب نیست باید بررسی بشود آیا رویکردهای گذشته در مذاکرات بر هم زننده بوده یا رویکردهای کنونی !؟ بعضی نقاط امتیاز مقبت گرفتیم باید ببینیم بخاطر کدام رویکرد است ؟ اما این مذاکرات در طول هم اند و مقابل هم نیستند.