خطبه دوم ـ حرم امام رضا در حوزه 50 یا 52 هکتاری رواق و صحن خلاصه نمی‌شود بلکه تمام دشت مشهد متعلق به علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) است

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر امروز در خطبه دوم نماز جمعه این هفته، 22 مردادماه در حرم امام رضا (علیه‌السلام)، با اشاره به فرارسیدن سالروز ولادت امام علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام)، اظهار کرد: تقارن امروز با زادروز مهین و مفتخر و عزیز صاحب این بقعه مطهر، امام هشتم (علیه‌السلام) را به محضر مقدس همه شما دلدادگان ولایت ثامن‌الحجج، تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

سنت ما در همه‌ساله در جمعه مقارن با میلاد امام هشتم (علیه‌السلام) این است که در نماز جمعه، سخن از حرم امام رضا (علیه‌السلام) مطرح است و به همین منظور در سخنرانی قبل از خطبه‌ها از برادر دانشمند، جناب آقای بختیاری، قائم‌مقام محترم تولیت آستان قدس رضوی استفاده کردیم و بیانات بسیار مبسوط در جهت تحول در جریان مدیریت آستان قدس و برنامه‌های این حریم مقدس را توضیح دادند.

حریم حرم امام رضا (علیه‌السلام) تنها 50 هکتار رواق و صحن نیست

اما نکته قابل‌تأمل این است که حرم امام رضا در این حوزه 50 یا 52 هکتاری رواق و صحن خلاصه نمی‌شود، اینجا تنها حرم امام رضا (علیه‌السلام) نیست، هرچند که در جهت همین وضعیت این سازمان و این ساختمان باید گفت این عظمت آستان قدس و این عظمت این ساختار از برجسته‌ترین دستاوردهای این انقلاب مقدس اسلامی است.

دو خاطره تعریف کنم؛ مرحوم پدر من که از علمای این شهر بودند، می‌فرمودند در دوران اخیر رضاخان وصل به 20 شهریور، یک متولی داشت اینجا به نام بدر، در دوران تولیت او فقط در مدت یک سال، چهار هزار تومان به قیمت آن زمان که اگر حساب کنیم، الآن بیش از 40 میلیون تومان هست، گفتند مصرفی مشروبات الکلی برای مهمانان امام رضا بود، یک همچین آستانه‌ای بود.

پول آستان قدس پیش از انقلاب اسلامی در اختیار عیاشی درباریان بود

در زمان خود ما، دختر شاه ملعون، شهناز پهلوی آمد مشهد، در بیرون دروازه یکجایی بود که الآن خوشبختانه هتل بسیار زیبایی است چون داخل شهر افتاده، هتل توریست توس و آن زمان به حالت متل، قمارخانه بود، بعد آمد در هتل هما به‌وسیله آستان قدس رضوی از او پذیرایی شد و بعد به آن قمارخانه رفت، کارپرداز آستان قدس رضوی با او به آن قمارخانه حاضر شد، مبلغ هنگفتی را در قمار دختر شاه پرداخت و کارپرداز آستان قدس رضوی از بودجه این استان، چکش را کشید و داد، این وضعیت این حرم و این آستان قدس قبل از انقلاب بود.

با پیروزی انقلاب مقدس اسلامی، با تدبیر داهیانه تولیت فقید، مرحوم آیت‌الله طبسی در طی 30 سال، شاهد این توسعه با عظمت در این آستان قدس هستیم، هم توسعه‌ای در جهت وضعیت حرم مطهر و مدیریت بسیار دقیق و مهم در این حرم، هم ازنظر توسعه اقتصادی و تمام این‌ها، دستاورد این انقلاب مقدس اسلامی و مدیریت روحانیت در این عرصه است.

پس از انقلاب، آستان قدس با توسعه و تحول اساسی مواجه شد

با رحلت این وجود مقدس در تحولی که در مدیریت آستان قدس به وجود آمد به‌وسیله تولیت جدید، حضرت حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای رییسی، برحسب توضیحاتی که جناب آقای بختیاری دادند، ما شاهد یک تحول در وضعیت آستان قدس هستیم، امکانات این آستان نه‌تنها در توسعه این ساختمان و تشکیلات بلکه در خدمت محرومیت‌زدایی کل کشور قرار گفت و در یک مدت کوتاه چندماهه، افرادی از مناطق دوردست که آرزوی زیارت امام رضا (علیه‌السلام) داشتند و برایشان برآورده نمی‌شد، با هزینه آستان قدس این‌ها مشرف شدند، اینی که زائر پذیرایی کنند در آستان قدس یک مسئله است اما این‌که زائر تولید کنند و زائر به زیارت امام رضا بیاورند، آن‌هم زائر دل‌سوخته جان داده‌ای که آرزوی این زیارت سال‌ها بر دلش مانده و قدرتش را نداشته و از آن‌طرف حرکت‌ها و برنامه‌هایی که در محرومیت‌زدایی است که توضیحش را جناب آقای بختیاری ارائه فرمودند.

تمام دشت مشهد حرم امام رضا (علیه‌السلام) است

اما حرم امام رضا اینجا تنها نیست، پیغمبر اکرم فرمودند «بین الجبلین، روضة من ریاض الجنة»، فرمایش پیغمبر ثابت می‌کند که دشت مشهد حرم امام رضاست و کل این شهر مال حرم امام رضاست؛ اینجا شهر نبود، دوتا روستا بود، یک روستا در شمال این حرم، روستای نوغان و یک روستا هم در جنوب غربی این حرم، روستای سناباد؛ اینجا هم یک باغی بود، وسطش قبه هارونیه بود و مالک باغ هم حمید بن قهتبه، استاندار هارون در خراسان بود.

امام رضا (علیه‌السلام) از مسیر کوه خلج که آمدند تشریف ببرند مرو، اینجا این باغ را خریداری کدند و این باغ که شاید همین‌جا که شما نشسته‌اید، واقعاً ملک امام رضا (علیه‌السلام) هست، شهر مشهد از اینجا شروع شد، مالک این شهر امام رضا هستند، شهر، شهر امام رضا است، هم به اعتبار فرمایش پیغمبر و هم به اعتبار این‌که شهر نقطه آغاز، شروع و ساختارش از این باغ شروع‌شده و قبل از این باغ هم شهری نبود، این باغ‌ملک امام رضاست پس شهر مال امام رضا است.

هرکجا در این پهنه دشت از این کوه یعنی از بینالود تا هزار مسجد، در پهنا این شهر توسعه پیدا کند فلذا حرم امام رضا همه این شهر است.

حرم یک ماهیتی دارد، یک هویتی دارد که هویت و ماهیت این حرم باید حفظ شود؛ برادران و خواهران؛ اصطلاحات و عناوین بار فرهنگی دارند، آن بار فرهنگی که بر مشهد حاکم است و متناسب با ملک امام رضا و حرم حضرت رضا هست، آن مسئله زیارت است، اینجا شهر زیارت است، زیارت بار فرهنگی خودش را دارد، اینجا شهر گردشگری نیست.

مشهد شهر زیارتی است، شهر گردشگری و عیاشی نیست

اصطلاح گردشگری بار فرهنگی خودش را دارد، اصطلاح زیارت بار فرهنگی خودش را؛ اینجا شهر گردشگری نیست که مرتب مرکز تفریحی و عیاشی درست کنند، شهر گردشگری نیست که مردم از اطراف و اکناف بیایند نیم ساعت زیارت امام رضا و همه فسق و فجورشان را برای این شهر بیاورند، این را باید توجه کنیم، اینجا شهر زیارت است، گردشگری نیست.

در این مملکت اگر مسئله توریستی و گردشگری لازم است، شمال با این عظمت، این شیراز، اصفهان و این شهرهای بزرگ، گردشگری را آنجا پیاده کنید، چرا هر نوع سلیقه و فکر گردشگری و توریست پروری آن‌هم توریست عیاش خوش‌گذران فاسق و فاجر در مغز یک آقای مدیر به وجود می‌آید در این مملکت و دولت، این را می‌خواهد بیاید در مشهد، شهر امام رضا پیاده کند؟

مسؤولان شهر روی مدیریت زیارت برنامه‌ریزی کنند نه مدیریت گردشگری

اینجا شهر زیارت است، شهر گردشگری نیست که ما بخواهیم مراکز تفریحی را در اینجا توسعه دهیم یا مراکز عیاشی را توسعه بدهیم؛ مدیریت این شهر بایستی روی مدیریت زیارت و شهر زیارتی برنامه‌ریزی کنند نه روی مدیریت گردشگری. «تکبیر»

در همه دنیا هم ما نمونه‌اش را داریم؛ مگر در شهر واتیکان ایتالیا، دارای یک شرایط، حدود و دارای مقیاس‌های فرهنگی نیست؟ در همه دنیا، یک شهر مقدس به‌عنوان شهر زیارت، شرایط قداست خودش را دارد و همه افراد، همه جریان‌ها، هویت قداست آن شهر را حفظ می‌کنند، این شهر هم شهر زیارت است و قداست دارد، مشهدی هم که در این شهر زندگی می‌کند، چه جوان، چه پیر، چه دختر و چه پسر، بداند که در شهر زیارت و شهر امام رضا زندگی می‌کند.

در شهر امام رضا نباید بر سر فکر یک مسؤول کوته‌فکر چانه‌زنی کرد

کسی که در شهر زیارت و امام رضا زندگی می‌کند باید این شرایط را بپذیرد، دیگر سر یک لغو کنسرت ما نباید چانه‌زنی با برخی مسؤولان بر سر کوته‌فکری‌شان داشته باشیم؛ مگر در این مملکت شما شبکه تلویزیونی قرآن ندارید؟ موسیقی حلال، حرام هرچه هست به‌جای خود محفوظ، هرکس پیرو مرجعش هست، مگر شبکه قرآن در این تلویزیون نیست؟ مگر همه شبکه‌های تلویزیون موسیقی ندارد؟ چرا شبکه قرآن موسیقی ندارد؟

می‌گویند کنار قرآن نمی‌شود تار زد، این خلاف قداست قران است، کنار گنبد امام رضا نمی‌شود کنسرت برگزار شود، این خلاف حیثیت و هویت این شهر است، تو کنسرت می‌خواهی، مشهدی نباش، برو یک شهر دیگر زندگی کن؛ اگر یک آدمی می‌خواهد در یک شهری زندگی کند، در عیاشی‌هایش آزاد باشد، در عملیات فرهنگی‌اش آزاد باشد، در تفریح و خوش‌گذرانی‌اش آزاد باشد، چرا یک شهر زیارتی را انتخاب کرده؟ این شهر را انتخاب کرده که زوار این شهر را بچاپد و همین‌جا عیاشی کند؟

برای این آمده این شهر را انتخاب کرده؟ خب برو جای دیگر زندگی کن، چرا اینجا دادوفریاد راه می‌اندازی و یک چانه‌زنی؟ هرروز یک کمپین راه بیندازی و یک دار و دسته؟ این کمپین‌ها و دار و دسته‌ها، اردوکشی بر ضد امام رضا است، این مقابله با حرم امام هشتم (علیه‌السلام) است، منتها بنده فکر کردم برای یک روز در یک جلسه به نام امام هشتم (علیه‌السلام) تکلیف این شهر باید روشن شود.

عاشقان امام رضا نمی‌گذارند شما در عیاشی‌هایتان در مشهد آزاد باشید

این شهر هویتش مال امام رضاست و هویتش هم زیارت است، همه مدیران این شهر بدانند، همه طراحان و برنامه ریزان این  شهر و همه ساکنان‌ این شهر بدانند که این شهر آن‌قدر عاشق امام رضا دارد که نمی‌گذارند شما در برنامه‌ریزی‌ها و عیاشی‌هایتان در این شهر آزاد باشید. «تکبیر»

کسانی که به فکر توسعه جریان فرهنگی ضد دین هستند، دور مشهد را خط قرمز بکشند

همان طراحان توریستی و گردشگری برای این کشور که می‌خواهند توریست خارجی جذب کنند و به فکر این هستند که یک جریان فرهنگی ضد دینی برای توریست خارجی راه بی اندازند، دور این شهر خط قرمز بکشند، اینجا مال امام رضا است، حق تجاوز به حریم امام هشتم (علیه‌السلام) ندارند.

همان کسانی که می‌خواهند بیایند در این شهر از بعضی مزایای اقتصادی‌اش استفاده کنند و چون ایمان ندارند، اینجا را پایگاه لذایذ نفسانی خود و تفریحاتشان قرار بدهند، آنان هم باید بدانند اینجا جای زندگی‌شان نیست؛ ما شهید دادیم، خون دادیم و انقلاب سرپا کردیم تا اسلام حاکم شود، در خانه امام رضا نتوانیم اسلام را حاکم کنیم؟ در خانه امام رضا از زن بی‌حجاب رنج ببریم؟ در خانه امام رضا چانه‌بزنیم که آیا کنسرت باشد یا نباشد؟ شهدا برای چه رفتند؟ از خود این شهر چقدر شهید داده شد که ما در شهر، خانه و حرم امام رضا برای این مسائل چانه‌بزنیم و با هم بحث کنیم؟

مسؤولان ابتدا خادم امام رضا هستند، بعد مسؤول اجرایی

ان شاالله امیدوارم که عزیزان ما در مسؤولیت‌های این شهر و در مدیریت‌های این شهر بدانند قبل از این‌که بخواهند در این شهر استاندار باشند، فرماندار باشند، فرمانده نظامی و مدیرکل باشند، اگر حکم خادمی‌شان را امام رضا امضا نمی‌کردند، این شهر قسمتشان نمی‌شد، کسانی که در این شهر آمدند، اول حکم خادمی‌شان را امام رضا امضا کردند که خادم امام رضا باشند نه خادم جریان دیگر و نه خادم جریان‌های ضد هویت امام رضا.

مشهد جزیره کیش نیست!

آنان که متولی ساخت‌وساز در این شهر هستند، مشهد یک جزیره کیش نیست که وسطش یک گنبد طلا باشد، مشهد شهر امام رضا است، در ساخت‌وسازها نیایند اینجا فکر کنند که حتماً باید یک تفریح گاه، یک عیاش خانه، یک‌جوری ساخت‌وسازها را تشکیل بدهند که آدم‌ها فقط بیایند فقط خوش بگذرانند و خوب بخوابند، این برای ما رنج‌آور است در یک پیک زیارتی، حداکثر 60 درصد هتل‌های پنج ستاره‌های شهر ما شاغل است درحالی‌که زوار ما در هوای سرد ایام نوروز در پارک‌ها چادر خانوادگی می‌زنند و با زن و بچه زیر باران زندگی می‌کنند و ما جا برای این‌ها نداریم، هتل‌های پنج ستاره هم 40 درصدش خالی است.

اینجا شهر امام رضاست، باید برای زوار امام رضا و مهمانان امام رضا خانه بسازیم؛ یکی از حرکت‌های اخیر آستان قدس که فوق‌العاده قابل‌تقدیر است، ایجاد زائرسراها و از همه بالاتر، ایجاد شهر زائر در یک گنجایش 30 هزارنفری زائر هست با همه تجهیزات که خوشبختانه کلنگش را زدند و با سرعت ان شاالله ساخت‌وساز می‌شود.

مشهدی‌ها باید مهماندار امام رضا باشند نه به فکر کاسبی بیشتر

این شهر، شهر مهماندار امام رضاست، شما مشهدی‌ها هم مهماندار امام رضا هستید، برادران، خواهران، کسبه مشهد، مگر ما در اربعین در کربلا زائر امام حسین ندارند؟ این زائری که در مهم‌ترین پیک زیارتی بی‌نظیر در سال که اربعین به کربلا می‌رود، کربلایی‌ها فکر کاسبی نیستند، کربلایی‌ها فکر فروش جنس دکان نیستند، کربلایی‌ها فکر پذیرایی زائر اربعین امام حسین هستند.

برادران، عزیزان مشهدی، ولادت امام رضا، شهادت امام رضا پیک زیارتی امام رضاست و شما مهماندار امام رضا هستید، شما در فکر مهمانداری برای امام رضا باشید نه فکر بهره‌برداری بیشتر از این موقعیت پیک زیارتی و ما سعی کنیم این فرهنگ در بین ما جریان پیدا کند.

اگر فرهنگ ما تضعیف شد، دشمنان به ما طمع می‌کنند

برادران و خواهران، اگر ما فرهنگ با فضیلت دین را در جامعه خودمان تحکیم کردیم و تثبیت کردیم، ما دقیقاً توانستیم انقلاب را پیش ببریم و الا اگر رنگ دین در جامعه ما تضعیف شد، همه دشمنان خدا روی کره زمین به ما طمع خواهند ورزید؛ شما همین دو سه روز شاهد طمع دشمنان دین بودید.

الآن حدود بیست‌وچند سال از رحلت جان‌گداز امام بزرگوار در این کشور می‌گذرد، به‌مجرد این‌که دشمنان خدا احساس کردند بعضی از ارزش‌ها در جامعه ما مقداری رنگ‌باخته، این‌ها طمع کردند، جرأت کردند بعد از بیست‌وچند سال بیایند نوار یک پیرمردی که مقام معظم رهبری تعبیر کردند «پیرمردم مفلوک»، نوار ناهنجار او را در جسارت به امام پخش کنند و باکمال جسارت و با کمال گستاخی، یک تشکیلاتی هم ادعا کند او پخش‌کننده نوار بوده؛ من امیدوارم دستگاه قضایی این مسئله را قاطعأ و سریعاً رسیدگی کند. «تکبیر»

پس از گذشت بیش از 20 سال به امام راحل جسارت می‌کنند

آن عنصر ناپاکی که به ادعای دفترداری یک موجود فریب‌خورده‌ای که به جهنم نزدیک شد، بیاید باکمال گستاخی نوار ناهنجار نفر خودش را پخش کند، آن‌هم جسارت به شخص امام؟

برادران این را بدانید، هر وقت در این مملکت توهین به امام شد، یک اعلام جنگ قطعی با بنیان این انقلاب است؛ در فتنه 88 فتنه‌گرها آن روزی که خواستند اعلام این جنگ را بکنند، در دانشگاه تهران عکس امام را پاره کردند و امروز هم که آمدند نوار توهین به امام را پخش کردند و برخی رسانه‌های خارجی با همه نکبت و کینه‌شان این را توسعه دادند، این اعلام جنگ قطعی با این انقلاب است چون مؤسس انقلاب، بنیان‌گذار انقلاب، آن‌کسی که این مشعل را به دستش گرفت و در شعاع نور این مشعل، اسلام را به دنیا نشان داد، امام بزرگوار ما بود.

دستگاه قضایی با منتشرکنندگان صوت جسارت به امام برخورد کند

امیدواریم دستگاه‌های اجرایی و قضایی با قضیه برخورد قاطعی کنند به‌نحوی‌که در این مملکت کسی جرأت گستاخی به امام نکند، اگر در سال 88 با آن ناپاکانی که عکس امام را پاره کردند، برخورد قاطع می‌شد، ما بعد از چند سال دوباره شاهد جسارت به امام نبودیم. «مرگ بر فتنه‌گر»

فیلم خطبه اول