جلسه ی سی و دوم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

دریافت

دلیل چهارم بر حجیت احتیاط در شبهه تحریمیه

حدیث تثلیث : نمی تواند دال بر وجوب واستحباب باشد بلکه دال به امر ارشادی است .

استشهاد امام (ترک شبهه ) منافاتی با ارشاد ندارد .فتامل – حدیث تثلیث ظهور در ترک شبهه دارد مگر اینکه مویدات قرینه بر این باشد که ظهورش سلب شده : مویدات 1- ترک شبهات دال بر وجوب نیست  و شبهات لفظ عام است و شبهه وجوبیه و موضوعیه را شامل می شود .اگر بگوئیم تخصیص می خورد حدیث تثلیث را نمی تواند تخصیص زد به خاطر حصر درروایت (انما ) نمی توان گفت مثلا شبهه موضوعیه از حدیث خارج است پس حلال بین است به خاطر جواز ارتکابش این مطلب را باید در مورد شبهه حکمیه هم بگوییم 2- موید دوم :معلوم می شود الف ولام جنس است هر کس جنس شبهه را ترک کرد از حرام نجات پیدا می کند ودیگر اینکه ترک هر شبهه ای نجات از محرمات نیست .

مجاز مشارفه : گاهی انسان یک جمله را ادا می کند که اگر به فلان جا بیایی گمشده خودت را پیدا می کنی و اشراف پیدا می کنی به گمشده خودت . اگر شبهه را ترک نکند مشارفه بر حرام است در صورت علم