خطبه اول نماز عید فطر ـ عید فطر، روز اولی است که پرونده من و شما دوباره تشکیل می‌شود، تمام غفران، عفو و رحمت خداوند این بود که پرونده گذشته ما را بستند و پرونده‌ای تازه باز می‌کنند، عید ولادت و به دنیا آمدن ما هست.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله علم‌الهدی صبح امروز در خطبه اول نماز عید سعید فطر در حرم امام رضا^{(علیه‌السلام)}، با تبریک عید سعید فطر به نمازگزاران با آرزو قبولی مجموعه عبادات و اطعامی که در ماه مبارک رمضان داشتید، خوشبختانه نماز عید فطر را با اخلاص و توجه در روی فرش علی بن موسی‌الرضا به جا آوردید؛ در فقرات قنوت نماز عید، این جمله را مکرر ادا کردید «اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ أَخْرِجْنِی مِنْ کُلِّ شَرٍّ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»، این جملات دعا که در فقرات قنوت نماز عید به‌طور مکرر به‌وسیله شما برادران از درگاه خدا مسألت شد، جمله بسیار پرمحتوایی است.

در مقدمه هر دعا، آرزو وجود دارد، انسان اگر آرزویی دارد، آرزوی خودش را از خدا می‌خواهد؛ دو عامل در مقدمه هر دعایی این است، عامل اول آرزو، عامل دوم، امید چون اگر امید به استجابت و تحقق دعا نباشد، دعا معنا ندارد؛ هیچ‌گاه ذات خداوند برحسب این‌که حکیم است، به محال تعلق نمی‌گیرد پس باید خواسته انسان از خدا شدنی باشد و آرزو داشته باشد.

دعا برای برآورده شدن، باید قابل تحقق باشد

محتوای این آرزو باید برای مردم روشن باشد، آنچه خداوند متعال، پیغمبر و آل بیت پیغمبر را در آن وارد کرد، چه بود و آنچه خداوند متعال پیغمبر و آل پیغمبر را از آن بیرون کرد چه بود؟ آیا مقصود از این دعا، تنها ادخال و اخراج در عرصه آخرت است؟ یعنی بعد از مرگ، در هر خیری خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را وارد کرد ما را هم وارد کند و از هر بدی که خارج کرده، ما را خارج کند؟ آیا این تنها در آخرت است یا شامل دنیا هم می‌شود؟

آنچه در آخرت است، مظهر اعمال این دنیا است

ذات مقدس پروردگار در همین دنیا پیغمبر و اهل‌بیت را در خیر وارد کرده و از شر خارج کرده است، آنچه در آخرت است، نتیجه دنیا و مظهر این دنیاست؛ آن خیری که خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را در خیر وارد کرد، یک بهشت مصفا در همین زندگی است، بهشت مصفای اخلاق، فضیلت، انسانیت، تقوا، زهد و پاکی است، یعنی این‌ها خیرهایی بوده که پیغمبر و اهل‌بیتش واردشده‌اند.

ما اگر از خدا می‌خواهیم ما را در خیری وارد کند که پیغمبر و اهل‌بیتش را وارد کرده، همین است یا چیز دیگری است؟ خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را در یک زندگی خوش‌گذران لذت بار مادی وارد نکرد، خدا پیغمبر و اهل‌بیت پیغمبر را در یک بحبوحه پول  و لذت وارد نکرد، خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را ازنظر توانمندی که در تسلط بر امکانات مادی داشتند وارد نکرد، در تقوا، پاکی طینت، زهد و دوری از لذت و شهوت دنیا وارد کرد، آیا ما نیز چنین چیزی می‌خواهیم؟

خداوند دلدادگی به دنیا را از پیامبر و اهل‌بیتش دور کرد

و آن بدی و سوئی که خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را خارج کرد، دل دادگی به دنیا بود، کمال سرگرمی به پول و ثروت در جهان مادی بود، این‌ها شری بود که خداوند پیغمبر و اهل‌بیتش را از آن خارج کرد، آنچه در آخرت هست، مظهر این است، آنچه خدا پیغمبر را در آخرت بر آن وارد کرد، باغ است، حور است، لذت و قصور است.

چرا وقتی شمشیر در نوزدهم ماه مبارک رمضان بر فرق مولا وارد شد، فرمود فزت و رب الکعبه؟ پرده کنار رفت، آن طرف را دید، مقامات آماده‌شده برای خودش را مشاهده کرد که از چه ظلمت‌کده و زندان سیاه و تاریک در عرصه وسیع گسترده بالا و بلندی مولا (علیه‌السلام) قدم می‌گذارد لذا فرمود فزت و رب الکعبه.

عید فطر، عید دوباره متولد شدن انسان است

برادران و خواهران، یک ماه رمضان روزه گرفتیم، شب‌ها را تهجد داشتیم، روز اولی است که پرونده من و شما دوباره تشکیل می‌شود، تمام غفران، عفو، رحمت و پذیرایی خدا در طول یک ماه رمضان این بود که یک پرونده‌ای را بستند، یک پرونده‌ای را باز می‌کنند، امروز روز عید است، عید ولادت و به دنیا آمدن ما هست، عیدی است که روز اول تشکیل پرونده برای ما هست.

جدیت کنید و پرونده پاک‌شده خود را آلوده نکنید

برادران و خواهران، بیایید جدیت کنیم و این پرونده را آلوده و سیاه نکنیم، گذشته را بخشیدند، یک خط قرمز در آن بک یا الله‌هایی که داد زدید، یک خطر قرمز روی گذشته ما کشیده‌اند، از امروز می‌خواهند یک پرونده دیگر برای ما تشکیل بدهند، خدایا امروز روز عید فطر است، امروز روز سرآغاز یک زندگانی دوباره برای ما هست، از هرچه پیغمبر و اهل‌بیت پیغمبر را بیرون آوردی، امروز ما را از آن بیرون بیاور.

خدایا چند عید فطر آمدیم و از تو خواهش کردیم که به این هجران ما پایان بده، این عید فطر آمدورفت بازهم آقایمان را ندیدیم، خدایا به ما غضب نکن، دستمان از دامن صاحب و آقایمان جدا هست، قابل‌ترحم تو هستیم.