قرائت قرآن منفک از تفسیر آن نیست
از همان ابتدا که قرآن بر پیامبر(ص) نازل شده، ایشان آیه را با تفسیر بیان می فرمودند در نتیجه قرائت قرآن منفک از تفسیر آن معنا ندارد.
به گزارش alamolhoda.com، آیت الله سید احمد علم الهدی شامگاه چهارشنبه در نخستین جلسه از تفسیر موضوعی خود پیرامون مسأله مهدویت، گفت: قرآن خوانی هیچ گاه از تفسیر قرآن جدا نبوده و روش خود پیامبر(ص) هم این بود که وقتی آیه بر ایشان نازل می شد، نکات تفسیری آیه را در همان زمان بیان می فرمودند.
وی افزود: سلسله روایاتی داریم که دلالت دارد بر این که آیاتی در قرآن وجود داشته که حذف شده و آیات دیگری جایگزین آن شده است. عده ای معتقد بودند در آیات قرآن تصرف شده است و متأسفانه برخی از این افراد شیعه هم بوده اند و نهایت نظر آن ها این بود که چیزی به قرآن اضافه نشده اما مواردی از آن حذف شده است و برای این نظریه خود به همان روایات استدلال می کردند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی خاطرنشان کرد: مرحوم آیت الله العظمی خویی در کتاب تفسیر البیان این مسأله را خیلی زیبا بحث و روایات مذکور را تحلیل کرده اند. نتیجه ای که بعضی از بزرگان ما درباره این روایات گرفته اند، این است که نمی خواهیم بگوییم جملاتی که گفته شده جزو آیه نبوده، اما جزو وحی و جزو قرآن نبوده است.
آیت الله علم الهدی ادامه داد: مثلا در آیه معروف ولایت که می فرماید «یا أیها الرسول بلغ ما انزل الیک» برخی می گویند این آیه به شکل «بلغ ما انزل الیک فی علی» بوده است و اصلا در قرائت ائمه نیز «فی علی» بوده است. نتیجه آیت الله خویی و سایر علما این شد که کسی نمی تواند از وحی چیزی را کم کند چرا که به فرموده خود قرآن «خداوند حافظ قرآن است» و این یعنی حتی یک کلمه هم قابل حذف شدن از قرآن نیست. نه تنها یک کلمه، حتی یک حرف.
وی افزود: این کلمات تفسیر خود پیامبر(ص) بوده که در کنار آیه قرار می گرفته و این تفاسیر بوده که از آیات جدا شده است. از همان ابتدا که قرآن بر پیامبر(ص) نازل شده، ایشان آیه را با تفسیر بیان می فرمودند در نتیجه قرائت قرآن منفک از تفسیر آن معنا ندارد.
امام جمعه مشهد مقدس اظهار کرد: اولین مکتب تفسیری مکتب امیرمؤمنان(ع) بود که برای ابن عباس برگزار کردند و این مسأله به گونه ای نبود که سوره خاصی را انتخاب کنند یا به تفسیر آن بپردازند، خیر؛ دقیقا تفسیر ایشان یک تفسیر موضوعی بود و به مناسبت های مختلف آیات مربوطه را برای ابن عباس تفسیر می کردند. تفاسیر سایر ائمه هم به همین شکل است.
