جلسه ی بیست و چهارم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

ادله قائلین به احتیاط

آیات :آیاتی که دال بر حرمة ونهی از قول به غیر علم وتشریع است

جواب نقضی :از آیات دسته اول –خود شما اخباریین در شبهه موضو عیه ووجوبیه قائل به اصالة البرائه می شوید

جواب حلی :حکم به برائت مبتنی بر دلیل عقلی (قبح عقاب بلا بیان )است  مابا علم حکم به برائت می کنیم با دلیل عقلی وشرعی

دسته دوم آیات :آیاتی که ظهوردر لزوم تقوی وورع ونیز نهی از وقوع درهلاکت دارند. جواب از آنها این آیات دلالت دارند بر وجوب احتیاط (تقوی –وقوع در هلاکت )ارتکاب محتمل الحرمه خلاف تقوی نیست بلکه ارتکاب حرام خلاف تقوی است ارتکاب محتمل الحرمه وقوع در هلاکت نیست اگر مقصود ضرر دیگری غیر از عقاب است این ضررها در حد هلاکت نیست بلکه این موارد شبهه موضوعیه است وواجب نیست در این مورد اجتناب

هلاکت آیاعقاب است یاضرر دیگر.اخباریین قائل به اصالة البرائه شده اند