جلسه ی بیست و دوم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

استصحاب برائة یقینی زمان طفولیت  و جنون در این نوع استصحاب می خواهد عدم منع شارع وعدم استحقاق عقاب وعدم تکلیف را استصحاب کند.استدلال به برائة یقینی زمان صغر و جنون مبنی است بر اعتبار استصحاب از باب ظن پس برائت داخل در امارات می شود نه اصلی که ثابت کند حکم ظاهری را بزودی خواهیم گفت که استصحاب از باب ظن اعتباری ندارد
ولی اگر استصحاب را از باب اخبار حجت بدانیم از بحث ما خارج است چون این نوع استصحاب لوازم شرعی را ثابت می کند نه عقلی واستصحاب ذر اینجا عدم منع شارع وعدم استحقاق عقاب وعدم تکلیف می باشد
اگر عدم استحقاق عقاب را استصحاب کنیم این درست نیست چون استصحاب لوازم شرعی را ثابت می کند نه  لوازم عقلی را .
واگر عدم منع را استصحاب کنیم عدم منع مقارن اذن است ودر استصحاب ظنی مقارنات ثابت نمی شود