جلسه ی شانزدهم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

دریافت

ادامه استدلال به روایت کل شیء فیه حلال و حرام بر اصاله البرائه در شبهه تحریمیه

اقول: ظاهر این است که مراد از شیء در روایت خصوص مشتبه الحرام نیست. زیرا ضمیر در منهم یا به شیء برمی گردد یا به حلال و حرام. استخدام ضمیر منه را نیت استخدام می کنیم. و به یکی از حلال و حرام برمی گردانیم.

این نوع ارجاع غیر مستقیم نیست و علاوه بر آن در بعضی نسخ منه وجود ندارد. در هر حال اگر منه را استخدام بگیریم، روایت مختص است به شبهه موضوعیه.

علت ذکر حلال و حرام:

1 - احتراز از خصوصیتی که سید صدر نقل کرده

2 – منشأ شبهه را حاصل کنند.

لحم مشتری فیه حلال و حرام

و منه یظهر الفساد. وقتی شیء ظهور دارد در این که تقسیم نوعین است و قسم سومی پیدا شود، در این صورت حلال است